Vliegende auto’s, complotten om de wereldorde te verstoren, joggende zestigplussers en hier en daar een reboot, die zo lekker loopt als een op huismerkcola rijdende auto; het was me het jaartje weer wel. Een uitstekend jaar voor de actiefilm met alleen hoogtepunten? Dat zeker niet. Vermakelijk was het echter wel. Vooral de makers van grote franchises bedienden de fans dit jaar op de wenken. James Bond, Ethan Hunt en Dominic Toretto en zijn ‘familie’ lieten dit jaar zien dat zij geen gelijken kennen en nog jaren meekunnen in de Eredivisie van de actiefilm. Verfrissend en opvallend was ook dat deze toppers allemaal voor een lekker luchtige aanpak kozen. Echte verrassingen, laat staan genre herdefiniërende films waren er niet. In het begin van het decennium hadden we nog wel eens een productie als Drive of The Raid, maar zo’n openbaring kregen we dit jaar niet. Undercover-Network blikt terug op de actiefilms van het afgelopen jaar.
Blamages met bejaarden
Oké, als we op de redactie van Undercover Network van één ding wel een beetje genoeg hebben, is het wel de veel te oude actieheld. Kom op zeg, het mag wel een beetje geloofwaardig blijven. De 63-jarige acteur Liam Neeson vond het nodig op te draven voor het tweede vervolg op Taken. Het eerste deel was zo’n leuke, verfrissende film met een toen nog verrassend optreden van Neeson als actieheld. We hadden het immers nog niet eerder gezien en hij kickte zo lekker hard de asses van de mensenhandelaren. Nu weten we het wel weer. De producties waarin Neeson op draaft worden er niet beter op, net zoals zijn fysieke mogelijkheden. In Taken 3 zagen zijn vechtcapaciteiten er enorm houterig uit en de scène waarin hij even een stukje ging joggen was echt potsierlijk. Gewoon niet doen.
Niet alleen Neeson ging de fout in. Ook de fantastische acteur Sean Penn (55 jaar) dook op in een mislukte actiefilm. Hij speelde nooit eerder in een genrefilm en na het zien van The Gunman vragen we ons af waarom hij in hemelsnaam ooit heeft toegezegd wel de hoofdrol te vertolken in deze productie. Het script van The Gunman rommelt aan alle kanten en de regie is onder de maat. Het blijft gissen waarom een briljant acteur met twee Oscars op zijn naam het op zijn vijfenvijftigste nodig acht in een totaal niet opzienbarende actiefilm mee te spelen. Laten we in ieder geval hopen dat hij zijn aandacht nu weer richt op een ander genre.
Furieuze franchises
Gezaghebbende, langlopende franchises deden het dit jaar uitstekend. Kijk bijvoorbeeld naar het enorme succes van de zevende film uit de The Fast and the Furious-reeks. Furious 7 deed het zowel bij het publiek als bij de critici enorm goed. De productie bleek uiteindelijk een mooi en emotioneel eerbetoon te zijn aan overleden hoofdrolspeler Paul Walker. James Wan nam het regiestokje over van vaste Fast-regisseur Justin Lin. Een achteruitgang bleek dat allerminst. Wan biedt de kijker de overtreffende trap van wat het zesde deel ook al bood: zwaartekracht negerende stunts, lekkere quotes, een flinke dosis humor en een enorme hoeveelheid racevermaak. Het plezier straalt er vanaf, het tempo ligt moordend en Wan weet in Furious 7 bovengenoemde aspecten te mixen tot een onweerstaanbare cocktail. Verveling is niet mogelijk, aan de energie van de makers is niet te ontkomen: Furious 7 weet als geen andere film dit jaar de kijker te vermaken. Een onverdeeld succes.
De spionnen boerden goed dit jaar. James Bond keerde weer eens terug, deze keer in Spectre. De vierentwintigste Bondfilm deed het weer prima. In Spectre zien we Bond als in zijn hoogtijdagen ruziemaken in een vliegende helikopter, snufjes uit zijn auto testen en megalomane schurken met cartooneske onderkomens trotseren. Daniel Craig vermaakt nog steeds in de rol van Bond en mag wat ons betreft dan ook zeker nog een keer opdraven als de beroemde spion.
Amerikaanse tegenhanger Ethan Hunt wist de bioscoopbezoeker ook te bekoren. De stijl en toonzetting van de Mission: Impossible-film veranderde in het verleden eigenlijk per film. Van spionagethriller tot volbloed actiefilm, van bloedserieus tot luchtig. In deel vijf lijkt de perfecte vorm gevonden: Simon Pegg heeft eindelijk een grotere rol gekregen als computergeek Benji, Ethan Hunt krijgt te maken met een duister complot, dat zorgt voor mysterie en de nodige plotwendingen en natuurlijk wordt een flinke portie onmogelijke actie niet overgeslagen. Mission: Impossible – Rogue Nation staat garant voor een heerlijk, onbezorgd avondje popcornvermaak. We kunnen niet wachten op deel zes.
Ruk-reboot
Waarom zou iemand ooit Hitman of The Transporter willen rebooten? Ja, wij weten het eerlijk gezegd ook niet. Met een pijnlijk slecht script, miserabel acteerwerk en dramatische regie was Hitman poging één niet bepaald een succes. De filmgeschiedenis kent bovendien weinig tot geen echt geslaagde gameverfilmingen. Dan moet je wel van heel goede huizen komen om Hitman alsnog een beetje een succes te maken. Helaas is dat niet het geval bij de makers van Hitman: Agent 47, die na een best aardige en actievolle opening al snel gaan voor wat het beste te beschrijven valt als een slecht uitgeschreven Audi-commercial van anderhalf uur.
Nu we het toch over Audi-commercials hebben: als er één film is die dit jaar blijkbaar nog meer aandelen heeft in Audi dan is het wel The Transporter Refueled. Waarom het verder best grappige The Transporter twee vervolgen kreeg, is ons een raadsel. Waardevolle bijdragen aan de filmgeschiedenis waren het niet. Toch hadden die vervolgen ten minste nog Jason Statham. Waarom er dan zo nodig een reboot moest komen met een andere acteur weten we ook niet. In dit wanproduct neemt Ed Skrein het stokje over van Statham. Skrein heeft echter minder charisma dan een fles afwasmiddel van het budgetmerk. De kijker wordt verder getrakteerd op een zeer clichématig flutscript, dat harder rammelt dan een net naar de schroot gebracht koekblik op vier wielen. Kers op de bedorven taart is nog wel de rol van Ray Stevenson, die de vaderrol van Sean Connery in Indiana Jones even schaamteloos imiteert. The Transporter heeft opnieuw getankt, maar meer dan rioolwater kwam er niet uit de pomp.
