De afgelopen periode was vrij rumoerig. Na jaren van samenwonen liep mijn relatie op de klippen en dit betekende een hoop chaos. Op hetzelfde moment dat ik van banen ging wisselen, moest ik ook ineens verhuizen en wennen aan het hele single leventje. Dit was niet altijd eenvoudig en ik had weinig rust om even te gaan zitten voor een film of game. Het was zo’n fase waarin ik veel op zoek ging naar afleiding, ontlading en gekke avonturen. Veel sporten, met vrienden afspreken en flink uitgaan. Een beetje opnieuw jezelf leren kennen. Met geluk had ik vlak voor mijn vorige “Mijn week in beeld” de nieuwe Spiderman game gekocht en kon ik daar over vertellen, want verder had ik die periode geen beeldscherm gezien. Nu enkele maanden verder is de rust wedergekeerd en heb ik dit keer gelukkig genoeg te vertellen. Een “Mijn week in beeld” over oude liefdes.
De zonnige herfst begint nu toch langzaam in een echte winter te veranderen. Mensen beginnen al te schelden dat het tyfuskoud is en zijn de warme zomer weer snel vergeten. Door die barre toestanden trek je toch weer wat vaker naar binnen, waar een zachte bank en warme deken verleidelijker zijn dan ooit. Met een goede vriend besloot ik dan laatst ook om maar lekker binnen Fifa 18 te spelen. Een van mijn favoriete games die ik al lang niet meer had aangeraakt. Het was meteen weer die klik. Nog geen dag later had ik Fifa 19 en een Playstation Plus abonnement gekocht. Een echte fan kan niet op de oude versie spelen met alle clubs en spelers die niet up to date zijn. Een oude liefde in een nieuw jasje. Zo begon ik langzaam weer wat meer achter de PS4 te kruipen.
Het achter de Playstation kruipen gebeurde al helemaal veel toen ik ziek werd. Gamen ging zelfs niet en toen besloot ik om nog eens een geweldige oude scharrel op te zoeken van vroeger. Fullmetal Alchemist: Brotherhood wordt door velen als misschien wel dé beste anime ooit gezien. In mijn herinnering was het al een erg goed verhaal, maar leek dat me wat overdreven. Nu ik het echter nog eens heb gezien, vallen me zoveel kleine details op die al door het verhaal heen waren geweven en dan later pas van belang blijken. De balans tussen de humor, erg serieuze of zware onderwerpen, vette gevechten en filosofische thema’s is precies goed en daar ligt waarschijnlijk de grote kracht van de serie. Soms heb ik geen zin om een serie te herkijken, omdat er nog zoveel goede dingen zijn die ik nog niet heb gezien. Toch zijn dit soort verhalen de uitzonderingen die het waard zijn. De avonturen van de gebroeders Elric zijn dan ook echt een aanrader voor iedereen die eens in een anime wil duiken. Let op, je moet dan wel Fullmetal Alchemist: Brotherhood hebben en niet de andere versie.
Zo heb ik denk ik wel een redelijk beeld weten te schetsen van mijn afgelopen week in beeld. Het was vrij rustig; beetje uitzieken, beetje gamen, lekker anime kijken. Het enige buitenbeentje was een hele nieuwe ervaring in plaats van een oude liefde. Één die ik toch nog wel heel even wil benoemen voor ik afsluit. Met een vriendin ging ik naar A Star is Born in de bioscoop en ik was echt onder de indruk van de zangskills van Bradley Cooper en de acteerprestatie van Lady Gaga. Zeker voor een eerste project was het van hoog niveau. Niet meteen een aanrader voor iedereen, maar als het een beetje je genre is, of als je erg van muziek houdt, is het een film om in de gaten te houden.
