© Afbeelding Warner Bros. Home Entertainment
De Game of Thrones-leegte werd in 2022 opgevuld met het eerste seizoen van House of the Dragon. Vervolgens moesten we het in 2023 even zonder stellen, maar afgelopen augustus braken er weer mooie tijden aan: Het tweede seizoen van House of the Dragon verscheen op streamingdienst HBO Max, en nog ditzelfde jaar verscheen de serie ook op de fysieke dragers.
House of the Dragon
House of the Dragon speelt zich tweehonderd jaar voor de gebeurtenissen uit Game of Thrones af. In het eerste seizoen zagen we dat de oorlog tussen de Groenen en de Zwarten eindelijk is aangebroken. De strijd om de Iron Throne is met een tragische dood aan de kant van de Zwarten losgebarsten. Dit spannende einde van het eerste seizoen geeft de hoop dat het tweede seizoen actievol gaat zijn. Er is echter wel één probleem: de grote naam achter het project, Miguel Sapochnik, is na het eerste seizoen opgestapt, waardoor Ryan Condal nu in zijn eentje voor dit gehele project verantwoordelijk is .
En een flink project was het, want het moest het niveau evenaren van Game of Thrones. En niet alleen daarom was het een flink project, er waren ook een aantal problemen op de horizon. Zo werd het tweede seizoen vooral gefilmd in Engeland in 2023, zelfs tijdens de stakingen van schrijvers en acteurs in Amerika. Gelukkig hadden Condal en kornuiten daar heel weinig last van en kwam de productie van het tweede seizoen niet in gevaar.
Het tweede seizoen
In het tweede seizoen van House of the Dragon moet nu vooral de strijd gaan losbarsten. Geen onlogische gedachte na de dood van Lucerys aan het einde van het eerste seizoen en de daarop volgende gezichtsuitdrukking van Rhaenyra. Hier pakt het verhaal meteen de draad weer op. Wat volgt is eigenlijk een seizoen waarin maar weinig daadwerkelijk gebeurt. Ja, er is een grote veldslag waarbij het broodnodige plaatsvindt. Maar er gebeurt ook een hele hoop niet, en dat maakt het tweede seizoen van House of the Dragon best een tamme boel. Voor wie het boek Fire & Blood gelezen heeft weet dat dit verhaal flink uitgesmeerd wordt en dat merk je dus ook in de serie; er zit geen tempo in.
Gedurende de afleveringen is er veel achtergrondverhaal om bepaalde zaken te verklaren. Ook is er doorlopend de neiging om House of the Dragon te koppelen aan gebeurtenissen in Game of Thrones. Dit komt in de boeken niet voor, waardoor dit in de serie een eigen leven gaat leiden. Op een veldslag na in het midden van het seizoen voelt het kijken voornamelijk aan als jezelf er doorheen slepen. Er is te weinig actie, veel te veel onsamenhangend verhaal en onnodige plotwendingen die je uit de serie halen. Hiermee voelt het tweede seizoen vooral aan als een ellelange trailer die je moet voorbereiden op het derde seizoen, waar dan hopelijk wel actie gaat plaatsvinden.
Dezelfde cast
Het tweede seizoen bevat veelal dezelfde cast als het eerste seizoen en dat is ook logisch. Er zijn een aantal acteurs die er wel echt uitspringen, zoals Emma D’Arcy als Rhaenyra. Die heeft de rol van Rhaenyra weer echt goed vertolkt, zoals die ook deed in het eerste seizoen. De emoties vliegen over het scherm en hen zorgt ervoor dat je echt met hen meeleeft. Het is alleen jammer dat die afhankelijk is van het voortslepende verhaal, zoals hierboven beschreven. Dit zorgt ervoor dat hen beperkt wordt in diens vertolking. Een andere acteur die het goed weet te doen is toch wel Ewan Mitchell in de rol van Prins Aemond. In het eerste seizoen wist Ewan Mitchell al een enorm goede rol neer te zetten als prins Aemond, maar in het tweede seizoen is zijn rol groter en daarmee indrukwekkender. Hij weet de sadistische rol goed vast te houden, maar hij neemt je als kijker ook mee naar een kant van Aemond die we niet kennen. Hierdoor krijg je toch sympathie voor zijn personage, maar blijf je het ook gewoon nog steeds een klootzak vinden.
Wat erg jammer is, is dat er ook een acteur is die vorig seizoen erg goed was, maar in het tweede seizoen juist teleurstelt. Helaas gaat het om acteur Matt Smith als Daemon. Vorig seizoen was hij echt wel het hoogtepunt met de manier waarop hij de arrogante Daemon had neergezet, maar in dit seizoen is het alsof hij ontdaan is van deze persoonlijkheid. Het pakt gewoon nergens goed uit en het voelt vooral aan alsof hij zijn arrogantie is verloren. Hij zit ook driekwart van de serie vast op één plek in Westeros, waar weinig valt te beleven. Hij doet een goede poging, maar in vergelijking met vorig seizoen is het helaas karig.
De broodnodige extra’s
Wat de fysieke uitgave een beetje doet redden zijn de broodnodige extra’s. Wees wel gewaarschuwd, want de meeste extra’s zijn al eens uitgezonden als je HBO Max hebt. De meest indrukwekkende extra is toch wel The House That Dragons Built. In deze extra neemt de maker je mee naar iedere aflevering en hoe zij deze aflevering tot stand hebben gebracht. Als je geen abonnement hebt op HBO Max, dan is dit een aangename extra om meer de diepte in te duiken. Alle andere extra’s zijn erg aan de korte kant en maken gebruik van veelal hetzelfde beeldmateriaal. Zo vertellen de acteurs of zij de Groenen of de Zwarten steunen en krijgen we Huis Stark weer eens te zien.
Het tweede seizoen van House of the Dragon is, in vergelijking met het eerste seizoen, echt niet denderend. Hou jij ervan om jouw spreekwoordelijke boterham eeuwig te smeren, dan zal je het verhaal zeker te pruimen vinden. Maakt het jou juist niet uit of er overal evenveel ‘boter’ zit? Dan zal je best teleurgesteld raken in dit seizoen, omdat het te langdradig is, te weinig actie bevat en het op heel veel vlakken niet kan boeien. De genoemde extra’s maken het dan een beetje goed, maar het derde seizoen moet toch echt gaan knallen om het goed te maken.