Ellie Knight is bijna dertig, single en heeft al lang geen passie meer voor haar werk. Haar leven loopt dus eigenlijk niet geheel volgens plan. Iedereen van haar leeftijd behoort zich immers te settelen en aan kinderen te beginnen en Ellie’s vrienden doen dan ook hun best om haar ook aan de man te krijgen. Ze installeren Tinder op Ellie’s telefoon en sturen haar op dates. Helaas lijkt er geen enkele normale date bij te zijn. Wat dacht je van de man die al stomdronken aankwam? Of de man die niets, maar dan ook niets zegt?
Het lijkt er niet echt op dat Ellie ooit de ware zal vinden en de vraag is ook eigenlijk of dit wel is wat ze wil. Zelf vindt ze zichzelf erg gelukkig en is ze er van overtuigd dat ze ook absoluut geen man nodig heeft. Haar omgeving denkt daar echter anders over en kan zich niet voorstellen dat iemand gelukkig kan zijn in haar eentje. Dan ben je immers toch hartstikke eenzaam? Ellie is echter sterk, ziet er prima uit, weet wat ze wil en is een tikje feministisch. Soms is ze echter ook een beetje chaotisch en loopt niets zoals ze wil, en dat maakt haar een ‘hot mess’.
‘Het is spitsuur op Tinder. Je hebt ook al berichtjes ontvangen.’
O jee, kijk nu, inderdaad. Een heleboel.
Er zijn negen berichtjes met alleen maar ‘Hoi’.
Vergeleken daarmee drie uitgebreide met ‘Hoi, hoe gaat het?’
Zeven met ‘Hé hoe ist’.
Twee met ‘Lekker ding’.
En een met ‘Hé schat later’ zonder interpunctie, maar met een heleboel emoticons aan het eind.
Hot Mess is een boek dat lekker makkelijk wegleest. Het is niet al te moeilijk geschreven, lekker luchtig, soms wat dramatisch en soms grappig. Een beetje de standaard mengelmoes van elementen die je in een chicklit vaak terug ziet. Het boek maakt je af en toe aan het lachen en soms ook aan het huilen en daarmee is het dus zeker niet slecht te noemen. Toch is het niet de typische roman waarbij alles helemaal goed komt en loopt zoals je verwacht. Geen zoet romannetje dus, de nadruk wordt meer gelegd op de komedie en een warrig en chaotisch vrijgezellenleven.
Schrijfster van het boek is de Britse Lucy Vine. Lucy Vine werkt als freelancejournalist in Londen. Ze schrijft regelmatig voor Grazia, Heat, Cosmo, Stylist en Marie Claire, en heeft een wekelijkse column op Grazia Daily. Omdat ze knettergek werd van alle mierzoete ‘ze leefden nog lang en gelukkig’-romcoms, besloot ze om zelf iets te schrijven. Hot Mess is het resultaat en daarbij dus haar debuutroman. Gezegd kan worden dat dit zeker geen slecht debuut is en het ligt dan ook wel in de lijn der verwachtingen dat er nog meer leuke boeken zullen volgen. Het tweede boek werd al aangekondigd.
Er zijn echter ook wel wat puntjes die beter hadden gekund. Er zitten bijvoorbeeld wel wat leuke stukjes in, maar het hilarische niveau van bijvoorbeeld een Sophie Kinsella wordt niet gehaald. Daarnaast speelt de vader van Ellie nogal een grote rol. Daar is helemaal niets mis mee, behalve dat hij een boek aan het schrijven is dat niet bepaald goed is. Ook Ellie en alle andere personen in Hot Mess weten duidelijk dat het boek niet goed is en jij als lezer helaas ook. Je moet je namelijk door de verschillende hoofdstukken van zijn boek worstelen, iets dat waarschijnlijk grappig bedoeld is maar dat net niet is.
Al met al heeft Lucy Vine een prima debuutroman neergezet met Hot Mess. Het kent wat mindere puntjes, maar ook zeker wel goede punten. Juist dat de roman wat anders is dan de gemiddelde roman maakt dit boek leuk om te lezen. Er zit een goede combinatie in van chaos, komedie en drama die het boek vermakelijk maken en ook af en toe een beetje triest. Daarnaast zitten er genoeg herkenbare stukjes in wat natuurlijk ook altijd leuk is om te lezen. Het is daarmee misschien geen hoogstaande literatuur geworden, maar toch een boek dat het waard is om te lezen als je van een gezellige chicklit houdt die doet denken aan Bridget Jones.