Recensie: Jobien Berkouwer – Zomermeisjes

Rechercheur Lot van Dijk is onlangs aan de slag gegaan bij het politiekorps van Twente. Komend uit Amsterdam valt het haar nog niet zo mee om in het Twentse platteland haar draai te vinden. Tijdens een verschrikkelijke nachtdienst waarbij ze paarden aan het vangen is, krijgt ze echter opeens een oproep: er is een lijk gevonden in het bos. Vastbesloten om nu eindelijk te laten zien wat ze waard is, duikt Lot vol in het onderzoek naar dit vermoorde meisje. Makkelijk is het echter alles behalve, vooral als je collega’s vinden dat een vrouw beter in de keuken kan staan.

De schrijfster van deze thriller is Jobien Berkouwer. Ze werkte ruim vijftien jaar voor de Nederlandse politie en dat is zeker terug te lezen in dit boek. Ze is juriste en voormalig hoofdinspecteur van de politie, maar heeft tegenwoordig haar eigen bedrijf, dat BlackSwanProfiling heet. Ze werkt als profiler en adviseur aan het oplossen van zaken als stalking, afpersing en bedreiging. Al deze ervaringen lijkt ze te hebben meegenomen in haar boek. Hoofdpersoon Lot is namelijk aangenomen als profiler bij de politie en krijgt daarnaast ook nog te maken met een lichte vorm van stalking.

Het is eigenlijk best verfrissend om eens een thriller te lezen waarbij de schrijver duidelijk laat zien verstand van zaken te hebben. Er worden niet alleen maar met de van televisie bekende politietermen gesmeten, maar het lijkt meer alsof we een echt inkijk krijgen in het politiewerk zelf. Dat gezegd hebbende is het boek ook meer een lekker verhaal over hoe een profiler te werk gaat, dan dat het echt een extreem spannende thriller is. Natuurlijk is het een spannend boek, maar het is geen ijzingwekkende thriller te noemen zoals we die meestal in dit genre voorgeschoteld krijgen. Toch is het een boek dat zeker niet vervelend is om te lezen en ook zo zijn momenten heeft.

Jobien Berkouwer schrijft met korte, duidelijke zinnen. Er komen geen ingewikkelde termen of moeilijke woorden aan te pas, en het boek leest dan ook vlot weg. Ze laat ons daarbij kennismaken met natuurlijk de hoofdpersoon, Lot, maar ook met de dader en het slachtoffer. Er wordt dus vanuit verschillende oogpunten geschreven. Vanuit het oogpunt van de dader krijgen we ook geregeld flashbacks voorgeschoteld. Hierdoor ontdek je ook hoe de dader zo geworden is en ontstaat er zelfs bijna een beetje medelijden met deze man, die duidelijk niet helemaal gezond van geest is. Het perspectief van het slachtoffer is iets minder uitgebreid en is alleen aan het begin van het boek gebruikt.

Het belangrijkste verhaal is natuurlijk dat van Lot. Het stadse meisje dat nu op het platteland woont, waar ze woonruimte huurt bij een lief oud vrouwtje. Ze kampt regelmatig met het probleem dat ze in haar nieuwe korps niet echt helemaal geaccepteerd wordt. Dit komt voornamelijk omdat ze daar eigenlijk niet goed inzien wat het nut van een profiler is. En daarnaast zijn ze ook niet zo gewend aan een vrouw bij de recherche. Lot moet dan ook erg haar best doen om zichzelf te bewijzen. En waar in het begin van het onderzoek nauwelijks naar haar geluisterd wordt, lijkt dit langzaam om te slaan als er een tweede meisje dood gevonden wordt. Had Lot dan toch gelijk toen ze aangaf dat het om een seriemoordenaar ging?

Zo volgen we Lot en zien we hoe ze langzaamaan steeds meer respect krijgt binnen het korps. Maar dan begaat ze een grote fout en wordt ze met verlof gestuurd. En daar vinden we eigenlijk het grootste, en misschien wel enige, minpunt van dit boek. Ze gaat namelijk compleet onverwachts naar een oude vriend toe die ze erg mist en waar ze stiekem verliefd op is. Het voegt eigenlijk niets toe en het lijkt er compleet willekeurig tussen gepropt te zijn. Het had er waarschijnlijk veel beter uitgeknipt kunnen worden, want het is een nogal nutteloos stukje in een verder goed verhaal. Want hoewel het verhaal misschien nog net een tikje spannender geschreven had kunnen worden, is dit toch een boek dat zeker niet verveeld en absoluut aan te raden is.