Emma is nog maar klein als ze bij haar moeder woont die haar mishandeld, maar gelukkig is daar haar wereldberoemde vader die haar in huis neemt. Emma groeit dan ook op in alle luxe van de wereld, met uiteindelijk veel liefhebbende mensen om haar heen. Het fijnste vindt ze het nog als ze een broertje krijgt en ze belooft er altijd voor hem te zijn. Maar dan slaat het noodlot toe en wordt haar broertje vermoord. Hoe ga je er mee om als een klein kind vermoord is? Hoe verwerk je zo’n groot trauma? En zal er ooit nog achterhaald worden wie de dader is?
Ben je begonnen met het lezen van de achterkant van het boek, of de officiële plotbeschrijving, dan lijkt het haast alsof dit boek een spannende thriller is. Dat is het echter niet, want het boek wordt nergens spannend en ook wordt er niet echt gemikt op het oplossen van de moord. Het boek is vooral een roman geworden die het leven van Emma verteld. Vanaf het moment dat ze nog erg klein is tot aan het punt waarop ze helemaal volwassen is, zien we hoe Emma zich door het leven worstelt. Het gaat hier om een leven dat alles behalve makkelijk is met de nodige dramatische gebeurtenissen. Niet spannend dus, maar wel goed geschreven met de nodige tranentrekkende momenten.
De schrijver van het boek is dan ook geen onbekende en weet ondertussen al lang hoe ze een boek moet schrijven. Nora Roberts heeft al meer dan 200 titels op haar naam staan, waarvan in totaal meer dan 280 miljoen exemplaren verkocht zijn. Daarnaast heeft ze ook nog een misdaadroman-serie waarvoor ze het pseudoniem J.D. Robb gebruikt. Ze is ondertussen al ouder dan 65 jaar en woont samen met haar man in Boonsboro, Maryland. Maar ondanks haar leeftijd is ze nog lang niet klaar met schrijven en we kunnen dan ook nog de nodige boeken van haar verwachten. Helemaal geen probleem, want ze weet prima hoe ze een goed boek in elkaar moet zetten in welk genre dan ook.
In Publiek geheim zien we vooral Emma in de hoofdrol, maar er zijn nog een heel aantal andere personages die een belangrijke rol spelen. Nora Roberts weet deze allemaal stuk voor stuk echt diepte te geven. Dit komt niet alleen doordat ze deze personages zo goed beschrijft, maar ook omdat we af en toe hun gedachten lezen. Hoewel het meeste dus vanuit Emma haar perspectief te lezen is, krijgen we ook van bijna elk ander personage een stukje te lezen. Dit maakt dat de karakters echt tot leven komen en dat het verhaal ook veel mooier wordt. En dan is er nog het tijdperk waarin het boek zich afspeelt. Hoewel er nu een nieuwe uitgave is gekomen, is dit boek origineel al in 1982 gepubliceerd.
De verschraalde lucht was scherp daar, oude drank, rottend afval, beschimmelde lappen. Brians schoenen kleefden aan het linoleum toen hij door de keuken naar het kastje liep. Hij ging op zijn hurken zitten, trok het deurtje open en tuurde naar binnen.
Hij kon het meisje niet goed zien, alleen dat ze in elkaar gedoken in de hoek zat, haar blonde haren voor haar ogen en met iets zwarts in haar armen geklemd. Hij voelde zijn maag omkeren, maar probeerde te glimlachen.
Tijdens het lezen van dit boek ga je dus een heel stuk terug in de tijd. Een tijdperk zonder mobiele telefoons, computers en digitale camera’s. Het is iets dat eigenlijk bijna niet opvalt, behalve dan dat Emma een passie heeft voor fotografie en telkens een nieuw rolletje in haar camera moet stoppen. Daarnaast zitten we natuurlijk aan het eind van het hippie tijdperk met het nodige seks, drugs en rock & roll. En laat het hele boek zich nou afspelen rondom een wereldberoemde band. We krijgen dus behoorlijk wat mee van de gigantische hoeveelheden drugs, maar ook de seks en rock & roll. Emma zelf houdt zich hier zo veel mogelijk van verwijderd, maar ja, ze is nou eenmaal de dochter van een van de leden van de wereldberoemde band. En eigenlijk zijn al die bandleden als familie voor haar en die band weet wel hoe ze moeten feesten.
