In de afgelopen twee jaar hebben al zo’n twee honderd films de revue gepasseerd in deze rubriek en daar komen nog een honderdtal titels bij, want na het horroralfabet en het sciencefictionalfabet is het namelijk tijd voor een komediealfabet. Volgens het inmiddels bekende principe is er voor elke letter van A tot Z een thema bedacht. Daarbij worden steeds meerdere films gezocht, om uiteindelijk een uitgebreid overzicht met kijktips te creëren.
Natuurlijk trappen we het nieuwe alfabet af met de letter A en die is dit keer van het woord autoreis. Het is namelijk een veel voorkomend thema in komediefilms en het bijbehorende recept is meestal nagenoeg hetzelfde: twee mensen die om wat voor een reden dan ook met elkaar in de auto opgescheept raken en elkaar niet uit kunnen staan. Na een reeks van onwaarschijnlijke situaties waarin het duo zich dan werkt, komen ze toch nader tot elkaar en blijken ze toch meer om elkaar te geven dan aanvankelijk gedacht. Eind goed, al goed.
Identity Thief (2013)
Als Sandy Bigelow Patterson een normale werkdag tegemoet denkt te gaan, komt hij bij het tankstation tot de vreemde ontdekking dat zijn creditcardlimiet is overschreden. Onmogelijk, want die kaart gebruikt hij alleen voor de dagelijkse dosis koffie. Sandy ontdekt dan al snel dat zijn identiteit gestolen is door een vrouw die een luxueus leventje leidt in een dure buitenwijk van Miami. De politie kan er niets aan doen en daarom besluit hij om naar de andere kant van het land te reizen om de fraudeur over te halen mee terug te gaan. Dat is het begin van een eindeloos lange autorit, waarbij ze ook nog eens opgejaagd worden door criminelen die bedonderd zijn door de vrouw in kwestie.
De onbeschofte, onbetrouwbare, hardleerse en agressieve fraudeur wordt gespeeld door Melissa McCarthy. Zij neemt telkens andere identiteiten aan en het is steeds onduidelijk wat haar echte naam is. Fans van deze komedieactrice zullen zeker in hun nopjes zijn met deze film, maar als je haar humor niet kun waarderen, blijft er wel vrij weinig te lachen over. Haar tegenspeler Jason Bateman speelt ook een goede rol, maar zorgt zelf eigenlijk voor weinig lachwekkends. Met de lange speelduur van bijna twee uur (zelfs nog een stuk langer in de extended versie) is het wel zo dat het op sommige punten een tikkeltje langdradig is. Overigens draait nagenoeg de hele film om de autoreis en eigenlijk niet eens zozeer om de identiteitsfraude.
Tammy (2014)
De slonzige Tammy is al een tijdje volwassen, maar heeft tot nog toe weinig bereikt in het leven. Ze werkt met grote ontevredenheid bij een fastfoodketen en als zij na een dag met tegenslagen ontslagen wordt, krijgt ze nog meer pech: ze treft haar man met een andere vrouw aan in bed. Ze wil haar dagelijkse leven ontvluchten, maar met haar kapotte auto komt ze niet ver. Tammy wilt daarom de auto van haar oma waarmee ze behoorlijk loopt te kibbelen meenemen. Alleen staat de grootmoeder erop dat ze mee mag. Samen met haar asociale, stevig drinkende reisgenoot maakt Tammy een bijzondere autoreis mee.
Melissa McCarthy is duidelijk gek op autotripjes, want dit is de tweede film met haar in de hoofdrol die besproken wordt in dit artikel. Ze speelt een soortgelijke rol als in haar vorige films, want hetzelfde kunstje zagen we ook al in Bridesmaid, Identity Thief en The Heat. Dat maakt deze film voor de liefhebbers niet minder vermakelijk, maar voor wie geen fan is van McCarthy valt er ook hier waarschijnlijk niets te lachen. Haar tegenspeelster is dit keer de Oscar-winnende actrice Susan Sarandon. Het grootste probleem met deze film is dat het ongeveer halverwege in een te sentimenteel drama valt, en daar de humor eigenlijk compleet verdwenen is. Die balans maakt dat Tammy misschien wel de minst leuke McCarthy-film tot nu toe is.
Dirty Grandpa (2016)
Een aantal dagen voordat Jason in het huwelijk zal treden met zijn verloofde Meredith, overlijdt zijn oma. Zijn opa lijkt er niet erg rouwig om en wil per se met zijn kleinzoon naar Florida naar een gemeenschap voor gepensioneerden. Zodoende gaan Jason en Dick samen op reis, maar al voordat ze vertrekken ontdekt Jason een compleet andere kant van zijn grootvader. Onderweg raken ze hopeloos in de problemen en het lijkt er op dat de trouwerij op losse schroeven komt te staan. De autoreis verloopt helaas lang niet zo soepel als Jason had gehoopt.
Deze film is er een uit de categorie “lekker links laten liggen”, want Dirty Grandpa faalt eigenlijk op alle vlakken: de film is niet grappig, er zijn nauwelijks humoristische situaties, het tempo ligt veel te laag en de twee hoofdpersonages stellen niets voor. Efron is veel te ongeloofwaardig als stoffige jongeman met een saaie kantoorbaan en De Niro doet niets anders dan ‘fuck’ roepen en seksistische opmerkingen maken. Dat is even leuk, maar begint toch al heel snel te vervelen, waardoor er weinig overblijft om te lachen. Zonde, want een roadtrip-film kan ontzettend leuk zijn, ondanks dat het een oud en bekend verhaal is.
Met deze drie films is het komediealfabet van start gegaan. Over twee weken kun je lezen welk thema er bij de letter B hoort en welke films nou absolute aan- of afraders zijn in het komediegenre. Graag tot dan!
