Top 7 dingen die Tolkien beter deed dan Peter Jackson

De Lord of the Rings saga is een echte klassieker, in zowel boekvorm als de filmtrilogie. Terecht: de boeken geven blijk van een grote fantasie, mooie beschrijvingen van landschappen, interessante en gecompliceerde karakters en een meeslepend plot. De Hobbit daarentegen is vooral een erg leuk kinderboek, en hoewel dit boek(je) transformeren tot een trilogie erg op uitmelken leek (en mogelijk ook was), is deze filmtrilogie ook zeer vermakelijk en zit visueel erg sterk in elkaar. Er zijn echter nogal wat dingen die in de boeken beter uit de verf komen dan in de films. Hieronder staan zeven dingen die Tolkien beter heeft gedaan dan Peter Jackson in de Lord of the Rings en Hobbit trilogieën.

De adelaars

Het is waarschijnlijk een van de meest gestelde vragen die fans van de Lord of the Rings films stellen. Waarom vliegt het gezelschap niet gewoon met de ring naar Mount Doom? Dat scheelt toch al die tijd en moeite? En inderdaad, na het zien van de films is dit een hele terechte vraag. Fans van de boeken weten dat er ook een goed antwoord op te geven is. De adelaars zijn namelijk

Bron: Geek and Sundry

neutraal in de oorlog, en willen alleen Gandalf in uiterste nood helpen aangezien hij hun vriend is. Over de validiteit van deze reden kun je uiteraard discussiëren, maar Peter Jackson besloot om dit helemaal nergens te noemen. Een zin was afdoende geweest, en had heel wat fans hun felbegeerde antwoord gegeven. Het is in ieder geval nog altijd een beter antwoord dan “anders was de film zo afgelopen”.

Rol van de Hobbits

Bron: Superguide

In zowel de boeken als de films komt men niet zoveel te weten over het Hobbit ras. In de boeken wordt er echter wel een interessant volkje neergezet. Ze verkiezen rust boven alles, maar diep van binnen zit een vonk in elke hobbit. Elke Hobbit wacht op een kans om ergens in uit te blinken. In de films komt dit niet zo goed naar voren. De hobbits lijken in de films, door allerlei onhandige scénes en acteerprestaties (met name die van Elijah Wood) vooral op kinderen/jongeren die niet zo goed weten wat ze allemaal doen in de wereld. Ze lijken ook op kinderen, terwijl de vier hobbits die deel uit maken van het Reisgenootschap allen boven de 50 zijn. Hobbits worden ouder dan mensen. Vooral Frodo komt niet zo goed uit de verf in de films, terwijl dit in de boeken toch een belezen en volwassen persoon is.

Rol van de Ents

In zowel de boeken als de films spelen de Ents een belangrijke rol. Dit zijn een soort herders van het woud, en lijken heel erg op wandelende en sprekende bomen (maar laat ze dat niet horen!). In de boeken komen de Ents in actie wanneer ze beseffen dat de bossen ten onder gaan door toedoen van de slechte machten. In de films is dit echter anders. Tijdens Entmoet komen ze tot de conclusie dat dit nu eenmaal niet hun oorlog is, en ze dus verder niets gaan doen. Alleen door een list van de hobbit Pippin komen ze uiteindelijk in actie. Dit geeft Pippin weliswaar een leuke heldhaftige rol, maar maakt van de Ents wel hele rare herders. Ze willen immers niets uit hunzelf doen.

Bron: IGN

Saruman

Een van de vele goede aspecten van de Lord of the Rings filmtrilogie is de rol van Christopher Lee als de kwaadaardige tovenaar Saruman. Zijn karakter komt in de films echter niet helemaal goed uit de verf, net zomin als de uiteindelijke overdracht van macht aan Gandalf. In

Bron: Heroes/Villains WIki

de films lijkt hij gewoon een belangrijke marionet van Sauron. In de boeken heeft hij een geheel eigen karakter en agenda. Hij doet alleen maar alsof hij Sauron dient, maar uiteindelijk dient Saruman alleen zichzelf. Ook de overdracht van de machtspositie als hoofd van de tovenaarsorde op Middle-Earth komt niet aan de orde in de films, terwijl dit juist een mooi moment is, en goed uitgewerkt, in de boeken.

Radagast

Bron: Im the product of my own imagination

Naast de tovenaars Saruman en Gandalf is de enige andere tovenaar die bij naam wordt genoemd in de boeken Radagast de Bruine. Net als Saruman en Gandalf heeft Radagast een eigen taak gekregen. Hij beschermt de flora en fauna van Middle-Earth. Hoewel hij in de Lord of the Rings boeken niet vaak voorkomt, heeft hij wel degelijk een eigen karakter en rol. Het is dan ook zonde dat Peter Jackson heeft besloten hem helemaal niet op te nemen in de filmtrilogie. In de Hobbit filmtrilogie komt hij wel voor, maar lijkt hij wel een raar soort hippie die in de bossen woont en paddenstoelen eet. Op zich wel grappig, vooral voor de jongeren in het publiek, maar een regelrechte klap in het gezicht van de Radagast uit de boeken.

Rol van de elven

Mogelijk het meest interessante ras van de vier rassen in Middle-Earth zijn de elven. In de boeken worden zij ook het meeste uitgewerkt. Zo zijn er duidelijk te onderscheiden verschillende rassen, die allen eigen karaktereigenschappen hebben. Net zoals zoveel zaken en personen in de boeken van Tolkien zijn ze ook ambivalent. Ze hebben het eeuwige leven, en lijken in alles erg op engelen,maar ze zijn namelijk ook erg arrogant, en oordelend over volkeren die niet zo hoog verheven zijn als zijzelf. In de films komt echter alleen het engelen-aspect naar voren. Ook al is het gemakkelijker in films om te kiezen voor eenduidigheid, vooral met het oog op de winstmarge, is het toch erg jammer dat dit volk zo weinig wordt uitgewerkt in de films.

Bron: LOTR Wiki

Rol van dwergen

Bron: Nerdist

Na de elven zijn de dwergen het meest uitgewerkte ras in de Lord of the Rings boeken. Ook dit ras heeft verschillende soorten volkeren, elk met een eigen geschiedenis en karaktereigenschappen. In de boeken komen de dwergen er niet altijd heel goed uit. Ze zijn koppig en hebberig. Hier staat echter tegenover dat ze ook erg loyaal zijn, en van nature bestendig zijn tegen het kwaad. In de Lord of the Rings filmtrilogie is de enige dwerg die een rol speelt Gimli. Hoewel John Rhys-Davies een uitstekende acteerprestatie neerzet, komt de kijker eigenlijk niks te weten over zijn ras en geschiedenis. The Hobbit filmtrilogie doet het nauwelijks beter. We komen wel meer te weten over de geschiedenis van één dwergenras, en iets meer over hun karaktereigenschappen, maar wederom verkiest Peter Jackson eenvoud boven ambivalentie. De dwergen zijn namelijk óf heel koppig, óf heel hebberig, óf een soort comical relief. Erg jammer, want in de boeken is meer dan genoeg stof om een heel interessant volk neer te zetten.