De jonge Juan Guillermo groeit op in een mindere wijk in Mexico. Hij haalt het bloed onder de nagels vandaan bij zijn docenten, speelt vieze spelletjes met meisjes op school en helpt zijn broer Carlos met zijn illegale chinchillafokkerij op het dak van de buren. Carlos is hem het meest lief van alles in zijn leven: Juan verloor al in de baarmoeder zijn tweelingbroer en de oudere Carlos nam later in Juans leven die plek in. Carlos is ook geen brave: hij dealt in drugs en fokt illegaal chinchilla’s voor het bont. Dit doet hij echter als een echte handelsman – Carlos heeft immers een boekenkast van een geleerde en heeft veel meer kennis dan menigeen vermoedt. Nadat Juan bij een lokale groep zwaar gelovige ‘goede jongens’ is geïnfiltreerd en ze lucht krijgen van Carlos’ praktijken, loopt Carlos gevaar en moet hij zijn florerende praktijken en risicovolle levensstijl met de dood bekopen. Dat is iets wat Juan niet kan verkroppen, al helemaal niet nadat zijn ouders ook nog sterven en hij tot op het bot wees is geworden.
“Er kunnen niet nog meer doden bij in de grafnissen in mijn hoofd. Het is volle bak. Fang paste er ook niet meer bij en daarom heb ik hem gered.”
Ondertussen jaagt duizenden kilometers verderop een Inuit op een wolf. Geobsedeerd door het beest legt hij kilometers af zonder voorraden en kogels. Een totaal andere verhaallijn, in de barre kou en het dikke pak sneeuw van Canada, die afwisselt met Juan Guillermo’s leven in het stoffige warme Mexico. De vraag ‘hoe komen deze levens in godsnaam samen?’ zal bij menig lezer door het hoofd gaan, en verleidt ook verder te lezen. In het begin van het boek lijken de afwisselingen wat onduidelijk: we volgen tot soms vier verschillende gebeurtenissen uit Juan Guillermo’s leven plus het leven van de Inuit. Na verloop van tijd leer je als lezer de jongens beter kennen en wordt het steeds makkelijker te volgen – wat je ook steeds meer meetrekt in het verhaal. Arriaga weet hierdoor onder andere aardig wat sympathie te kweken voor Juan Guillermo. Lijkt het in het begin nog een kwajongen uit een Mexicaanse achterbuurt, uiteindelijk begrijp je volledig hoe hij tot zijn daden is gekomen, en realiseer je je hoe eenzaam zijn onrustige leven is, waarin hij uiteindelijk alleen maar toegespitst is op het wreken van zijn broers dood.
Ingenieus geschreven
Door met de juiste dosering meer bloot te geven van de personages hun levens en met verrassende overgangen tussen alinea’s weet Arriaga op verleidelijke wijze een ongelofelijk verhaal te schetsen. In het begin kan het voelen alsof het van de hak op de tak springt, maar na 150 pagina’s ligt dat gevoel volledig achter je. Geen lastig woordgebruik of te lange zinnen – je staat puur met je voeten in het stof op de daken van de Mexicaanse achterbuurt of in de ijskoude krakende Canadese sneeuw. Sommige gebeurtenissen zijn ‘niet te verzinnen’: als lezer word je via psychedelische bioscoopfeestjes langs gestroopte dieren naar godsdienstkampen en corrupte agenten geleid. Combinaties die het lezen van dit boek absoluut waard zijn, laat staan de wegen die de personages bewandelen – en kruisen.
Over de auteur
Guillermo Arriaga (1958, Mexico-Stad) is naast auteur ook scenarioschrijver en regisseur. Hij is bekend van de films Amores Perros, Babel en 21 Grams, waarmee hij voor de laatste een nominatie voor een BAFTA-award kreeg voor ‘Best Screenplay’. In 2005 won hij op het Filmfestival van Cannes de prijs voor het beste scenario met de film The Three Burials of Melquiades Estrada. In totaal schreef hij zes boeken, waarvan twee in het Nederlands vertaald werden: Nachtbuffel (2006) en nu De Ontembare.
€25,-
Op voorraad. Voor 15:00 uur besteld, woensdag in huis
Gratis verzending!
