Over ruim een week is het Halloween. In Nederland misschien een minder grote traditie en minder gevierd, maar aan de andere kant van de oceaan, de Verenigde Staten, is het een ware ‘happening’. Met het zicht op de aankomende Halloween, werd ik een paar weken geleden via mijn persoonlijk blog benaderd door een Amerikaans bedrijf ‘Man Crates’’. Dit bedrijf, dat op-en-top mannelijke cadeausets verstuurd in een houten krat, vroeg mij om een artikel te schrijven ten behoeve van hun Halloween project. Wat zou ik in een krat willen hebben om een horrorfilm te kunnen overleven? Aangezien we bij Undercover-Network dit zo’n leuk idee vonden, wil ik onze lezers dit horrorartikel niet onthouden!
Aangezien ik een ontzettende bangerik ben en al helemaal horrorfilms met geesten mij een slechte nachtrust bezorgen, heb ik ervoor gekozen om ‘de hoofdrol te spelen’ in een slashermovie – als ik dan toch in een horrorfilm moet zitten. Het einde van een film met geesten en andere mythologische monsters zou ik waarschijnlijk toch niet halen! De kans om een gevecht tegen een menselijk persoon te winnen is uiteraard groter. Omdat ik onlangs de MTV serie Scream: The TV Series heb gezien, weet ik precies wat te doen, wat niet en wat ik nodig heb om te overleven. Om te beginnen een rugzak waar ik alles in kan stoppen wat ik denk nodig te hebben om een moordenaar te slim af te zijn. 
Om te ontsnappen aan de moordenaar of de sterkste persoon te zijn in een gevecht, is het handig om in een goede vorm te zijn. Weten hoe je je vijand moet raken en hoe je jezelf moet verdedigen is ook geen overbodige luxe – wat geldt voor elk type horrorfilm. Maar ook mentaal in goede doen zijn, is van groot belang. Als je je vrienden kwijt bent en je op jezelf bent aangewezen, mag je niet in paniek raken en domme beslissingen nemen. Daarom wil ik een zelfverdedigingsboek hebben om me voor te kunnen bereiden.
Zodra ik ontsnapt ben aan mijn aanvaller en ik uiteindelijk op een onbekende plek beland, is het fijn om te weten waar ik precies ben. Een GPS-app op mijn mobiel is de makkelijkste manier, maar in het geval dat deze uitvalt wil ik een echt GPS apparaat om mij de weg naar huis terug te helpen vinden. Terwijl ik mijn weg terug zoek, herstel ik mijn energielevel met energiek voedsel en een flesje water. Aangezien ik niet van te voren weet waar ik uit kom en hoelang ik onderweg ben, ga ik voor een warme trui, een zaklamp met extra batterijen en bovendien een extra batterij voor mijn mobiel. Deze kleine hulpmiddelen passen allemaal in mijn rugzak en het is beter om goed voorbereid de strijd aan te gaan. Mocht ik bereik hebben, is dit ook een goed moment om de politie te bellen.
Ondanks dat ik de moordenaar denk kwijt te zijn, is hij/zij nog steeds naar mij op zoek. Hij/zij zal hoogstwaarschijnlijk gaan voor de verrassingsaanval. Zelfs als ik mijn huis eindelijk bereikt heb, moet ik voorzichtig zijn. En dat is het tweede deel, het moment dat je je veilig waant in je eigen huis. Echter zit nog steeds die onbekende engerd achter je aan die erop uit is om je af te slachten. Uiteraard weet ik precies wat ik nodig heb om te overleven. In veel horrorfilms zijn de deuren altijd op slot. Ben je net keihard aan het rennen, klap je op een deur die niet open wilt en wat volgt is een mes tussen je ribben. Dat overkomt mij natuurlijk niet, want ik draag een sleutelhanger om mijn nek waar alle sleutels van het huis aan zitten.
Aangezien óf ik óf de moordenaar degene is die de pijp uitgaat, kies ik voor mezelf en heb iets nodig waarmee ik mijn aanvaller gruwelijk kan verwonden. Met een pistool kunnen omgaan is op een dergelijk spannend moment te moeilijk voor mij, dus in dat geval heb ik liever een mes of twee op zak. Er zijn waarschijnlijk meer dingen in mijn huis die ik kan gebruiken om de aanvaller neer te halen, zoals een kandelaar of een lamp. Maar messen zijn zeker kleine dingen die ik in mijn horror survivalkrat wil hebben. Om de moordenaar nog meer pijn doen, wil ik een speciaal gekarteld mes. Ik heb mijn messen, ik weet hoe ik mijzelf moet verdedigen en moet aanvallen, maar het wordt nu toch wel echt tijd om het alarmnummer te bellen – tenzij mijn mobiel en huistelefoon geïnfiltreerd zijn. In dat geval moet ik alles geven wat ik heb om de moordenaar te stoppen. Mijn zelfverdedigingsboek helpt mij uiteraard hierbij en zo weet ik ook dat het inslaan van de knieschijven een goed idee is!
Zodra de nacht voorbij is, heb ik het overleefd vanwege mijn geweldige aanvals- en verdedigingstechnieken en mijn sterke mentale- en fysieke vorm. Uiteraard zal het in de werkelijkheid heel anders gaan, omdat je nooit van te voren weet hoe je gaat reageren. Sommigen worden door de adrenaline sterker, andere storten letterlijk van paniek in. Geef mij daarom maar een adrenaline shot wanneer ik in een gevecht tussen leven en dood ben beland. Nu weet je wat je moet doen en wat je nodig hebt om een horrorfilm te overleven. Een laatst advies: vertrouw niemand. Succes!
