Zonder het te weten wordt Mitchell McDeere, briljant rechtenstudent van arme komaf, al geruime tijd in de gaten gehouden. Zodra hij afstudeert biedt het prestigieuze advocatenkantoor Bendini, Lambert & Locke hem niet alleen een zeer aantrekkelijke baan aan, maar overlaadt het de pasgetrouwde Mitchell ook nog eens met extraatjes zoals een vorstelijk salaris en talrijke bonussen. Er moet natuurlijk wel wat tegenover staan: absolute loyaliteit, een werkweek van negentig uur en haast onhaalbare resultaten. Na verloop van tijd begint de dodelijke vermoeide Mitchell zich ongemakkelijk te voelen in het strakke keurslijf van zijn werkgever. Wat gaat er schuil achter de respectabele façade van het kantoor en wat speelt zich af op de ontoegankelijke bovenste verdieping?
John Ray Grisham junior is een Amerikaanse bestseller auteur met inmiddels tientallen boeken op zijn naam. Hij is vooral bekend vanwege zijn ruime aanbod in thrillers met een juridische insteek. Zijn eerste boek de Jury (of in het Engels A Time to Kill), kwam uit in 1984. Advocaat van de Duivel is zijn tweede boek, en werd toen het uitkwam in 1991 direct een bestseller. Wereldwijd zijn er meer dan zeven miljoen exemplaren van dit boek verkocht. Naast dat dit boek in 1993 werd verfilmd (The Firm) met Tom Cruise en Gene Hackman in de hoofdrol zijn er nog acht boeken van Grisham verfilmd, waaronder ook eerder genoemde eerste titel.
In Advocaat van de Duivel volgen we het leven van Mitch McDeere en zijn vrouw Abby. Mitch staat op het punt af te studeren en ligt aantrekkelijk in de markt bij diverse advocatenkantoren die hem elk wel in dienst willen nemen. In eerste instantie is het advocatenkantoor in Memphis genaamd Bendini, Lambert & Locke niet een die in zijn keuzelijstje voorkomt. Echter, zodra hij op gesprek gaat en hier een royaal aanbod krijgt met allerlei extra’s zoals een dikke BMW en een goedkope hypotheek, gaat hij overstag. Algauw blijkt dat deze bonussen niet geheel zonder addertjes onder het gras zijn geboden; de vennoten van deze firma houden hem in een strak keurslijf en proberen meer en meer zijn leven te controleren.
Van begin tot eind is Advocaat van de Duivel een enorm spannend boek om te lezen. Overigens heeft deze titel niets te maken met de gelijknamige film The Devil’s Advocate, deze film is namelijk afgeleid van het boek Advocaat van Kwade Zaken van Andrew Neiderman. Al die mooie aanbiedingen van het advocatenkantoor lijken te mooi om waar te zijn, wat ook snel in het boek al blijkt. Mitch en Abby worden langzaamaan steeds meer gecontroleerd. In de eerste instantie proberen vennoten hen te beïnvloeden door hen te vertellen hoe zij moeten leven. Vooral Mitch wordt verteld hoe hij zijn vrouw tevreden moet houden, hard moet werken en uren moet declareren. Niet veel later blijkt ook dat hij op allerlei plekken wordt afgeluisterd: er zijn microfoons in zijn huis geplaatst, in zijn auto en op zijn kantoor.
“Waarom ben ik opeens zenuwachtig?”
“Blijf alsjeblieft glimlachen. Ze houden ons in de gaten.”
Ze glimlachte en keek naar rechts. “Wie houdt ons in de gaten?”
“Dat zal ik je zo meteen uitleggen.”
Zodra de FBI contact met hem legt om hem over te halen hen informatie te verschaffen, is het hek van de dam. Terwijl Mitch steeds meer achterdocht begint te koesteren naar de zuiverheid van het advocatenkantoor, willen de oudste vennoten juist Mitch nog strenger in de gaten houden, om ervoor te zorgen dat hij uit handen blijft van de FBI. Een verhit getouwtrek begint plaats te vinden, allemaal onder de flinterdunne façade van succes en geld. Welke keuze maakt Mitch uiteindelijk? Hoe loopt het af? Het boek blijft je tot het einde vasthouden om deze vragen beantwoord te krijgen.
Het is overduidelijk dat John Grisham uitgebreide kennis en ervaring heeft in de justitiële wereld. Dit maakt het boek op dat vlak erg realistisch en overtuigend. Iets minder overtuigend is de onderlinge verhouding tussen Mitch en de contactpersoon van de FBI, Terrance. Om een onduidelijke reden is er van meet af aan vijandigheid tussen die twee, terwijl je je kunt afvragen waar dit goed voor is. Wat ook een storende factor is tijdens het lezen van dit boek, is de Amerikanisering van onder andere het taalgebruik. Enerzijds is dit logisch omdat Grisham een Amerikaanse auteur is en het in de oorspronkelijke taal ook op deze manier is verwoord. Echter, in de interactie tussen de karakters is dit dermate storend dat het afbreuk doet aan de geloofwaardigheid. Een vrouw die de FBI agent constant “schatje” noemt en hem op een manier aanspreekt die totaal niet past in de verstandhouding tussen de twee maakt dat het taalgebruik ineens overkomt als een goedkoop lectuurboekje. Dit zou in de oorspronkelijke taal hoogstwaarschijnlijk wel passend en misschien wel cool overkomen, zodra dit echter in het Nederlands wordt vertaald voelt het haast knullig, op zijn minst in elk geval tenenkrommend.
Pingback: Mooier op Papier? - The Firm - Undercover-Network