Stille wateren…
LeRoux? Wie is LeRoux? We kennen allemaal wel de grote kartelnamen als Pablo Escobar en El Chapo of een van de grootste wapenhandelaars: Sarkis Soghanalian. Oké, die laatste naam zal misschien niet direct een belletje doen rinkelen, maar als je de film Lord of War hebt gekeken begrijp je om wat voor sleutelfiguren het gaat. Een naam die minder, zo niet onbekend is, althans in elk geval in Nederland, is die van Paul Calder LeRoux. Desalniettemin was deze van origine Zuid Afrikaanse man een van de grootste spelers in de hedendaagse onderwereld. Hoe komt het dan dat hij zodanig onder de radar is gebleven? Dat kun je, zeer uitgebreid, lezen in De val van LeRoux.
Om een zware crimineel te zijn hoef je je eigen handen niet vuil te maken. Althans, alleen indirect. Een van de opvallendste eigenschappen van Paul LeRoux, naast zijn ongekend hoge intelligentie, is dat hij zijn imperium zo heeft weten op te bouwen dat hij zelf nooit geweld heeft hoeven gebruiken. Iedereen die een beetje op de hoogte is van maffiose- of andere criminele activiteiten weet dat dit vrijwel altijd gepaard gaat met het nodige staaltje geweld en bloedvergieten. LeRoux stond hier daarentegen vrij ver buiten; hij had mensen in dienst die dergelijke praktijken voor hem opknapten.
Een zee van details
Wat als eerste opvalt aan dit uitgebreide achtergrondverhaal van (het imperium van) Paul Calder LeRoux, is precies dat: de uitgebreidheid. Shannon besteed zo’n enorm brede aandacht aan alle spelers die zowel direct als indirect te maken hebben met deze man, dat je als lezer af en toe het spoor bijster raakt. Niet alleen dat, ook worden details soms tot vervelens toe uitgewerkt waardoor dit afbreuk doet aan het verhaal en je je eigenlijk meer zit af te vragen waarom je moet weten dat (bijvoorbeeld) een DEA-agent het leuk vindt om ’s ochtends vroeg rondjes te rennen.
Voor de verhaallijn is dit soort informatie eigenlijk overbodig en doet eerder afbreuk dan dat het iets toevoegt. De keuze waarom is wellicht wel logisch – een onderzoeksjournalist wil een dergelijk verhaal natuurlijk zo gedetailleerd mogelijk vertellen en van iedere belangrijke ‘speler’ een persoonlijkheid neerzetten – maar in dit geval lijkt Elaine Shannon dit principe wel erg ver door te drijven. Voor paginavulling heeft ze dit overigens ook niet hoeven doen; het boek telt namelijk bijna 450 pagina’s en is daarmee uitgebreid zat.
Cindric oefende mijn muay-thaibewegingen en trok het ene na het andere sprintje op een voetbalveld in de buurt van het hotel. Op de dag voor Takedown Day kwam er een aantal waterbuffels uit het bos tevoorschijn op het moment dat hij over het gras rende. Een bewaker van het hotel schoot te hulp en verjoeg de buffels.
Vreemde volgorde
Ook de volgorde waarin het verhaal wordt verteld is verwarrend, of zorgt er in elk geval voor dat je echt goed moet inkomen in het boek. Waar je namelijk verwacht dat het boek begint met de achtergrond van LeRoux en zo uitbouwt naar zijn handelen binnen zijn imperium en de sleutelfiguren die hierbij een grote rol spelen, begint het boek in de eerste twee hoofdstukken juist over de arrestaties van een aantal van deze personen. Enerzijds veroorzaakt dit het gevoel dat je het boek weg wilt leggen, omdat je als lezer geen houvast kunt vinden aan het verhaal. Anderzijds zorgt dit begin ervoor dat het einde nogal inkakt, omdat je al weet hoe het afloopt.
Als het je echter lukt om hier doorheen te komen belooft De val van Leroux in elk geval een erg intrigerend verhaal. Deze man, die er van buiten uitziet als een onschuldige computernerd, ontpopt zich naarmate je je langer in zijn aanwezigheid bevindt tot een charismatische en krachtige aanwezigheid waarbij het moeilijk is om je je niet door hem te laten beïnvloeden. Hij heeft zichzelf vrijwel volledig digitaal opgewerkt tot een van de machtigste handelaren in semi-legitieme én illegale medicijnen, drugs en wapens. Zeker de moeite van het lezen waard dus.
Het inside verhaal van de jacht op een crimineel genie en zijn imperium
€24,99
Uiterlijk 1 maart in huis
Gratis verzending!
