Gedwongen huwelijk
Ik was negen toen ik moest trouwen is een aangrijpend boek over Nojoud, een meisje dat uitgehuwelijkt werd op haar negende. Ze komt uit Jemen en haar ouders hebben haar gedwongen om te trouwen met iemand die drie keer zo oud is als Nojoud. De man misbruikte haar en sloeg haar, ondanks dat hij haar familie had beloofd om haar niet aan te raken voordat ze voor het eerst ongesteld was. Op een dag kreeg Nojoud de opdracht om brood te kopen en ze besloot dat dit haar enige kans was om weg te komen. Ze vluchtte en ging naar de rechtbank om een scheiding aan te vragen. Het duurde lang voordat ze een rechter sprak, maar de mensen namen haar wel serieus.
Door middel van een vrouwelijke advocate, de hulp van internationale hulporganisaties en verschillende media is het gelukt om de scheiding erdoor te krijgen. Normaal gesproken wordt het in Jemen verzwegen dat bijna de helft van alle meisjes wordt uitgehuwelijkt onder de wettelijke minimumleeftijd van vijftien jaar, omdat het anders de eer van de familie schendt. De gebeurtenis rondom Nojoud was dus zeer opmerkelijk voor Jemen en het heeft voor veel publiciteit gezorgd. Dankzij het verhaal van Nojoud krijgen andere meisjes de moed om zich tegen de gebruiken van hun land te verzetten als hun grens wordt overschreden.
Waargebeurd
Ik was negen toen ik moest trouwen is een zeer aangrijpend, waargebeurd verhaal over een dapper meisje dat wist te ontsnappen uit een gedwongen huwelijk. Het is misschien bizar om je voor te stellen dat dit soort dingen gebeuren op de wereld, maar het is wel belangrijk om hierbij stil te staan. Het is natuurlijk vreselijk wat Nojoud is overkomen, maar het heeft er wel voor gezorgd dat er een ontwikkeling op gang kwam in Jemen. Je krijgt een inkijkje in een andere cultuur, waardoor je deze beter leert begrijpen, al blijft het onbegrijpelijk waarom een oudere man dit soort dingen uithaalt met een kind. Het is adembenemend en beklemmend, maar het is goed dat dit boek is geschreven. Nojoud is een moedige meid die zeker een voorbeeld is voor anderen, want na haar hebben nog meer meiden de beslissing gemaakt om naar de rechtbank te stappen om te scheiden.
Het is interessant om de culturele verschillen te lezen en het is onvoorstelbaar om na te gaan welke impact dit heeft op de samenleving. Zo is de samenleving in Jemen erg collectivistisch ingesteld en geven ze veel meer om de eer van de familie dan om wat één persoon wil, terwijl we in Nederland juist individualistisch zijn ingesteld. Het boek is niet heel dik en je bent er zo doorheen. Dit zorgt ervoor dat alles kort, maar krachtig aanvoelt. Wel voelt het soms alsof er iets te snel sprongen worden gemaakt in de tijd en is het af en toe een beetje verwarrend als er een flash forward wordt gedaan naar de rechtbank. De overgangen van de sprongen in de tijd hadden dus misschien wat duidelijker en soepeler gemogen, maar voor de rest is er niet echt wat op aan te merken. De gebeurtenissen in het boek rondom het misbruik worden niet heel expliciet beschreven, maar het is wel duidelijk genoeg dat je weet wat er heeft afgespeeld. Door de eenvoudige schrijfstijl sta je misschien niet zo stil bij het misbruik, maar dit maakt het ook weer realistisch, omdat het je in het echt ook maar overkomt en zo voelt het in het boek ook. Het overkomt Nojoud en het heeft haar gevormd tot wie ze nu is.
Nojoud Ali & Delphine Monoui
Delphine Monoui is een Franse journaliste die gespecialiseerd is in de Iraanse cultuur. Ze heeft meegewerkt aan verschillende documentaires en ze heeft samen met Nojoud gewerkt aan Ik was negen toen ik moest trouwen.
