Judith is zoekende: wat wil ze doen met haar leven? Ze gaat weer bij haar oma wonen, die door haar dementie steeds meer in het verleden leeft. Om te snappen wat haar oma heeft meegemaakt schrijft Judith zich in als figurant voor een film over de oorlog. Levert dit antwoorden op of alleen maar meer vragen?
Werkelijkheid of waarheid
Judith was net begonnen met haar tweede universitaire studie toen een gebeurtenis haar leven overhoop gooide en ze niet meer terug kon of wilde naar de universiteit. Ze keert terug naar het huis waar ze woonde met haar oma, een overlevende van Auschwitz. Het valt haar dan pas op dat haar oma in Judiths drie jaar afwezigheid wel erg oud en langzaam is geworden. Judith probeert de draad weer op te pakken en helpt haar oma met de dagelijkse dingen. Al gauw merkt ze dat oma meer en meer in het verleden leeft. Om haar oma beter te begrijpen grijpt ze de kans om in een speelfilm te spelen als figurant. Het onderwerp van de film is de deportatie van de Joden. Tijdens de draaidagen van de film blijkt dat Judith een natuurtalent is, onder andere door wat ze heeft gezien bij haar eigen oma. Ze leert de verschillende mensen op de set kennen en ze krijgt een mooie blik achter de schermen in de filmwereld. Tijdens één van de scènes komt ze in contact met een jongen die het syndroom van Down heeft. Eerst weet ze niet zo goed wat ze ermee aan moet, maar later verandert dat en hebben ze de grootste lol samen. Door haar spel trekt ze ook de aandacht van de mannelijke hoofdrolspeler waarmee ze meer deelt dan ze zou willen. Door de film krijgt Judith een goed beeld van hoe het er in de Tweede Wereldoorlog aan toe ging, al is dit uiteindelijk gewoon acteerwerk.
Krieg
Bianca Boer (1976) debuteerde in literair tijdschrift De Gids met het verhaal Object 658. Daarmee won ze in 2004 de Nieuw Proza Prijs. In 2006 studeerde ze af aan de Schrijversvakschool in Amsterdam. In 2007 verscheen de verhalenbundel Troost en de geur van koffie, die werd genomineerd voor de Selexyz Debuutprijs. In 2010 verscheen haar dichtbundel Vliegen en andere vogels. Een deel van die bundel verscheen in het Duits in de bundel Afspraken Verabredungen en eind 2017 verscheen Auch das ist Geschichte, ein poetischer Dialog in Briefen, waarin ze met de twee Duitse dichters Ellen Widmaier en Katharina Bauer van gedachten wisselt over de invloed van Wereldoorlog II op kunst, schrijven en literatuur en hoe de oorlog hun werk beïnvloedt.
Egoïstisch?
Bianca Boer schrijft in de ik-vorm afgewisseld met dialogen. Ze gebruikt korte zinnen waardoor het goed leesbaar is. Het verhaal is opgedeeld in zeventien genummerde hoofdstukken. Bianca Boer kan je door haar beschrijvingen zo meenemen in het verhaal: het pakt je en laat je niet meer los.
“Wat er in de oorlog gebeurde ligt zo buiten mijn voorstellingsvermogen dat ik er niet bij kan komen. Jouw oorlog zal met jou sterven. Ik kan er nog zoveel over weten, tegelijk begrijp ik er niets van.”
Zoektocht
De ik-vorm van schrijven is in het begin erg wennen, zoals de manier waarop de ik-persoon, Judith, die dagelijkse dingen beschrijft zoals de boodschappen die haar vroegere huisgenoten haalden of hoe ze koffie drinkt met haar oma. Soms zit je ook echt in het hoofd van Judith en deze snelle afwisselende manier van schrijven zorgt ervoor dat je blijft lezen. De innerlijke zoektocht naar wat Judith nu eigenlijk wil doen, zijn en worden wordt mooi beschreven. De combinatie van de werkelijkheid, oma die door haar dementie terug gaat in de tijd en de oorlog langzaam herbeleeft en daarnaast Judith die meespeelt in een film waarin diezelfde oorlog centraal staat maakt dit een ijzersterk verhaal. De pakkende manier van schrijven verweeft de film met de werkelijkheid. Een persoonlijk verhaal dat vertelt waar de hele maatschappij mee worstelt.
roman
€15,-
Op voorraad. Voor 23:00 uur besteld, morgen in huis
