Steve Jobs is zeer gepassioneerd en weet zeker dat hij beter dan de consument zelf weet wat de consument wil. Het zal dan ook niet anders of zijn product, de Macintosh wordt een groot succes. Maar wat als dit nou niet gebeurt? En wat als je dan ook nog geconfronteerd wordt met andere problemen, zoals een ex-vriendin die beweert dat je de vader bent van haar dochter Lisa? In Steve Jobs volgen we het computergenie tijdens drie belangrijke periodes in zijn leven. We zien telkens hoe er een nieuw product gepresenteerd wordt en wat voor (persoonlijke) problemen daarbij komen kijken.
Het scenario voor deze film werd geschreven door Aaron Sorkin, onder andere bekend van A Few Good Man en The Social Network, en is gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijver Walter Isaacson. Danny Boyle is de regisseur die de samenwerking met Aaron Sorkin aanging en met deze film een onthullend drama neerzet. Het opdelen van de film in drie belangrijke gebeurtenissen was een erg goede zet, maar ergens tussen deel twee en drie ontstaand het gevoel dat de film misschien iets te lang duurt. Toch weet de film te boeien en vertelt deze behalve het verhaal van Steve Jobs ook vooral over hoe de mens in elkaar zit.
De acteurs in deze film zijn zeker niet onbekend te noemen, te beginnen met Michael Fassbender als Steve Jobs. Fassbender is vooral bekend door sciencefictionfilms als Prometheus en X-Men, maar ook van bijvoorbeeld het oorlogsdrama Inglourious Basterds. In Steve Jobs zet Fassbender waarschijnlijk één van zijn beste rollen ooit neer. Ondanks dat hij vooral in de eerste twee gedeeltes van de film niet op Steve Jobs lijkt weet hij zo te overtuigen met zijn performance dat dit niet eens opvalt. Hij weet een Steve Jobs neer te zetten die we om één of andere reden aardig gaan vinden, ondanks zijn duidelijk asociale gedrag.
Naast Fassbender zetten ook de overige acteurs een ijzersterke prestatie neer. Zo weet Kate Winslet precies de juiste toon te raken als de assistent van Steve Jobs, Joanna Hoffman. Ze is warm en vriendelijk en doet alles voor Steve. Een mooie tegenhanger voor het gemene gedrag dat Steve zelf vertoont. Ook Seth Rogen, Michael Stuhlbarg en Jeff Daniels laten zien dat ze weten wat acteren is. Ze proberen stuk voor stuk Steve ervan te overtuigen dat hij niet altijd gelijk heeft en ook aan anderen moet denken, maar dit blijkt toch een zware taak. Nog een mooie rol die voorbijkomt is die van Katherine Waterston als Chrissan Brennan, de ex-vriendin van Steve. Ze is begrijpbaar, kwetsbaar, meelijwekkend en tegelijkertijd ook vervelend.
In het eerste deel van de film zien we hoe Steve zijn eerste belangrijke productpresentatie gaat doen, namelijk die van de Macintosh computer. Vlak voor de presentatie verschijnt opeens zijn ex-vriendin met haar dochter waarvan Steve weigert te erkennen dat hij de vader is. Toch lijkt hij een kleine klik te krijgen met haar als hij haar achter de Mackintosh laat plaatsnemen om een tekening te maken op de computer. Behalve de confrontatie met zijn ex-vrouw heeft Steve ook nog een aanvaring met Andy Hertzfeld, een discussie met Steve Wozniak en een gesprek met de Apple-voorzitter John Sculley. Na al deze ontmoetingen, die in de film veel interessanter zijn dan ze nu waarschijnlijk klinken, volgt dan eindelijk de productpresentatie. Helaas lijkt de markt nog niet klaar te zijn voor Steve Jobs.
In het tweede en in het derde deel van de film zien we eigenlijk een herhaling van het eerste deel, maar dan telkens een paar jaar later met een nieuw product. Steve heeft weer aanvaringen en ontmoetingen met dezelfde personen als voor de eerste productpresentatie, alleen zijn we nu weer een heel aantal jaar verder. In korte flashbacks zien we af en toe stukjes van wat er in de tussentijd heeft plaatsgevonden, maar het verhaal blijft draaien om de productpresentaties. In het tweede deel van de film is dit de productpresentatie van de NeXT die ook weer lijkt te falen. In het derde deel is dit de presentatie van de iMac, waarbij het er op lijkt dat er eindelijk een succes aan zit te komen.
Hoewel de productpresentaties met alle voorafgaande gebeurtenissen best interessant zijn, is het vooral de relatie tussen Steve en zijn dochter die de film boeiend maakt. De gesprekken tussen Steve en zijn dochter zijn intrigerend, meeslepend en tegelijkertijd zorgwekkend. Ze geven de film een stukje extra emotie. Ook de interactie tussen Steve en zijn assistente Joanna Hoffman is leuk om naar te kijken. Het lijkt er op dat Joanna de enige is die snapt hoe Steve echt in elkaar zit en tegengas durft te geven.
