Mijn Week in Beeld: Huisje van Papier

Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Max, die vooral zijn Spaans een beetje kon oprakelen.

Thuiswerken en de kleine

Nu het allemaal anders is dan anders, zit ik hele dagen thuis te werken. Ik heb het grote geluk dat ik in een beroepsgroep zit waarvoor dat mogelijk is. Als programmeur is eigenlijk het enige wat je nodig hebt een computer en als het even kan een goed werkende internetverbinding, maar zelfs die laatste is niet strikt noodzakelijk voor 50% van de tijd. Wat wel een uitdaging is en ook de reden dat ik normaal niet echt thuis werk, is mijn lieve kleine dochtertje, die mij regelmatig hoort en dan het ook niet kan laten om bij papa te gaan kijken. Niks mis mee natuurlijk en zelfs heel gezellig, maar iets minder voor de focus. Gelukkig is ze gek op tekenen, of wat daar voor doorgaat als je nog geen twee jaar oud bent.

Een bijkomend voordeel van het thuiswerken is echter dat ik geen reistijd heb en dus ben ik natuurlijk direct na het werken ook thuis. Voor de kleine is dat fijn, want ze kan meer tijd met me doorbrengen en voor mij betekent het in principe iets meer tijd om mijn hobbies te beoefenen. In principe, want in de praktijk maakt het weinig uit. De tijd die ik nu heb om dingen te kijken voordat ze slaapt gaat vooral op aan het kijken van filmpjes op YouTube, die zij wil kijken. Denk daarbij aan Juf Roos of Dora the Explorer. Zolang het maar enigszins swingt, doet de kleine dat ook. Erg gezellig om te zien, maar voor mij boeit het niet echt wat voor een filmpje ze leuk vindt. Ik kijk liever naar haar.

La Casa de Papel

Zelf was ik een relatieve laatkomer bij La Casa de Papel, mijn vrouw zat al ruim halfverwege seizoen 1, voor ik voor het eerst mee keek. Ik kan er niet goed tegen als ik half in een serie val en ook haar “recap” van wat er was gebeurd kon dat niet veranderen voor mij. Dus in de vroege ochtenduurtjes, ik sta ook nu nog elke dag om 5 uur op, heb ik dat eerste seizoen er even doorheen geknald, tot ik weer helemaal bij was. Daarna hebben wij in de avonduren er even in no time, seizoen 2 en 3 doorheen gejast zodat we afgelopen vrijdag meteen klaar waren voor seizoen 4. Inmiddels hebben we ook daar 4 afleveringen van gezien en het is wel echt bloedstollend spannend.

Aangezien mijn vrouw de Peruaanse afkomst heeft, is het voor haar heel makkelijk om de serie te volgen en de ondertiteling heeft ze dan ook alleen nodig als ze er een keer doorheen zit te kwekken, wat ze helaas toch wel eens doet. Mijn Spaans is verder erg basis en ik ben iets beter in het volgen van Zuid-Amerikaans Spaans, zoals bijvoorbeeld Narcos. Bij La Casa de Papel heb ik de ondertiteling nog hard nodig, want de helft van de woorden wordt zo binnensmonds uitgesproken dat ik geen flauw idee heb waar het over gaat.

The Witcher

Ik was al een heel stuk eerder begonnen samen met mijn vrouw aan het kijken van The Witcher, maar sinds we terug waren uit de VS begin januari, zat ik maar te wachten tot we weer zouden verder gaan. Daar had ik geen zin meer in, dus in de tussentijd heb ik het eerste seizoen afgekeken. Ik heb er werkelijk waar van genoten en kan niet wachten tot seizoen 2 gaat komen. Tot die tijd zal ik me moeten vermaken met andere series en dat ga ik dus ook doen. Mijn watchlist is echt te lang voor woorden en waar ik die tijd vandaan moet halen weet ik dan ook echt nog niet.

Nioh 2 en Doom Eternal

Dan heb ik ook nog wat zitten gamen, want ik had gewoon twee pittige uitdagingen op mijn bordje de afgelopen tijd. Nioh 2, waarin het al knokken was vanaf de tweede tegenstander die ik tegenkwam en Doom Eternal waar je feitelijk geen rust krijgt en continue in stevige adrenaline zit. Beide recensies staan inmiddels live en hebben me aardig wat tijd gekost.

Naast al die digitale dingen probeer ik af en toe samen met de kleine een stukje te gaan fietsen. Toch even die frisse neus, want zo’n huis wordt zo muf anders. Het is nog even doorbuffelen, want dat thuiswerken is en blijft niet echt mijn ding. We moeten het echter doen en dus blijf ik netjes binnen, zo lang als nodig is.

Geschreven door
Max Davidse werd opgevoed met de films van Herbie, Lassie en zo'n beetje het gehele oevre van Bud Spencer en Terrence Hill, toen hij op zichzelf ging wonen kwamen daar heel wat films bij. Inmiddels kijkt hij bijna alles wat los en vast zit, en speelt hij ook regelmatig games op zijn PS4 of Xbox One S.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.