Barbie

Wist je dat plastic, gecombineerd met de kleur roze, gelijk staat aan perfectie? Zo nee, dan ben jij nog nooit in Barbieland geweest, waar het iedere dag feest is! Helaas voor Stereotypical Barbie blijft dit geluk niet eeuwig duren en staat op  een zeker moment haar hele wereld op instorten. De enige manier om alles weer te laten terugkeren naar de oorspronkelijke staat is om – letterlijk – de werkelijkheid te trotseren. Die van ons, welteverstaan.

Of je er nu mee gespeeld hebt of niet, het fenomeen Barbie kan je eigenlijk gewoon niet ontgaan zijn als kind. En als je zelf koters hebt, займ без проверки кредитной истории на карту, kom je er des te meer mee in aanraking. Hoe het ook zij, Greta Gerwig heeft eerder voor Little Women (2019) en daarvoor Ladybird (2017) plaatsgenomen in de regiestoel. In deze verhalen verplaatste ze de kijker in de hoofden van jonge vrouwen in de jaren 60 van de negentiende en jaren 00 van de eenentwintigste eeuw. Het werd dus hoog tijd om haar kader te verbreden. Dat deed ze door een suggestie te geven van hoe ’s wereld populairste speelgoedpop naar onze maatschappij zou kijken. Spoiler: het resultaat is behoorlijk verdienstelijk!

I’m a Barbie Girl, in a Barbie World

Dagschema: opstaan, ontbijten, plezier maken, je vrienden ontmoeten, politieke overeenstemming bereiken, nobelprijzen winnen, feesten, slapengaan en je voorbereiden om het morgen allemaal opnieuw te doen. Oh ja, en mannen – die in Barbieland een soort obligatoire bijzaak zijn – het hoofd op hol brengen. Dat is het leven in een notendop voor Stereotypical Barbie (Margot Robbie). Kleine scheurtjes beginnen te ontstaan wanneer plotseling duistere gedachten bij haar op beginnen te komen. Bovendien werkt haar lichaam ook niet meer volledig mee. Wat is er aan de hand? Alleen de zonderlinge Weird Barbie (Kate McKinnon) kan haar daar antwoord op geven. Zij stuurt Stereotypical Barbie, vergezeld door Ken (Ryan Gosling) op een queeste naar de Echte Wereld, waar ze haar existentiële crisis moet beslechten.

Imagination, life is your creation!

Het is niet niks om op zo’n geliefde franchise een film te baseren. Gelukkig bewijst Greta Gerwig tegen deze taak opgewassen te zijn! Ze schreef samen met haar echtgenoot Noah Baumbach het scenario en liet zich klaarblijkelijk nergens door beperken.

En dat is maar goed ook. Barbie blijkt namelijk een audiovisueel festijn voor jong en oud. Net als de beste verhalen voor kinderen in film- danwel boekvorm, zitten er thema’s en verwijzingen in verwerkt die door de jongsten misschien nog niet zo begrepen worden. Echter, (jong)volwassenen pikken deze er des te sneller uit. Zo is de openingssequentie een dikke vette knipoog naar een zeer beroemde film – nee, geen spoilers hier verder. Kijk zelf maar.

Los daarvan is een verhaal met dit uitgangspunt natuurlijk niet met een strak gezicht te vertellen. Barbie weet de lachers dan ook flink op haar hand te krijgen. De humor richt zich wellicht op een ietsje ouder publiek dan dat van de speelgoedlijn, maar is wel in grote getalen aanwezig. Voor iedereen heeft de film dus wel iets. Margot Robbie en Ryan Gosling bijvoorbeeld. De chemie tussen hen spat van het scherm en ze hebben zichtbaar veel plezier in de gestalte die ze aan hun rollen geven. Dat geldt ook voor de rest van de cast: iedereen lijkt gewoon in Barbie thuis te horen! Ja, zelfs Allan (Michael Cera). In tegenstelling tot de pop wordt het vanaf nu heel moeilijk om hem te vergeten.

