In de afgelopen twee jaar hebben al zo’n tweehonderd films de revue gepasseerd in deze rubriek en daar komen nog een honderdtal titels bij, want na het horroralfabet en het sciencefictionalfabet is het namelijk tijd voor een komediealfabet. Volgens het inmiddels bekende principe is er voor elke letter van A tot Z een thema bedacht. Daarbij worden steeds meerdere films gezocht, om uiteindelijk een uitgebreid overzicht met kijktips te creëren.
Als eenvoudige burger is het natuurlijk altijd lachen om de regerende elite belachelijk te maken. Het blauwe bloed, de dictators en de prinsessen op de erwt. Daarom deze keer in het komediealfabet de U van Uwe Hoogheid.
The Princess Bride (1987)
Wanneer je aan prinsesjes denkt, denk je aan sprookjes. In The Princess Bride leest een opa aan zijn kleinzoon een sprookje voor, maar niet zomaar eentje: dit is een sprookje waar je je wenkbrauw soms bij op trekt. Prinses Buttercup gaat trouwen met prins Humperdinck, maar zij is eigenlijk verliefd op de stalknecht en ze wordt ook nog eens ontvoerd. Verschillende personages gaan op zoek naar haar, waaronder een zwaardvechtende Spanjaard, een reus en een piraat. Dat levert een hele reeks aan avontuurlijke gebeurtenissen op, met een vreemd gevoel voor humor.
Eigenlijk is The Princess Bride één grote satire van sprookjesfilms. De personages zijn dommig, stuntelig en het decor is lekker over de top. Er wordt flink de spot gedreven met de klassieke middeleeuwse prinsessenverhalen terwijl de film wel gewoon erg grappig is. Deze Hoogheid kun je absoluut niet serieus nemen, maar is uiteindelijk wel een klassieker geworden uit de jaren 80.
https://www.youtube.com/watch?v=VYgcrny2hRs
The Interview (2014)
Uit de stal van Seth Rogen en zijn vrienden komt deze komedie, die destijds verschillende krantenkoppen haalden. In The Interview runnen twee mannen de goedlopende talkshow Skylark Tonight. Op een dag krijgen ze een telefoontje van de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-Un, die een enorme fan van de show blijkt te zijn. Ze worden uitgenodigd om langs te komen in Korea, maar de Amerikaanse overheid heeft andere ideeën en draagt het duo op om tijdens hun verblijf de dictator te vermoorden.
The Interview deed veel stof opwaaien omdat het natuurlijk een uithaal is van de Amerikaanse filmindustrie naar de Noord-Koreaanse leider. Dat pikte hij niet, dus reageerde hij met bedreigingen. Uit angst stak Sony er een stokje voor om de film in de bioscopen te tonen, maar Rogen had andere plannen en zette de film gratis en voor niets online. Deze hele actie heeft de film misschien wel gered, want inhoudelijk is The Interview niet bepaald een meesterwerk. Maar als je van de typische Amerikaanse Seth Rogen-humor houdt, dan is dit een leuke, politiek-getinte komedie met een Hoogheid van een heel andere orde dan Amerikaanse prinsesjes.
The Princess Diaries (2001)
Als je houdt van romantische komedies, dan heb je The Princess Diaries waarschijnlijk wel gezien. Anne Hathaway speelt een sullig meisje dat liever onzichtbaar is dan in het midden van alle aandacht. Wanneer ze zestien wordt krijgt ze bezoek van haar biologische moeder die een bijzondere boodschap heeft: haar vader was kroonprins van het kleine Europese koninkrijk Genovia en Anne is nu prinses. Dan moet je je natuurlijk ook als een echte prinses (lees: elitair) gedragen, dus gaat ze bij haar biologische moeder in de leer.
Als iemand charmant stuntelig kan doen, dan is het Anne Hathaway wel. Net zoals veel meisjes droomde ze er altijd van om een prinses te zijn en nu het zo ver is blijkt dat een stuk lastiger dan ze dacht. The Princess Diaries zal vast geen geloofwaardige representatie zijn van hoe het is om Amalia, Ariane of Alexia te zijn, maar het levert een lieve film op die vooral is gebaseerd op het karakter van iemand en niet op een geforceerde liefde tussen twee personages, zoals je de meeste romantische komedies ziet.
Coming to America (1988)
Nog een film waarin iemand van blauw bloed zich moet aanpassen, maar dan andersom. In Coming to America staat de Afrikaanse prins Akeem op het punt om uitgehuwelijkt te worden, maar daar heeft hij geen zin in. Hij besluit zijn ware liefde te vinden in Amerika, ook al is hij daar nog nooit geweest. De New Yorkse wijk Queens wordt – heel symbolisch – gekozen als bestemming voor zijn tijdelijke leven als eenvoudige Amerikaan, waar hij zich voordoet als arme sloeber: van warmte en olifanten naar kou en hotdog-stands. De ‘inburgering’ verloopt echter niet zo soepel.
Behalve dat het een typische Eddie Murphy-komedie is, is Coming to America ook een culturele klassieker geworden. De film levert veel kritiek op de Amerikaanse cultuur van de jaren 80 en de Afro-Amerikaanse subcultuur in het bijzonder. De flauwe humor is niet voor iedereen weggelegd, maar het acteertalent van Murphy is duidelijk zichtbaar: hij speelt verschillende dubbelrollen zo goed dat je het nauwelijks in de gaten hebt. En natuurlijk sluit de film af met een goed moraal: uiteindelijk maakt het niet uit uit welke stand je komt, liefde overwint alles.
Dit zijn slechts enkele films met koningen, prinsessen of ander blauw bloed in de hoofdrol – en dan hebben we de animatiefilms (Frozen!) er nog niet eens bij genomen. Over twee weken hebben we de letter V van Vriendinnen, dus dames: opgelet!
