Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van de Film-, Serie- en Game-afdeling zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere woensdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Max.
Het is bizar hoeveel je leven kan veranderen in een tijdsbestek van negen maanden. Op dit moment zijn er acht maanden verstreken in de zwangerschap van mijn vrouw en het wordt natuurlijk steeds drukker, want je moet nogal wat regelen in die tijd. Daarnaast is nu ook het WK voetbal in volle gang. Gisteravond heb ik zowaar een mooie wedstrijd gezien tussen België en Japan; het kan dus toch.
Achter gesloten deuren
Nee, niet die televisie serie van SBS, maar het boek. In de afgelopen week las ik dit boek van schrijver B.A. Paris uit. Het is het 19e boek dat ik dit jaar lees en het is een prima thriller, hoewel het ook weer niet echt eng wordt. Datgene dat het spannend maakt is de manier waarop de hoofdpersoon omgaat met haar, toch wel op zijn zachtst gezegd, benarde situatie. Ze is namelijk getrouwd met ene Jack, ogenschijnlijk de perfecte man, maar wat er gebeurt wanneer de deuren achter het stel sluiten, kan ze aan niemand uitleggen. Een vooral onder de huidse thriller, die je laat twijfelen aan elk ogenschijnlijk perfect koppel.
Ik ging daarna natuurlijk meteen weer verder in mijn volgende boek en dat is Percy Jackson: Sea of Monsters. Hier is een film van gemaakt nadat ook het eerste deel al verfilmd was als Percy Jackson: The Lightning Thief. Ik ben werkelijk dol op mythologie en dat is de reden dat ik boeken als dit verslind. Het is dat ik niet kan blijven lezen in verband met werk en al dat soort zaken, anders was zo’n boek simpelweg in één dag uit.
12 Monkeys
Een groot voordeel van het reizen met de trein, wat ik tegenwoordig weer meer doe, is dat ik de kijkachterstand die ik heb op Netflix een beetje kan bijwerken en zo heb ik de afgelopen weken al gekeken naar Superstition, The Rain en Altered Carbon. Nu is het dan de beurt aan 12 Monkeys, gebaseerd op de gelijknamige film uiteraard met Bruce Willis. De serie is behoorlijk interessant en zal ook zeker een aantal fans van de film naar zich toe kunnen trekken. Al met al zit ik er middenin en geniet ik nog steeds van iedere aflevering. Wel even van te voren downloaden op Netflix natuurlijk, want via de Wifi van de NS wordt het alleen maar drama helaas.
Toch nog wat tijd op de playstation
Het was zeldzaam, maar toch heb ik ook nog wat tijd gevonden om mezelf op de Playstation te vermaken. Onder andere met, volgens mij, de eerste tennis game sinds lange tijd op de huidige generatie consoles. Ik heb hem niet heel uitgebreid gespeeld en er zeker nog heel veel op aan te merken, zoals dat het commentaar van John McEnroe wel heel vaak hetzelfde zegt, maar er is tenminste weer eens een tennis game.
En toen kwam eind vorige week Lego: The Incredibles II binnen. Het is recensiemateriaal en dus gaat het beetje tijd wat ik nu op de Playstation doorbreng, naar deze game. Ik zal jullie nu nog niet veel over deze game vertellen, want dat komt er binnenkort nog aan, maar je kunt sowieso de knotsgekke speelstijl van de Lego games weer verwachten.
Zo zie je maar weer; ondanks dat het wat behelpen was, toch nog aardig wat gedaan.
