Waar moderne thrillers vaak tegenvallen op verhaaltechnisch gebied, alsmede op het gebied van echte karakters en verrassende plotontwikkelingen, is De Getuige van Steve Cavanagh een welkome verandering. Dit is alweer het derde boek met advocaat en ex-zwendelaar Eddie Flynn in de hoofdrol. Ook ditmaal komen zijn oude trucjes “van de straat” goed van pas wanneer hij in een ingewikkelde rechtszaak terechtkomt, waarin niets is wat het lijkt. Al met al is dit een prima thriller, die beter is dan veel hedendaagse boeken binnen dit genre.
Razend spannend plot
De Getuige neemt de lezer mee op de reis van advocaat Eddie Flynn, die zijn vriend Leonard Howell moet helpen wanneer hij in de ergste nachtmerrie van elke ouder terechtkomt: zijn dochter is ontvoerd. Na grofweg 100 bladzijden waarin Flynn meer probeert te achterhalen van de omstandigheden van de ontvoering wordt de zaak helemaal op zijn kop gezet wanneer Howell opeens hoofdverdachte wordt van niet alleen de ontvoering, maar ook de moord op zijn dochter. Het resterende deel van het boek speelt zich grotendeels af in de rechtbank, waarin Flynn de onschuld van Howell probeert te bewijzen. Hierin wordt hij echter tegengewerkt door de FBI, de ene verbijsterende onthulling na de andere, een openbaar aanklager die voor niets terugdeinst en Howell zelf. Bovendien blijkt deze rechtszaak samen te hangen met een eerdere zaak, waarin een psychiatrisch patiënte beweerde dat haar kind is gestolen. Flynn merkt pas laat hoe zeer deze twee zaken verbonden zijn, en lijkt daarmee te laat zijn om Howell nog te redden. Steve Cavanagh laat ons tot de laatste pagina in spanning wachten.
Engelse editie
Lange aanloop
De eerste 100 pagina’s zijn ongetwijfeld de moeilijkste om door te komen. Er gebeurt zó weinig, dat het een worsteling is voor de lezer om bij de les te blijven. Dit eerste gedeelte staat in schril contrast met het tweede, waarin zó veel gebeurt dat de lezer misschien wat moeite heeft om alle onthullingen bij te houden. Gelukkig zitten er ook korte segmenten tussen waarin de lezer even op adem kan komen, en (waarschijnlijk tevergeefs) de volgende ontwikkeling kan proberen correct te voorspellen. Het lukt Cavanagh in ieder geval om de lezer na dat eerste gedeelte zeer geboeid te houden, waarbij de lezer steeds op het verkeerde been wordt gezet.
Interessante karakters
De karakters in De Getuige zijn misschien wel de grootste prestatie van Steve Cavanagh. In plaats van de doorsnee good guy versus bad guy, zijn de meeste karakters in De Getuige “grijs”: niet 100% goed maar ook niet 100% slecht. Er wordt goed ingegaan op de motieven van de karakters en hun gedachtegang daarbij. Dit alles helpt om de karakters menselijk te maken, waardoor de lezer zich zowel met de protagonisten als met de antagonist weet te identificeren. Dit geeft het hele verhaal een nieuwe dimensie. De dialogen lezen daarnaast ook nog eens makkelijk weg, vooral de dialogen in de rechtbank.
De een kent de waarheid, de ander gelooft de leugen. Wat is gevaarlijker?
Eindoordeel
Zoals gezegd zijn de eerste 100 pagina’s de “slechtste” van De Getuige. Er gebeurt weinig, en het is eigenlijk meer een hele grote aanloop naar de rest van het boek. Deze aanloop had best een stuk korter gemogen, aangezien er zeer weinig over zeer veel pagina’s wordt uitgesmeerd. Afgezien hiervan is er eigenlijk zeer weinig mis met De Getuige. De onthullingen volgen zich wat snel op elkaar, maar het blijft wel behapbaar door het geringe aantal hoofdrolspelers en de segmenten waarin er even iets minder gebeurt. Alleen het einde voelt een beetje afgeraffeld. Een van de grotere onthullingen krijgt hierdoor niet echt voldoende ruimte, waardoor de lezer het boek misschien toch ietwat beduusd zal wegleggen.
Al met al is De Getuige een bovengemiddelde (rechtbank)thriller, die zeker boven zijn tijdsgenoten uitstijgt. De vergelijkingen met bijvoorbeeld John Grisham zijn erg voor de hand, maar dat neemt niet weg dat Cavanagh dat wel verdient. Hij weet de lezer in een soortgelijke manier te boeien tot het einde van het boek met interessante en “echte” karakters en verrassende plotontwikkelingen. Fans van thrillers zullen De Getuige maar moeilijk weg kunnen leggen, wanneer de eerste 100 pagina’s eenmaal voorbij zijn.
Over de auteur
Steve Cavanagh is geboren in Belfast, in 1976. Op 18 jarige leeftijd begon hij, naar eigen zeggen per ongeluk, aan zijn Rechtenstudie: hij had zich per ongeluk ingeschreven voor het verkeerde programma. Hij is gespecialiseerd in veel rechtsgebieden, maar doet vooral zaken omtrent mensenrechten. Hij schrijft thriller boeken sinds 2011. Zijn debuutboek, De Verdediging, is genomineerd voor Thriller van het Jaar in 2015.
