Recensie: David Baldacci – Het motief

Als Amos Decker op een dag onderweg is naar zijn werk ziet hij hoe er vlak voor zijn ogen iemand neergeschoten wordt. De man die heeft geschoten pleegt vervolgens zelfmoord en laat de achterblijvers met een raadsel zitten. Waarom pleegde hij deze moord en zelfmoord en hoe kenden deze twee elkaar? Ondanks dat Amos Decker getuigen is wordt hij toch met zijn team op de zaak gezet om dit raadsel op te lossen. Het zoeken van een motief lijkt echter totaal onmogelijk en er is niets te vinden. Wel ontdekt het team van Amos Decker een aantal andere geheimen die zeker niet onbelangrijk zijn.

In mei van 2015 verscheen het eerste boek rond Amos Decker, de man met het bijzondere geheugen. In mei 2016 verscheen vervolgens het tweede deel en nu in mei 2017 zijn we alweer bij deel drie. Bij het tweede deel van de Amos Decker-serie was al te merken dat dit deel maar moeilijk los gelezen kon worden zonder eerst het eerste boek gelezen te hebben. Ook voor dit derde deel geldt dit weer. Hoewel er hier en daar wel wat uitgelegd wordt over de personen die voorbijkomen en hun verleden, is dit minimaal en is het aan te raden eerst de eerdere twee boeken te lezen. Gelukkig zijn het boeken die goed geschreven en makkelijk weg te lezen zijn. Spannend, intrigerend en de moeite van het lezen waard. Dit geldt voor zowel de eerste twee boeken als voor dit nieuwe derde boek.

De Amos Decker-reeks is er een van de vele van schrijver David Baldacci, die in rap tempo meerdere boeken per jaar weet op te leveren. Zo is er al een reeks over Will Robie, The Camel Club, King & Maxwell, Shaw & James, John Puller en Vega Jane. Behalve de laatstgenoemde reeks gaan vrijwel alle boeken over de verschillende Amerikaanse overheidsinstanties. Ben je meer van het leger? Lees dan eens de John Puller-reeks. Kruip je liever in de huid van de beste huurmoordenaar die de Verenigde Staten in dienst heeft? Dan lees je natuurlijk Will Robie. Als je echter liever leest over een autistisch overkomende man met een perfect geheugen die voor de FBI werkt, dan lees je de Amos Decker reeks die tot nu toe dus elk jaar in mei een nieuw boek oplevert.

Amos Decker was ooit een sociale man tot hij een ongeluk kreeg op het footballveld. Hij kreeg een flinke klap op zijn hoofd en dit zorgde er voor dat zijn hersenen anders gingen werken. Hij ziet dingen in kleuren (synesthesie) en heeft daarnaast een perfect geheugen gekregen (hyperthymesia), maar helaas is hij er in sociaal opzicht erg op achteruit gegaan. Omgaan met andere mensen is daardoor erg lastig geworden, maar met zijn perfecte geheugen is hij in staat om de meest ingewikkelde zaken schijnbaar moeiteloos op te lossen. De zaak waar hij in Het motief aan werkt is echter alles behalve makkelijk en het is dan ook maar de vraag of het hem deze keer zal lukken alle geheimen te ontrafelen. Sterker nog, er lijken wel steeds meer geheimen bij te komen.

‘Goed, wat is onze volgende stap?’
‘Volgende stap waarin?’
‘De zaak-Dabney.’
‘Decker, heb je die vrouw niet gehoord? We zijn van de zaak gehaald.’
‘Ik heb gehoord dat iemand van de DIA de FBI heeft verteld dat ze van de zaak zijn gehaald. Ik heb nog niet gehoord dat iemand van de FBI ons dat vertelde.’
Bogart wilde iets zeggen, maar hield zijn mond.
Milligan zei: ‘Volgens mij heeft Amos wel een punt, Ross. En veel erger dan 11 september? Onze missie is het beschermen van de Verenigde Staten. Als het Bureau niet betrokken wordt bij iets wat mogelijk zo belangrijk is, wat zijn we dan verdomme aan het doen?’

De man die voor Amos Decker zijn ogen iemand neerschoot heet Walter Dabney en heeft naar het lijkt een perfect leven en geen enkele reden om zomaar iemand neer te schieten. Daarnaast is er geen enkele connectie te vinden tussen hem en de vrouw die hij vermoordde, Anne Berkshire. Vervolgens is er ook nog het mysterie over de plek waar hij deze gewelddaad pleegde, voor het gebouw waar de FBI gehuisvest is. Wilde hij hiermee iets duidelijk maken? Hoe goed Amos Decker en zijn onderzoeksteam ook hun best doen, het antwoord vinden op deze mysterieuze gebeurtenissen lijkt zo goed als onmogelijk. Er gebeuren steeds meer vreemde dingen en langzaam maar zeker verandert de zaak naar een zaak van nationale veiligheid. Gaat er een nieuwe aanslag gepleegd worden in de Verenigde Staten? En wat is de connectie met de moord?

David Baldacci geeft je weer precies genoeg informatie om het hele onderzoek spannend te houden en snel verder te willen lezen. Omdat het een ingewikkeld onderzoek betreft dat niet meteen erg opschiet heeft hij er bovendien nog wat actie aan toegevoegd die losstaat van het hoofdverhaal, maar die er voor zorgt dat het boek niet te saai wordt in het begin. Dit zorgt er voor dat het boek weer lekker weg leest en nergens verveelt. Waar er echter in het begin maar weinig informatie binnenkomt gaat het op het einde opeens supersnel. Het lijkt haast alsof Baldacci nog maar een paar pagina’s over had om te schrijven en dus opeens een versnelling erin gegooid heeft. Jammer, want het einde lijkt zo wat afgeraffeld en dit is eigenlijk zonde van een verder zo’n goed geschreven boek. Over het algemeen kunnen fans van de schrijver echter weer tevreden zijn, want het is verder gewoon weer een heerlijk boek zoals we van hem gewend zijn.