Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Merel die onverwachts veel tijd had.
Eigenlijk klopt de inleiding hierboven niet meer helemaal (voor mij tenminste), want ik heb helaas helemaal niet zo veel tijd om naar een beeldscherm te kijken. Uitgezonderd natuurlijk voor mijn vaste baan. Afgelopen weekend was echter een heerlijke uitzondering. De week vakantie naar Frankrijk die in de meivakantie gepland stond was verplaatst naar de herfstvakantie, vervolgens leek Frankrijk nog steeds niet haalbaar en werd dit omgezet naar een lang weekendje weg in eigen land, die vervolgens afgelopen woensdag afgelast werd na de nieuwste maatregelen. Ik had dus onverwachts een heel (lang) weekend helemaal niets te doen en alle tijd om heerlijk op de bank te kruipen en naar de televisie te staren. Deze tijd heb ik vooral doorgebracht met het kijken naar speurneuzen en een klein beetje met vliegen door het heelal.
Speurneuzen op vrijdag en zaterdag
Ik begon mijn weekend vooral met het kijken naar de serie Young Wallander op Netflix. De originele Wallander is een Zweedse televisieserie gebaseerd op de serie detectiveromans van Henning Mankell over politie-inspecteur Kurt Wallander. De serie werd onder andere in Nederland veel bekeken en regelmatig hoorde ik vrienden of familie er over, maar zelf heb ik deze nooit gekeken. Onlangs bracht Netflix echter een nieuwe serie uit die gaat over de jonge jaren van deze bekende Wallander, waarbij hij aan zijn eerste grote zaak werkt. Hoewel ik me soms een beetje kon ergeren aan het accent van de hoofdpersoon die Engels spreekt, maar wat duidelijk niet zijn eerste taal is, vond ik het verder een best fijne serie. Genoeg spanning en sensatie en ik heb me prima vermaakt. Eigenlijk was mijn grootste probleem met de serie het plotselinge einde. Het voelde een beetje alsof er midden in het seizoen gestopt werd. Nu maar hopen dat er een tweede seizoen gaat komen.
Naast dat ik zo snel mogelijk de serie Young Wallander aan het doorlopen was, heb ik ook nog even heerlijk ouderwets de televisie aangezet voor wat vermaak. Op vrijdagavond bestond deze uit het programma The Masked Singer. Voor wie het niet kent (ik heb totaal gemist dat er al eerder een seizoen was en had er eerder nooit van gehoord), in dit programma gaan vier panelleden (Gerard Joling, Buddy Vedder, Carlo Boszhard en Loretta Schrijver) de uitdaging aan om uit te zoeken wie er onder het masker zit van de verkleedde persoon die aan het zingen is op het podium. Niet echt een hoogstaand programma, maar ik vind het heerlijk vermakelijk. Op zaterdagavond was het vervolgens natuurlijk tijd voor de speurneuzerij bij Wie is de Mol? Het is weer spannend als altijd, maar ik denk toch vrij zeker te weten dat het Jeroen is.
Vliegen en meer speurneuzen op zondag
Na Young Wallander zat ik helemaal in de detectivesfeer en besloot ik verder te gaan met de serie Marcella die eveneens op Netflix staat. De serie gaat over de Londense rechercheur Marcella Backland die de nodige problemen heeft, waaronder vreemde gevallen van geheugenverlies. Desondanks is ze erg goed in het oppakken van moordenaars. Ik ben er persoonlijk nog niet helemaal over uit wat ik van de serie vind. Het is naar mijn mening misschien iets te veel drama en daardoor wordt de spanning een beetje weggeduwd. Ook erger ik me af en toe een klein beetje aan de hoofdpersoon en lijkt vrijwel iedereen in de serie iets achter te houden, een geheim te hebben en dingen te verbergen voor bijvoorbeeld collega’s. Het is misschien allemaal net een beetje te veel in een serie.
Tot slot schreef ik dit weekend de recensie voor Star Wars: Squadrons. Een spel dat onder andere gespeeld kan worden op de PlayStation en (nog leuker) met een VR-bril. Als piloot stap je in de bekendste Star Wars voertuigen en vlieg je door een sterrenstelsel ver, ver hiervandaan. Door tijdgebrek had ik het schrijven van de recensie een beetje uitgesteld, maar nu ik er dit weekend eindelijk aan toe kwam had ik ook gelijk weer zin om het spel te spelen. Dus heb ik zondag de VR-bril maar weer tevoorschijn gehaald om wat rondjes te vliegen en de nodige vijanden uit de lucht te schieten. Natuurlijk is de hele Star wars-sfeer al fantastisch, maar in virtual reality wordt de ervaring nog mooier. Het gevoel van een buiteling over de kop in de ruimte is ongeëvenaard en kan ik iedereen aanraden.
