Recensie: Tammy Cohen – De afdeling

Samenvatting
Hannah, een 32-jarige vrouw, komt terecht in een psychiatrische instelling. In de korte tijd dat ze daar zit plegen er twee vrouwen zelfmoord. Hannah weet zeker dat de vrouwen geen zelfmoord hebben gepleegd, maar is dat wel zo? Wordt zij niet langzaam gek in de instelling? Wie kan ze nog vertrouwen en kan ze zichzelf nog wel vertrouwen? De afdeling van Tammy Cohen is een thriller die je meeneemt achter de deuren van een inrichting. Wie draagt er een masker en wat is er nu eigenlijk aan de hand?
7

The Meadows, 2017, een psychiatrische kliniek waar Hannah is opgenomen. In de kliniek gerund door dr. Roberts zitten alleen maar vrouwen, ieder met hun eigen problemen. De sfeer in het huis is verdoofd en dat komt niet alleen door de medicatie die de vrouwen slikken. Twee vrouwen hebben in drie weken tijd zelfmoord gepleegd, maar Hannah gelooft het niet. Ze is er stellig van overtuigd dat er een moordenaar rondloopt, maar kan ze haar eigen gedachten nog wel vertrouwen? De afdeling van Tammy Cohen is een spannend boek met korte hoofdstukken waardoor je wel door wilt lezen. Het verhaal is onvoorspelbaar, zit goed in elkaar en laat je niet meer los. Een page-turner om je dag eens lekker mee te vullen.

Toen ik aan de betere hand was, grapte ik een keer dat ik jaloers was op haar populariteit. ‘Het is maar goed dat je zelfmoordneigingen hebt, anders zou ik je zelf van kant moeten maken,’ zei ik. Daar hebben we nog lang om gelachen. Nu is het helemaal geen leuk grapje meer.

Het boek is geschreven vanuit drie personages. Hannah, de 32-jarige vrouw, die opgenomen is in The Meadows. Corinne, haar moeder en Laura, de creatief therapeute. De eerste hoofdstukken van het boek zijn traag en je moet wennen aan de schrijfstijl. Het is alsof je als lezer gericht meekijkt met de personages. Zodra het hoofdstuk vanuit Hannah geschreven wordt, weet je niet wat er op dat moment met de andere personages gaande is. Doordat er soms cliffhangers tussen zitten maakt dat van tijd tot tijd ongeduldig. De vraag ‘Hoe nu verder?’ doemt regelmatig op.

Hannah is sinds een paar weken naar The Meadows gebracht nadat er iets is gebeurd met haar dochter Emily. Hierdoor is de verstandshouding met haar man Duncan niet heel goed meer en lijkt ze meerdere problemen tegelijkertijd te moeten oplossen. Toen ze net in de kliniek aankwam werd ze opgevangen door Charlie, een vrouw met zelfmoordneigingen. Ondanks dat ze beide patiënten zijn kunnen ze het heel goed met elkaar vinden. Niets wijst er nog op dat Charlie pogingen wil ondernemen en samen met Hannah zijn de dagen dragelijker. De schok is dan ook groot als Charlie dood gevonden wordt. Hannah wil niet geloven dat het zelfmoord is en gaat op onderzoek uit.

Mijn hart is enigszins tot bedaren gekomen, maar ik sta nog te hijgen en mijn hele lichaam tintelt van de adrenaline.

Ze deelt haar ideeën met haar moeder, Corinne, die op haar beurt weer de personeelsleden van The Meadows naloopt om Hannah gerust te stellen. Tijdens haar zoektocht komt ze echter andere dingen tegen die maken dat ze Hannah zo snel mogelijk weg wil halen uit de kliniek. Er worden verschillende sporen uitgezet waardoor je als lezer onwetend blijft. Alles wat je te weten komt, weet je via Corinne die in haar onderzoek steeds wat verder gaat. Door het verhaal heen komt de geschiedenis van Hannah steeds duidelijker aan de oppervlakte en lijkt haar verhaal die van Corinne te ondersteunen. Maar, is het nog op tijd?

Het verhaal is spannend, heeft redelijk onverwachte wendingen en de hoofdstukken lopen mooi in elkaar over. Als lezer denk je te weten welke kant het verhaal op gaat, maar dat blijkt niet altijd zo te zijn. Er valt verder weinig aan het boek op te merken, al voelt de nasleep van de climax een beetje als ‘we moeten nog maar wat pagina’s vullen.’ De laatste hoofdstukken hebben een minder spannend/grijpend gevoel dan de rest. De Nederlandse titel van het boek lijkt ook minder goed gekozen. Het gaat immers om een psychiatrische instelling en niet zozeer een afdeling. The Meadows is een huis en het verhaal speelt zich daarin af. Het is dus niet zoals de titel doet vermoeden op één afdeling. De Engelse titel is beter gekozen maar lijkt in de verste verte niet op de vertaling. They All Fall Down dekt de lading en geeft het verhaal al een extra spanning mee. Desalniettemin is De Afdeling een goed verhaal met ingewikkelde verhaallijnen die samen een complexe puzzel vormen.

Tammy Cohen is freelance journalist en woont met haar partner en drie kinderen in Londen. Pas op latere leeftijd heeft zij verschillende boeken geschreven waarvan They Will All Fall de laatste is. Ander vertaald werk van haar is De nieuwe collega.

Tammy Cohen

Geschreven door
Stephanie van Baggem heeft Geschiedenis en Oudheidstudies gestudeerd en heeft mede daardoor een voorliefde voor historische romans. Ze klimt graag in de pen en schrijft columns, artikelen en verhalen. Ze probeert de verhalen tussen de regels te vinden en gelooft dat iedereen een uniek verhaal te vertellen heeft.

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.