Plastic fantastic…?

Kleine kinderen willen vooral vermaakt worden met kleurrijke pracht en praal, en willen het liefst  hun heldin haar problemen te boven zien komen. De wat oudere kijkers kunnen middels Barbie hun eigen levens en maatschappij eens onder de loep nemen. Onderwerpen als opgroeien worden aangesneden, evenals de feministische samenleving die Barbieland heet versus de door mannen aangevoerde wereld waarin wij leven.

Opvallend is hoe speelgoedfabrikant Mattel een dikke vinger in de pap had bij de totstandkoming van deze film, maar er wonder boven wonder niet zonder kleerscheuren van af komt. Want op wat voor manier groeien kinderen op wanneer ze erachter komen dat zo’n perfecte wereld waarin Barbie alles kan doen wat ze wil helemaal niet bestaat en er van vrouwen juist een heel andere houding wordt verwacht? Toegegeven, tegenhanger Action Man van Hasbro is ook niet bepaald realistisch. Maar kinderen hebben wel sneller door dat de wet handhaven en oorlog voeren niet het doorsneeberoep van iedere man is.

Polyetheniek correct…?

Het fijne aan Barbie is dat, hoewel de film een duidelijke feministische inborst heeft, er eigenlijk niet eens echt een oordeel wordt geveld. Mannen én vrouwen, evenals hun visies op rechtvaardigheid en inclusiviteit, worden onder een vergrootglas gelegd. We leven nou eenmaal in een wereld waarin de ene groep of persoon niet naar de ander luistert. Bepaalde dogma’s zijn moeilijk te doorbreken. Maar hoezeer ze ook worden aangestipt, probeert Barbie dat eigenlijk helemaal niet. En dat maakt de film zo universeel: hij – of nee, zij – dient als discussievoer, maar toch vooral als waar het medium voor bedoeld is. Escapisme: je even lekker onderdompelen in een fantasiewereld, die hier toevallig roze is.

Lights, camera, ACTION

Een film als deze moet natuurlijk echt van het scherm poppen. Letterlijk. En dat doet Barbie ook! Met een toegankelijke beeldverhouding van 2.00:1 – oftewel 18:9 – word je onherroepelijk Barbieland in gesleept. De scherpte is helemaal in orde, de kleuren zijn fel en er ontstaat een prachtig contrast tussen het knalroze Barbieland en de grauwe werkelijkheid. Ook qua soundtrack hebben we niks te klagen met een dynamische Dolby Atmos mix die een perfecte combinatie vormt met een spetterende visualisatie.

Karige accessoires

Wie vooral in de magie van Barbie wil blijven heeft geluk. Er zitten wel wat bonusfeatures op de schijf, maar die gaan niet heel erg diep op het bronmateriaal in. Sterker nog, wil je meer over de geschiedenis van de speelgoedreeks te weten komen, dan is de film zelf de beste bron. De stem van Dame Helen Mirren introduceert je op haar heerlijk Britse en sardonische wijze aan de vele varianten van Mattel door de decennia heen. Ze is behulpvoller dan de meeste van de zes bonussegmenten. Gelukkig behoeft Barbie niet veel tekst en uitleg en kun je gewoon van de film genieten zoals die aan je gepresenteerd wordt. Wikipedia en YouTube zijn er ook nog, hè?

Back in the box!

Warner Bros. heeft met Barbie een film op de markt gebracht die nogal wat stof deed opwaaien. Maar alsnog is het er eentje die jong en oud aan zich kan binden. Mannen én vrouwen van alle leeftijden mogen zich beroepen op de boodschap, de felle kleuren, de subtiele verwijzingen, de sublieme cast en de sarcastische humor. Qua extra’s stelt deze home video-release enigszins teleur, maar dat wordt op technisch vlak helemaal goedgemaakt. Barbie bewijst zich een waar festijn voor oog- én oorballen!