Tijdsbeeld
Wij zijn zo gewend aan onze mobiele telefoon, televisie, toilet, stromend water en goede zorg in Nederland, dat we vergeten dat het er niet altijd is geweest. Iets meer dan honderd jaar geleden zag Nederland er op dat gebied heel anders uit. We hadden net het stemrecht voor zowel de man als de vrouw. Michelle Visser neemt ons mee terug in de tijd met Eline, een vrouw die aan de goede kant van Leiden is geboren.
Wieger, de man van Eline, is archeoloog voor het Leidse museum. Hij mag een veenlijk onderzoeken dat in Drenthe is gevonden door turfstekers. Hij is zo geïnteresseerd in het lichaam dat hij het lichaam niet in Leiden laat bezorgen maar dat hij zelf naar Drenthe gaat om ook de plaats te bekijken waar het lichaam gevonden is. Eline blijft in Leiden omdat ze weet dat haar man zich volledig op het onderzoek zal storten. Eline is van jongs af aan omringd door mensen uit de hogere klasse en ze is een ondernemende vrouw, ze heeft zelfs al leren autorijden en in haar vrije tijd tekent en schildert ze vooral de bloemen in de Hortus Botanicus. Na een tijdje mist Eline de liefde van haar leven zo erg dat ze samen met haar twee kinderen in een auto vanuit Leiden vertrekt naar Drenthe en het wordt een barre tocht. Aangekomen in het dorp voegt ze zich bij haar man die haar tekenkwaliteiten goed kan gebruiken bij de verslaglegging van zijn onderzoek. Ze maakt ook kennis met de mensen in het dorp en ze ziet al snel het verschil met de mensen in Leiden. Eline kan zich moeilijk aanpassen aan de manier waarop de mensen in het dorp tegen de wereld aankijken of juist niet. Eline is gewend dat zij vrijuit mag spreken en dat ze het heeft over politiek en anticonceptie. In het gelovige dorp kunnen ze daar moeilijk mee omgaan zelfs zo moeilijk dat ze terug gaat naar Leiden. Door een kennis uit Leiden, een dokter die graag wil zien hoe het er in het Drentse dorp aan toegaat, keert Eline terug naar Drenthe. Kort daarna breekt de Spaanse griep uit en komt de dokter als geroepen en fungeert Eline als verpleegster. Na het onderzoek van Wieger keren ze terug naar Leiden vele ervaringen rijker.
Bondig
Michelle Visser (1973, Meppel) wilde van jongs af aan al schrijfster worden, al heeft ze eerst allerlei andere dingen gedaan op het gebied van communicatie in onder andere Den Haag en Hengelo. Door een uitzending van Oprah in 2005 waarin ze het hadden over je droombaan is Michelle gaan nadenken wat ze nu echt wilde, en dat was schrijven. Michelle heeft al verschillende titels op haar naam staan zoals Het huis met de blauwe luiken, Veronique en Opstand. Ook schrijft ze een vaste column voor het kwartaalblad Twentelife.
Michelle Visser schrijft in de derde persoon en wisselt dit af met dialogen. Die geven direct de tijdsgeest weer. Het verhaal wordt afgewisseld met brieven van de verschillende personages naar elkaar toe, deze zijn in de eerste persoon geschreven. De hoofdstukken hebben geen nummers maar titels. Deze titels zijn kort met een maximum van vier woorden maar meestal is het maar één woord. De schrijfstijl leest lekker omdat de zinnen niet te lang zijn en er geen ingewikkelde samengestelde zinnen aanwezig zijn.
Om een lang verhaal kort te maken: de dominee en zijn onafscheidelijke discipelen stonden voor de deur en ik was nog net goed genoeg om koffie voor het stel in te schenken, maar verder werd ik genegeerd en sprak men over mijn hoofd heen alsof ik een klein kind was
Historisch!
Wat een historische roman! Letterlijk en figuurlijk. Michelle Visser schetst het tijdsbeeld aan het einde van de Grote Oorlog. Een beeld dat de dagelijkse gang van zaken laat zien aan de goede kant van Leiden, het “armoedige” leven op het Drentse platteland, de onzekerheid van families die jongens en mannen aan het front hebben en wat de Spaanse griep met een gemeenschap kan doen. Soms ademloos en soms met tranen in de ogen verder lezend over wat deze mensen in Drenthe overkomt en hoe ze daar mee omgaan. Michelle laat in haar verhaal zien wat echt belangrijk is. Ze weet zelfs bekende figuren uit die tijd zo in het verhaal te verweven dat ze voor de lezer ook echt gaan leven, zelfs één van de bekendste Nederlandse schilders geeft ze een plek in het boek en wel zo dat hij een glimlach op je gezicht schildert. Wat heerlijk is om te lezen is hoe Michelle Visser het personage van Eline laat groeien door wat ze allemaal meemaakt, het spanningsveld iedere keer weer op zoekend wat in de gemeenschap aanvaardbaar is en waar ze de grens over gaat.
In het laatste jaar van de Eerste Wereldoorlog volgt een vrouw haar man naar het Drentse platteland. Maar dan breekt de Spaanse griep uit.
€22,99
Op voorraad. Voor 23:00 uur besteld, morgen in huis
Gratis verzending!
