John Puller is net op bezoek bij zijn dementerende vader als er twee onderzoekers verschijnen die hem vertellen onderzoek te doen naar de verdwijning van zijn moeder. Uit nieuw bewijs zou namelijk blijken dat zijn vader ten tijden van de verdwijning helemaal niet in het buitenland zat zoals aangenomen. Puller senior is nu dan ook opeens de hoofdverdachte geworden in een zaak die dertig jaar geleden nooit opgelost kon worden. Hoewel Puller junior natuurlijk te horen krijgt dat hij zich niet met de zaak mag bemoeien, laat hij dit niet rusten voor de onderste steen boven is.
David Baldacci is een schrijver die al vele bestsellers op zijn naam heeft staan, waarvan de meeste thrillers zijn. Baldacci is een vrij snelle schrijver en levert vaak meerdere boeken per jaar. Soms lijkt dit ten koste te gaan van de kwaliteit, maar over het algemeen blijven zijn boeken spannend en goed geschreven. Veel boeken die hij schrijft zijn onderdeel van een reeks. Zo is er al een reeks over Will Robie, The Camel Club, King & Maxwell, Shaw & James, Amos Decker en natuurlijk John Puller. Met het boek Niemandsland levert Baldacci alweer zijn vijfde boek van dit jaar op en het vierde boek in de reeks van John Puller.
Hoewel er natuurlijk af en toe verwezen wordt naar eerdere boeken van de John Puller-reeks en er ook personen uit eerdere verhalen weer terugkomen, valt dit vierde boek ook prima los te lezen. Bij verwijzingen naar eerdere verhalen wordt over het algemeen wel even een korte uitleg gegeven zodat duidelijk wordt waarom iets gedaan of gezegd wordt. Mocht je liever wel iets beter op de hoogte zijn voor je aan dit boek begint, lees dan vooral het derde deel De ontsnapping. Voor de liefhebber met tijd over is het ook zeker even leuk om het eerste deel, De provocatie, en het tweede deel, Vergeten, te lezen. De drie eerste delen zijn allen erg spannend en zeker de moeite waard.
Ook dit vierde deel van de John Puller-reeks is weer de moeite van het lezen waard. Misschien zelfs nog wel iets beter dan zijn drie voorgangers. Dit keer kruipen we niet alleen in de huid van John Puller, maar ook in die van Paul Rogers. We hebben dus te maken met twee verhaallijnen die langzaam maar zeker dichter bij elkaar komen. Maar wat is het verband tussen deze twee? De ene is een onderzoeker van het leger bij de CID (Criminal Investigative Division) en de ander is een crimineel die na tien jaar opeens een dag te vroeg wordt vrijgelaten uit de gevangenis. Hoe gaan hun paden elkaar kruisen? En zou dat een samenwerking kunnen opleveren? Of wordt dat een gevecht op leven en dood?
Knox keek hem ongelovig aan. ‘Met één klap een schedel verbrijzelen? Weet u zeker dat het geen dier was? Daarvoor moet iemand zo sterk zijn als een beer of iets dergelijks.’
‘Het was geen dier maar een mens.’
‘Zo’n mens ben ik nog nooit tegengekomen,’ zei Puller.
‘Zo’n mens wíl ik ook nooit tegenkomen,’ zei Peckham.
John Puller moet weten wat er dertig jaar geleden met zijn moeder gebeurd is en of zijn vader daar daadwerkelijk iets mee te maken had. Hij neemt verlof van zijn werk en begint met zijn eigen onderzoek. Al vrij snel komt Puller erachter dat er misschien wel een heel complot schuil gaat en dat er belangrijke mensen zijn die niet willen dat hij de waarheid achterhaald. Gelukkig krijgt hij de steun van een oude bekende, Veronica Knox. Puller vraagt zich echter ernstig af of deze wel de waarheid spreekt en wat de werkelijke reden is dat ze hem te hulp geschoten is. Paul Rogers is vooral blij als hij de gevangenis uit mag omdat hij nu eindelijk zijn plan kan uitvoeren. Al jaren wacht hij op deze kans en niets of niemand zal hem kunnen tegenhouden.
Puller en Rogers zijn beide mannen die wanhopig op zoek zijn naar iets en dit levert een aantal zeer spannende situaties op, maar vooral ook veel actie. Het boek is lekker vlot geschreven en is in alles weer een echte Baldacci. Wel nieuw is dat er een klein beetje een sciencefiction-achtig dingetje om de hoek komt kijken en dit maakt het boek nog net iets interessanter. Het maken van twee verschillende verhaallijnen is ook iets dat er voor zorgt dat het boek net iets extra’s krijgt. Met iets minder militaire termen dan in voorgaande John Puller-boeken, maar evenveel actie als de meeste boeken van Baldacci is dit weer een heerlijke thriller om te lezen.
