Recensie: Wilbur Smith – Roofdier

Samenvatting
Roofdier is een spannend verhaal wat moeilijk op gang komt en waar het einde best wel afgeraffeld overkomt. De confrontatie tussen Hector Cross en Johnny Congo lijkt beslecht te worden in slechts tien regels. Best een teleurstelling als je bedenkt dat het boek vooral om het vangen van hem gaat. Er is goed nagedacht over het verdelen van tekst en ieder personage krijgt voldoende aandacht. Een minder punt is dat aan het begin van het boek weinig wordt stilgestaan bij de gebeurtenissen van het vorige deel. Hierdoor is het volgen van het verhaal voor mensen die niet bekend zijn met de reeks erg lastig. Toch zal je daar halverwege het verhaal geen moeite meer mee hebben en zal het je misschien nieuwsgierig maken naar de eerdere twee delen uit deze reeks.
7.5

De in Zuid-Afrika geboren schrijver Wilbur Smith woont inmiddels in London, maar is zijn band met Afrika zeker nog niet vergeten. Veel van zijn boeken spelen zich in Afrika af, zo ook de reeks van Hector Cross. In 2011 kwam Op Volle Zee in de winkel te liggen en maakten we voor het eerst kennis met voormalig marinier Hector Cross. In 2013 dook die op in Cirkel van het Kwaad en nu, in 2016, mag hij weer aan de slag in Roofdier.

De boeken waarin Hector Cross speelt volgen elkaar prima op. Zo wordt in Op Volle Zee het verhaal vertelt van Hazel Bannock en diens dochter die ontvoerd worden en waar Hector Cross hun moet redden. In Cirkel van het kwaad wordt Hazel Bannock vermoord en probeert Hector Cross de daders op te sporen. In Roofdier volgen we de gebeurtenissen die plaatsvinden na Cirkel van het kwaad. Johnny Congo heeft weten te ontsnappen en Hector Cross besluit om eindelijk af te rekenen met de man die zijn geliefde heeft vermoord. Zal Hector Cross de rust vinden waar hij na al die tijd naar heeft verlangd?

Mocht je de eerdere twee delen niet gelezen hebben, dan hoef je niet bang te zijn dat je dit deel moet overslaan. Er zal geregeld teruggeblikt worden op de eerdere twee boeken als het gaat om belangrijke gebeurtenissen. Toch is er ook ruimte voor introductie van nieuw materiaal waardoor je je niet verloren leest. Wat wel gezegd moet worden is dat wanneer je eerdere boeken niet gelezen hebt, dat je dan wel eens in verwarring kan komen door de schrijfstijl. Alle alinea’s volgen elkaar op en om het spannend te houden kan het zo zijn dat je een alinea leest van misschien tien regels, waarna het verhaal zich verplaatst naar een andere persoon die op dat moment elders is of misschien in hetzelfde gebouw zit. Dit vergroot de spanning, maar toch moet gezegd worden dat dit wel de snelheid van het boek erg vertraagt.

“Niemand aan boord van de helikopter wist ook maar dat iemand op hen had geschoten. Allemaal werden ze in stukjes opgeblazen: het ene moment levend en wel, het volgende dood.”

Het begin van het boek is niet helemaal grijpend omdat je echt zoekende bent naar waar het heen gaat met het verhaal. Voor fans van de reeks zal het een minder probleem zijn omdat zij weten wie Hector Cross is, wie Jo Stanley is en wie Johnny Congo nu precies is. Toch zou het fijn geweest zijn om toch kort terug te blikken op de gebeurtenissen die zich in het vorig boek hebben afgespeeld. Je krijgt dan als nieuwe lezer een beter idee waarover dit boek nu gaat. Pas halverwege het verhaal begin je het goed te snappen en is de actie ook zodanig spannend dat je echt verder gaat lezen. Het is alleen jammer dat wanneer het boek eindelijk spannend wordt, de confrontatie tussen Hector Cross en Johnny Congo echt teleurstellend te noemen is. Het verhaal nadert een snel einde waarbij alles in een paar bladzijdes tot een ontknoping komt.

De schrijfstijl van Wilbur Smith is vooral gedetailleerd. Ook de intieme gebeurtenissen worden tot in de details toegelicht waarbij je soms moet lachen. Waar ze in het boek een aantal leuke benamingen voor de geslachtsdelen gebruiken om het niet te plat te omschrijven, zijn de momenten waarbij actie bij betrokken is wel gruwelijk omschreven. Alles wat er tussen zit is op een neutrale manier beschreven. Naast deze manier van schrijven is ook te merken dat de auteur erg gekozen heeft om zich niet puur te richten op Hector Cross. Ook zijn personeelsleden krijgen de nodige bladzijdes zodat je met hen ook een band vormt. De leukste hoofdstukken zijn toch die gaan over Johnny Congo, die vooral vulgair taalgebruik bevatten en erg typisch zijn voor een stereotype gangster uit Afrika. Het boek draait dan misschien wel om het vangen van Johnny Congo, maar ook andere thema’s staan centraal. Zo is Bannock Oil Company, het bedrijf van wijlen Hazel Bannock, druk bezig met het aanboren van olie in Afrika. Zo willen zij een nieuw olieveld gaan aanboren in Cabinda. Naast het vangen van Johnny Congo, moet het team ook bedenken hoe zij dit olieveld gaan beschermen tegen aanslagen en de toekomst van Bannock Oil Company veilig te stellen. Uiteindelijk komt het allemaal toch terug naar de eindbestemming: het vangen van Johnny Congo.

Geschreven door
Sylvano heeft in 2008 Undercover-Gaming opgericht wat in 2013 overging in Undercover-Network en nu Play Watch Read is geworden. In zijn vrije tijd is hij te vinden op de Xbox One, PlayStation 4 of de Nintendo Switch. Naast gamen leest hij ook geregeld een boek en is zijn favoriete schrijver Harlan Coben. Ook pakt hij geregeld een film mee in de bioscoop of ligt hij languit op de bank te bingewatchen.

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.