In juni kwam Lars van der Werf met zijn derde gedichtenbundel genaamd Elke dag een zoen. Hierin heeft hij ruim 120 pagina’s volgeschreven met zijn lieflijke versjes. Evenals zijn andere twee gedichtenbundels is Elke dag een zoen een leuke verzameling van versjes die Lars heeft geschreven met zijn typemachine. Van het weer tot aan zijn grote liefde, de versjes gaan over verschillende onderwerpen en toveren een lach op je gezicht.
Lars van der Werf is een jonge Rotterdamse dichter, geboren in 1987, die houdt van bluesmuziek. Naast Versjes van Lars (2014) en Heb lief (2016) heeft Lars van der Werf afgelopen juni zijn derde gedichtenbundel uitgebracht genaamd Elke dag een zoen. Wat betreft Lars zou je elke dag moeten glimlachen en het liefst zoveel mogelijk. Met zijn gedichtenbundels wil hij je daarmee helpen. Dit probeert hij door middel van het schrijven van gedichten en het voordragen van deze gedichten in verschillende boekhandels. Ook schrijft hij versjes op maat voor de mensen die graag een persoonlijk versje van Lars willen, dit doet hij met zijn typemachine. Zijn grootste inspiratiebron en voorbeeld was cabaretier, zanger, kunstschilder en dichter Toon Hermans. Het genre van de versjes van Lars, evenals van de gedichten die Toon Hermans schreef, is light verse. De Nederlandse term hiervoor is plezierdichten en dit is een benaming voor gedichten met een speelse toon waarvan het onderwerp licht is. Als Lars even geen inspiratie heeft of als hij zich niet goed uit kan drukken op papier, speelt hij het liefst mondharmonica.

Bron: Metronieuws.nl
Waar de bundel Elke dag een zoen voornamelijk over gaat is de liefde en dat Lars gelukkig is met wat hij heeft. Af en toe komen onderwerpen als het weer, dieren en seks ook aan bod. Door het lezen van zijn gedichten wordt het duidelijk dat hij veel bezig is met zijn geliefde en dat hij veel aan haar denkt en om haar geeft. Ook mist hij haar erg als ze er niet is en dit komt vaak terug in Elke dag een zoen. Lars zijn geliefde is duidelijk een grote inspiratiebron geweest voor zijn gedichtenbundel. De versjes gaan niet alleen over de geliefde van Lars, maar ook over Lars zelf. Zo schrijft Lars bijvoorbeeld een gedicht waarin hij zegt dat hij zichzelf zijn niet altijd fijn vindt, maar dat hij daar wel het allerbeste in is. Hierdoor realiseer je je dat je gewoon jezelf moet kunnen zijn, want niemand is beter in jezelf zijn dan jij dat bent.
Het is erg mooi dat deze versjes je aan het denken zetten. Ondanks dat de versjes redelijk simpel zijn (soms een beetje te simpel), zorgen ze er voor dat je een ander inzicht krijg in bepaalde dingen. De versjes hebben zeker een achterliggende gedachte en zorgen voor een glimlach op je gezicht. Het is leuk om te zien dat Lars van der Werf gebruik heeft gemaakt van een typemachine, in plaats van dat hij de versjes gewoon heeft getypt op de computer. Deze typemachine neemt hij overigens ook mee naar de boekhandels waar hij versjes op maat typt. Dat Lars zijn gedichten met een typemachine schrijft, geeft zijn gedichten wel iets extra’s en het zorgt er voor dat de versjes veel persoonlijker overkomen. Wel moet je sommige versjes vaker lezen om ze echt te begrijpen, doordat ze op zo’n manier zijn geschreven dat ze een beetje verwarrend worden. Wat ook jammer is, is dat de rijm in sommige versjes af en toe wat zwak is, maar ondanks dat is deze gedichtenbundel erg leuk om eens door te lezen of als geschenk te geven aan bijvoorbeeld je eigen geliefde. De bundel is overigens ook makkelijk mee te nemen doordat deze niet zo groot is.