Het laatste deel
Ruim zes jaar geleden mochten we kennis maken met Hendrik Groen: een man van toen 84 jaar oud die, door middel van zijn dagboek, een inkijkje gaf in zijn dagelijkse beslommeringen in het verzorgingshuis waar hij woont. Sinds het uitkomen van het eerste dagboek ‘Pogingen iets van het leven te maken’ heeft Hendrik Groen een grote schare fans achter zich gekregen, zijn de vertaalrechten aan zesendertig landen verkocht en is er een televisieserie verschenen. In de beginperiode is Hendrik Groen ook een poosje een mysterieus figuur geweest; zal er écht ergens een bejaarde man verslag doen van zijn leven? Helaas bleek Groen een pseudoniem. Desalniettemin zijn de dagboeken nog altijd een succes.
Het heeft even mogen duren, maar eindelijk is hier nu het derde – en laatste – dagboek van Hendrik. Inmiddels is het verpleeghuis in Amsterdam-Noord dicht en zijn de bewoners verdeeld over een aantal andere verzorgingshuizen. Hendrik is samen met Leonie terecht gekomen in een huis in Bergen aan Zee. Zijn goede vriend Evert is inmiddels al een poosje overleden en Hendrik heeft intussen de zorg van diens hond, Juffrouw Jansen, op zich genomen.
Schrijven als medicijn
Het is een hele opluchting dat het huis waar hij nu woont huisdieren onder de bewoners toestaat. Hierdoor kan hij nog volop genieten van wandelingen met de hond, samen met zijn vriendin en pseudo-kleindochter. Hendrik is met zijn negentig jaar inmiddels de jongste niet meer (zoals hij regelmatig aanhaalt in zijn boeken), maar nu begint hij hier echt iets groots nadeligs van te merken: hij wordt vergeetachtig. Om zijn hersenen en het daar huizende geheugen een steuntje in de rug te bieden, heeft Hendrik daarom besloten weer een dagboek te gaan bijhouden.
Ook dit derde dagboek voelt weer oud en vertrouwd aan. We kunnen opnieuw lezen hoe de wereld van Hendrik zich ontvouwt, al is het dit keer met een doorschemerende mineurstemming. Logisch ook, want de vergeetachtigheid van Hendrik wordt steeds erger en het duurt ook niet lang of het blijkt dat hij beginnende dementie heeft. Gelukkig maakt hij ook fijne dingen mee, zoals een reünie van Omanido op zijn tijd en de vriendschap met Leonie en met de jonge Aafke, die hem helpen met het uitlaten van Juffrouw Jansen. Daarnaast valt er ook weer uitgebreid te lezen hoe de beslommeringen in het nieuwe verzorgingshuis eraan toe gaan en dan met name hoe de bewoners (paniekerig) met de coronacrisis omgaan.
‘Ik heb gelezen dat je beter geen vleermuizen of rauwe gordeldieren kunt eten,’ zei mevrouw Stakebeek.
‘Ik zal het tegen de kok zeggen,’ zei Leonie. ‘Ik hield gelukkig toch al niet zo van vleermuizen. Ik kreeg er altijd een beetje het zuur van.’
Een waardig einde
Het boek is weer doorspekt met hilarische, vertederende maar ook treurige momenten. De actuele situatie van de coronacrisis vormt een rode draad en is mooi om te lezen. Of het er daadwerkelijk ook zo aan toe ging en gaat in de verzorgingshuizen is de vraag, maar de hysterische reacties van de bewoners om bijvoorbeeld een actiegroep op te richten waar het ventilatiesysteem per direct wordt uitgeschakeld of hoe de meeste bewoners ook massaal aan het hamsteren slaan is natuurlijk hilarisch. Ook brengt de coronacrisis wat mooie situaties met zich mee. Zo zijn de meeste ‘ouwetjes’ genoodzaakt om de nieuwste technologie zoals Whatsapp en Skype zich eigen te maken en met succes. Daarnaast komt de activiteitenbegeleidster met een nieuw spel: Secret Friend – want geheime vriend klinkt minder sterk. Dit is een spel waar de bewoners elk met een andere bewoner corresponderen, zonder dat de laatste weet wie de eerste is.
Al met al is Opgewekt naar de eindstreep een hele mooie afsluiting van de reeks van Hendrik. En hoewel het einde wel redelijk voorspelbaar – en onvermijdelijk – is, zal het zeker moeite kosten om het einde met droge ogen door te komen. We nemen op een definitieve, maar mooie manier afscheid van Hendrik en zijn prachtig geïllustreerde wereld. Het is de vraag of de schrijver onder dit pseudoniem nog andere boeken zal uitbrengen; we weten in elk geval dat hij ook andere succesvolle boeken kan schrijven. Wat we wel zeker weten is dat dit verhaal ten einde is, helaas.
Het laatste geheime dagboek van Hendrik Groen, 90 jaar
€20,-
Op voorraad. Voor 23:59 uur besteld, dinsdag in huis
Gratis verzending!
