Drie duistere koninginnen,
een drieling, onschuldig en klein.
Samen ter wereld gekomen,
maar niet om vriendinnen te zijn.
Drie duistere zussen,
alle drie beeldschoon.
Twee van hen zullen sneuvelen.
Slechts één verdient de troon.
De introductie van het boek Koninginnen liegt er niet om en zet gelijk de toon. Een strijd op leven en dood tussen drie zussen, ieder met hun unieke gave. De kaart van het eiland Fennbirn geeft een duidelijk overzicht van waar het verhaal zich afspeelt en geeft de verdeeldheid op het eiland weer. Een verdeeldheid die ook onder de zussen heerst. Katherine, Arsinoe en Mirabella bezitten ieder een unieke gave. Op zesjarige leeftijd zijn de zussen uit elkaar gehaald en ondergebracht bij hun leermeesters. Zo komt Katherina terecht bij Natalie, de gifmengster en hoofd van de familie Arron. Arsinoe gaat in de leer bij de krachtigste naturalist in jaren, Jules en Mirabella komt terecht bij hoogpriesteres Luca. De eerste hoofdstukken gaan over de ontwikkeling van de gave en worden telkens netjes afgewisseld. Het boek wordt hierdoor iets voorspelbaar. Na een hoofdstuk over Katherina, gaat het door naar Arsinoe om bij Mirabella te eindigen. Een wat tragere opbouw van het verhaal met onnodige liefdesperikelen van de zussen tussendoor. Van tijd tot tijd voelde die perikelen aan als de verfilming van Harry Potter en de Halfbloed prins: onnodig veel aandacht voor puberale liefde wat afbreuk doet aan het echte verhaal.
Zo noemen ze jullie op het vasteland: heksen. Volgens mijn vader zijn jullie dat ook. Monsters. Beesten. Maar jij bent geen monster.
Als de zussen zestien zijn geworden volgt al vrij snel hét festival waar het eiland op heeft gewacht, Beltane. Tijdens de bezielingsceremonie moeten ze laten zien wat ze al die jaren hebben geleerd én hun zussen angst in boezemen. Door de snode plannen die gesmeed zijn is de bezielingsceremonie dan ook het moment waar je lezer naar uitkijkt. Het tempo van het boek schiet vanaf Beltane in de vijfde versnelling en het leest als een trein. Jammer, dat dit zo aan het eind van het boek is. Een enorme plottwist aan het einde maakt dat je al lezend met je vrije hand op zoek gaat naar deel twee, maar die is er nog niet. Althans, niet vertaald. Het verhaal kan het beste vergeleken worden met een dieseltje; het komt langzaam op gang, heeft misschien wat onnodige accessoires, maar gaat daarna als een trein. Een young adult boek die menig volwassen fantasy liefhebber ook leuk kan vinden.
‘En wat als dit nooit gebeurt?’ vraagt hij.
‘Dan weten we dat dit nooit zo voorbestemd is geweest.’
Kendare Blake
Kendare Blake is geboren in Zuid-Korea maar spreekt geen woord Koreaans. Als klein meisje is zij namelijk geadopteerd door een Amerikaans stel en naar Amerika gehaald. Ze omschrijft haar werk als duister, altijd gewelddadig en de stukken waarin zij schrijft over eten zijn altijd geschreven wanneer zij zelf honger had. In het Engels zijn er al meerdere boeken verschenen van deze Dark crowns-serie, maar de vertalingen laten nog even op zich wachten.
Koninginnen zet in ieder geval een goede basis neer voor de rest van de serie. Hoewel het verhaal traag begint en het soms wat vaag kan zijn door alle verschillende namen, smaakt het zeker naar meer. Niet alles is wat het lijkt in het boek en door de verschillende verhaallijnen krijg je als lezer een goed beeld van het politieke spel. De manier van portretteren van de zusjes zorgt ervoor dat je een voorkeur krijgt voor één van de zusjes. (Go Arsinoe!) De ontdekkingen op liefdesgebied van deze zestienjarige zusjes voegt minder toe, maar de young adults voor wie het boek eigenlijk is kunnen het misschien wel waarderen. Wie was er nou niet verlegen op die leeftijd?
Vind de stenen. Houd de dief. Wreek het verleden
€24,99€12,99
Uiterlijk 19 juli in huis
