Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van de Film-, Serie- en Game-afdeling zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere woensdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Michael, die druk is met de voorbereidingen van de decembermaand.
De laatste maand van het jaar is vaak heel gezellig, maar ook erg druk. Mijn verjaardag, Sinterklaas, meerdere Kerstdagen en natuurlijk oudjaarsavond – voor elke gelegenheid heb ik ondertussen al iets geregeld. Toch kost dat niet zoveel tijd als onder andere het in elkaar photoshoppen van een adventskalender. Daar heb ik de afgelopen week menig uurtje aan besteed, want vanaf aanstaande vrijdag staat onze Undercover-Network Adventskalender online en geven we 25 dagen lang elke dag een prijs weg.
Mijn grootste ontdekking was Storytel afgelopen week. Met de drukte van alledag en het gebrek aan innerlijke rust kom ik eigenlijk niet meer toe aan het lezen van boeken. Eerder gebruikte ik mijn treinreisjes daarvoor, maar sinds ik verhuisd ben ga ik elke dag lopend naar mijn werk. Ik zag een reclame op de televisie en besloot de Storytel-app eens uit te proberen. Inmiddels heb ik enkele dagen al een uur of tien naar twee boeken geluisterd.
Ik ben bezig met Pogingen iets van het leven te maken van Hendrik Groen en met De Sekte van Mariette Lindstein. Een humorvol verhalenboek en een spannende thriller. Het is heerlijk om naar boeken te luisteren tijdens het wandelen van werk naar huis, het koken, het doen van huishoudelijke taken en bed voor het slapen gaan. Overigens negeer ik mijn fysieke boeken niet volledig, want ik ben ook weer een stukje verder gekomen met Oorsprong van Dan Brown. Een boek dat heerlijk wegleest, maar ik (op bijna onverklaarbare wijze) nog steeds niet uit heb.
Gelukkig heb ik er ook nog een nieuwe verslaving bij, want ondertussen heeft Rocket League ook al menig uurtje opgeslokt. Ik had er natuurlijk weleens van gehoord, maar het nog nooit gespeeld. Laatst heb ik het spel bij iemand uitgeprobeerd en zag dat het spel onlangs ook op de Switch verscheen. Ik heb het gekocht, vooralsnog zonder spijt. Behalve dan dat ik het bijna niet meer weg kan leggen als ik eenmaal begonnen ben.
Al met al was het toch wel een vrij rustig weekje, wat beeldschermen betreft. Hopelijk kan ik binnenkort weer verder met Super Mario Odyssey. Als Nintendofan is het bijna gênant dat ik pas luttele uurtjes besteed heb in de nieuwe wereld van Nintendo’s paradepaardje.
