Hoe ver ga je?
Je krijgt de kans om op een andere, goede school je opleiding af te maken. Je grijpt de kans aan, alleen ben je bang dat je er niet tussen komt bij je jaargenoten omdat je misschien net iets anders bent of dat denk je door wat je hebt meegemaakt op je vorige school. Hoe ver ben je bereid te gaan om ergens bij te horen? Blijft het bij gezellig meekletsen, een andere haarkleur of andere kledingstijl of ga je nog een aantal stappen verder?
Fit in
Violet krijgt de kans om op een prestigieuze meisjesschool les te krijgen in plaats van op een reguliere, openbare school. Ze grijpt de kans aan en wil er graag bij horen. Ze maakt kennis met Robin, een meisje dat net anders is dan de rest en ze leert ook haar twee vriendinnen kennen, Alex en Grace. De school, Elm Hollow genaamd, heeft een beruchte geschiedenis op het gebied van hekserij en voorvechters van vrouwenrechten, maar vooral dat eerste houdt sommige studenten in hun greep. Zelfs de decaan doet onderzoek naar de occulte geschiedenis van de school. Violet en haar vriendinnen krijgen van een docent speciale, extra lessen die buiten het reguliere programma om gaan. In die lessen leren ze over de krachtige vrouwen uit de geschiedenis. Al snel komt Violet er achter dat ze in het vriendenclubje een voorgangster had die veel op haar leek en dat meisje is het jaar ervoor vermist geraakt en nooit gevonden. De vier meiden doen samen de meest bizarre dingen of is het allemaal maar toeval dat de dingen gaan zoals ze gaan? Welke invloed hebben zij op de loop van dingen die er gebeuren op school of spelen er andere krachten? En ontdekt Violet de ware toedracht van de verdwijning?
Onbekend
Katie Lowe woont op dit moment in Worcester, ze is afgestudeerd aan de Universiteit van Birmingham, heeft een BA (Hons) in het Engels en een MPhil in literatuur en moderniteit. Ze keerde in 2019 terug naar Birmingham om te promoveren in de Engelse literatuur, met haar proefschrift over vrouwelijke woede in het literaire modernisme en het #MeToo-tijdperk.
Terugblik
Het verhaal is in de eerste persoon geschreven, de hoofdpersoon, die je het verhaal vertelt vanuit haar perspectief en dan terugkijkt op de gebeurtenissen van twintig jaar geleden. Hierdoor verspringt het verhaal soms kort naar het heden, waar ze reflecteert als volwassen vrouw op de situatie van toen, en dan weer beschrijvend naar het verleden. De vertelling is geen droge opsomming van feiten; het wordt afgewisseld door dialogen en mooie beschrijvingen. Het woordgebruik kan soms lastig zijn en wat betreft de stof die besproken wordt tijdens de lessen is soms enige achtergrondinformatie handig.
“Zelfs nu nog vind ik het raar dat we de overgang naar volwassenheid als iets positiefs ervaren, het “ontgroeien van oude ideeën, het ambiëren van een leven dat op een suf, simpel niveau wordt geleid. Een huwelijk, een kantoorbaan, het afwijzen van wonderen. De mars naar de dood, en onderweg verlies je je intuïtie, je liefde voor schoonheid en je plezier; leeg amusement gaat voor zinvolle ervaringen.”
Afwisselend
Als je aan het boek begint, dan krijg je direct het einde van het verhaal te lezen, althans dat denk je en misschien is dat ook wel zo. Zodra je verder leest, kom je erachter dat het verhaal veel complexer is dan dat. Het verhaal gaat de diepte in en neemt je mee naar een meisjesschool waar zien en gezien worden en erbij horen belangrijke zaken zijn en welke invloed ook docenten en een decaan kunnen hebben. De schrijfster laat soms verhaallijnen open – de kunst van het weglaten – je blijft dan nieuwsgierig of het misschien toch nog benoemd gaat worden en op andere momenten wordt het verhaal soms wat vlak en valt de spanning bijna helemaal weg. Of het boek de titel literaire thriller mag dragen, dat mag ieder voor zich bepalen. Eén ding is zeker: het is een mooie combinatie tussen spanning, magie, vriendschap, jaloezie en naar school gaan.
€11,80
Op voorraad. Voor 16:00 uur besteld, morgen in huis
