Als de zestienjarige Michelle en haar beste vriend Jeremy op zoek gaan naar Jeremy’s tijdcapsule die hij begraven heeft in het bos, gebeurt er iets vreselijks met Michelle. Hierdoor schiet ze uit haar lichaam en belandt ze In Wezen. In deze staat ontdekt ze verschillende dingen. Zo komt ze er bijvoorbeeld achter wat het Wezenland inhoudt en dat ze een ‘geleide gids’ heeft. Zou dit een negatieve invloed op haar hebben? Of geeft het haar juist een positieve kracht?
Door het ongeluk van Michelle ontmoet ze Sarah, haar geleide gids. Sarah is er om Michelle te ondersteunen en helpende gedachten aan Michelle door te geven terwijl Michelle haar gewone leven leidt. Terwijl Michelle In Wezen is, ziet ze zichzelf op de grond liggen. Ze ziet een soort aura’s rondom mensen. Ook ziet ze dat Jeremy haar probeert te helpen, maar hij kan haar niet zien terwijl ze In Wezen is. Hij ziet namelijk alleen haar lichaam. Als Michelle weer bij bewustzijn komt, ligt ze in een ziekenhuisbed. Ze kan zich weinig herinneren van wat er is gebeurd. In de periode na haar ongeluk, houdt ze zich weinig bezig met Sarah en wat ze heeft ontdekt. Wel blijft ze de gekleurde aura’s zien.
Op een dag besluiten Jeremy en Michelle om naar een stripwinkel te gaan, want Jeremy wil graag een nieuw stripboek kopen. Michelle verveelt zich hier een beetje en gaat buiten op een bankje zitten. Ze krijgt een soort visioen waarin ze ziet dat er een auto de winkel in rijdt. Nadat ze het ongeluk dezelfde dag nog meemaken, gaat het helemaal mis met Jeremy. Hij isoleert zich steeds meer van zijn familie en vrienden. En dan is Jeremy opeens verdwenen. Michelle besluit om onder hypnose te gaan om de dag van het ongeluk nog een keer te beleven. Hierdoor ontdekt ze dat ze eigenlijk veel dichter bij Jeremy staat dan ze dacht. Zal het nog goed komen met Jeremy? Of had Michelle zich er beter niet mee kunnen bemoeien? Wat het ook is, Michelle gaat tot het uiterste om haar vriend te redden.
Bron: allevents.in
De ontdekking van het Wezenland is de spirituele debuutroman van Michiel Everts. Michiel is een vrolijke man, die erg enthousiast is over zijn verhaal. Na verscheidene, korte verhalen is Michiel toch overgegaan op het schrijven van een heel boek. Tijdens de jeugd van zijn inmiddels volwassen dochters heeft hij De ontdekking van het Wezenland geschreven. Hun jeugd was dan ook een grote inspiratiebron. Auteurs zoals Jo Nesbö, Lee Child en Maarten Toonder zijn Michiel’s favoriete schrijvers. Maar James Redfield springt er toch bovenuit met zijn boek De Celestijnse Belofte. Dit komt doordat er veel spirituele inzichten in Redfields verhalen worden verwerkt. Michiel Everts is inmiddels bezig met zijn tweede boek. In dit tweede boek is Michelle twaalf jaar ouder en beleeft ze samen met Jeremy weer andere avonturen.
De cover van De ontdekking van het Wezenland is echt geweldig. Stiekem zou je alleen daarom het boek al willen kopen. Wat het verhaal betreft, is het bijna net zo bijzonder als de cover. Het is erg makkelijk te lezen door de simpele schrijfstijl en de korte hoofdstukken. Er is sprake van eenvoudige zinsopbouw, waardoor het boek goed te lezen is. Wel zijn sommige gebeurtenissen in het boek iets te toevallig. Deze toeval wordt uitgelegd in het verhaal, waardoor het goed op elkaar aansluit. De overgang tussen de personages is verrassend goed gelukt. Vooral omdat Michiel eigenlijk twee verschillende verhalen in één verhaal heeft verwerkt (Michelle en Duncan). Dit is erg bijzonder en hierdoor wordt het boek nog interessanter. Je wordt als het ware in beide tijden meegezogen. Of je nou een stuk over Michelle leest of een stuk over Duncan, je voelt met allebei mee. Ook legt Michiel de spirituele aspecten van het verhaal erg goed uit. Hierdoor is het verhaal goed te begrijpen. Je zou bij het woord ‘spiritueel’ misschien denken dat het verhaal erg zweverig is, maar dat is het totaal niet. De ontdekking van het Wezenland is een spannend boek dat je aan het denken zet en er voor zorgt dat je open gaat staan voor andere inzichten. Zo geeft Sarah in het boek de volgende boodschap mee:
Invloed werkt drie kanten op. Jij beïnvloedt de ander, de ander beïnvloedt jou en, tot slot, beïnvloed jij jezelf ook weer terwijl je met de ander praat. Vaak zeg je iets tegen een ander, terwijl het eigenlijk voor jezelf bedoeld is.
