De bijdehante Bartleby Gaines (Justin Long) heeft het op de middelbare school altijd prima naar zijn zin gehad. Hij was misschien niet het toppunt van populariteit, maar het is een gladde prater die het voor mekaar krijgt om plezier te maken en weg te komen met de meeste van zijn streken. Op dat moment lijkt zijn enige probleem dat het meisje van zijn dromen (Blake Lively) hem niet ziet staan. Het einde van de “high school” komt echter in zicht en langzaam begint te blijken dat hij misschien wat meer tijd aan zijn schoolwerk had moeten besteden. Zijn cijfers zijn niet goed genoeg en hij krijgt brief na brief thuisgestuurd van verschillende universiteiten die hem afwijzen. Zijn ouders vinden dat er regels zijn in het leven en dat naar universiteit gaan een cruciaal onderdeel is van het leven. Zelfs met al zijn praatjes krijgt hij dit niet recht geluld en onder druk gezet door zijn omgeving, besluit hij dat er dan ook maar één oplossing is: een universiteit faken.
Dit begint als een simpel idee voor zo’n wel geoefende praatjesmaker als Bartleby. Om niet een hele zomer vol gezeur te hebben, maakt hij een nep acceptatie brief. Hij vraagt zijn beste vriend Sherman (Jonah Hill) om een website te maken, zodat zijn strenge vader niet meteen argwaan krijgt. Dit alles lijkt hem een rustige zomer te bieden, totdat zijn vader hem een cheque in zijn handen duwt met de woorden: ik kan niet wachten tot we je brengen. De realiteit achterhaalt hem dus al snel en samen met drie andere vrienden, die om verschillende redenen ook nergens heen kunnen, moet hij snel iets verzinnen.
Dit is het begin van een drukke zomer en voor Bartleby het weet begint zijn nep universiteit ineens heel echt te worden. Ineens is daar de South Harmon Institute of Technology (afgekort SHIT). Als de website ook nog eens beter blijkt te werken dan gedacht en er aan het begin van het studiejaar ineens een paar honderd verse studenten op de stoep staan, is het feest compleet. Net als hem zijn zij ook overal afgewezen en hij kan het niet over zijn hart verkrijgen ze nogmaals teleur te stellen. Er zit niks anders op; het studiejaar is geopend. SHIT is about to get real.
Accepted is een van die films waar je naar terug kan blijven komen. Het is een erg grappige film die tegelijkertijd ook een serieuze ondertoon heeft wat het college system in de VS betreft. Deze diepere laag en het feit dat de humor wat dieper gaat dan de gemiddelde studentenkomedie, maakt het een van mijn persoonlijke guilty pleasures. Het is leuk om te zien hoe de situatie steeds gekker en gekker wordt. Als kijker blijf je ook hopen en juich je stiekem al snel voor deze groep sympathieke buitenbeentjes. Wanneer de prestigieuze, echte universiteit van Harmon ineens lucht krijgt van de zaak, stapelen de problemen zich echter al gauw op. Gaat het Bartleby en zijn vrienden lukken om de farce vol te houden?
Om daar achter te komen zul je de film toch echt zelf moeten kijken. Als student of aankomend student is het ook zeker de moeite waard om deze film een kans te geven. Ons systeem komt misschien niet overeen met dat van de VS, maar er zijn wel een aantal kritiekpunten waar de vergelijking wel te trekken valt. Studenten in een keurslijf stoppen, waar hoge cijfers alles zijn en de eigen leergierigheid en nieuwsgierigheid zelden geprikkeld wordt, kan toch niet het best mogelijke eindproduct zijn van al die jaren oefenen? Accepted zit misschien nog niet zo heel lang in Den Ouden Doosch, maar het is een film die aan veel mensen voorbij is gegaan en dat is zeker zonde. De vrolijke toon van de film en de gevarieerde humor zorgen voor een perfecte film voor een gezellig filmavondje. Daarnaast is het zien van de nu zo bekende Jonah Hill in een “wiener” kostuum natuurlijk ook zeker geen onprettige bijkomstigheid.
