Voor velen is de live action versie van Disney’s Belle en het Beest, die eind maart in première gaat, een droom die uitkomt. De hoofdrollen in deze aankomende film worden vertolkt door Emma Watson, Luke Evans en Dan Stevens. Met Beauty and the Beast in aantocht, is het niet meer dan logisch om de originele animatie versie uit 1990 uit den Ouden Doosch te halen.
Elke Disney fan is bekend met het verhaal over de jonge vrouw die meer uit het leven wil, dan leven in een boerendorp, maar voor hen die het even niet voor zich kunnen halen een korte beschrijving van Disney’s magische animatiefilm. Disney’s bewerking vertelt het verhaal over een vader en diens dochter die in een Frans dorp wonen. Maurice is een uitvinder die met zijn uitvinding een nieuw leven met zijn dochter Belle hoopt te kunnen opbouwen. Tijdens zijn reis om zijn uitvinding op de beurs te promoten, verdwaalt hij in het bos en komt uiteindelijk terecht bij een enorm kasteel. Een kasteel dat een enorm geheim draagt en onderdak biedt aan magische wezens en de heer van het kasteel: het Beest. Wanneer Belle op zoek gaat naar haar vader en zo ook bij het kasteel terecht komt, neemt zij zijn plaats in als ‘gevangene’ van het Beest. Tijdens haar verblijf in het kasteel maakt ze kennis met alle magische personen en ontstaat er uiteindelijk een band tussen Belle en het Beest. Maar dan is er nog Gaston, de machoman van het dorp die zijn zinnen op Belle heeft gezet. Velen weten wel hoe het verhaal afloopt, maar voor de mensen die het niet weten: Kijk de film, snel! 
Disney’s bewerking van dit volksverhaal was niet de eerste, en ook niet de laatste versie. De eerste gepubliceerde versie van dit traditioneel Franse volksverhaal was een vertolking door Madame Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, in 1740. De bekendste versie echter is een verkorting van M. Villeneuves werk uit 1756. In 1987 verscheen er een televisieserie, die in 2012 een remake kreeg, er is een musicalversie van gemaakt, en in 2014 verscheen er een vernieuwde film met Léa Seydoux en Vincent Cassel in de hoofdrollen. Disney’s versie uit 1991 is echter de meest magische en muzikale versie van allemaal. De film is Disney’s 30ste animatiefilm en is gebaseerd op het gelijknamige volksverhaal van Jeanne-Marie Leprince de Beaumont. De film is geregisseerd door Gary Trousdale en Kirk Wise. Het scenario kwam van Linda Woolverton, de muziek van Alan Menken en de liedteksten van Howard Ashman. Met dank aan deze twee laatste heren heeft deze animatiefilm twee Oscars in ontvangst mogen nemen: Best originele muziek en beste nummer voor Beauty and the Beast. Menken werkt ook de aankomende live action versie, dus dat betekent veel goeds! Hiernaast heeft de film meerder Golden Globes en Grammy’s gewonnen. 
Met het feit dat de film awards won voor beste muziek, is het onmogelijk om niets te zeggen over de diverse liedjes. Mooie ballads, swingende nummers, hilarische nummers. De film heeft het allemaal. Het nummer Be Our Guest is zowel voor Belle als voor de kijker betoverend, Dit is namelijk het moment dat we zien hoe magisch het kasteel daadwerkelijk is. Het nummer Gaston is, vooral voor de wat ouderen onder ons, zeer hilarisch. Bedenk dan vooral het moment dat Gaston met een knipoogt zegt: “Van onder tot boven ben ik zwaar behaard”. Ongemakkelijk… Het prachtige nummer Beauty and the Beast is het moment dat Belle en het Beest op de dansvloer naar elkaar toe groeien. Onder de zang van mevrouw Tuit kijken Pendule en Lumière naar dit romantische moment tussen de twee. Uiteraard in de hoop dat Belle de vrouw is die de betovering kan verbreken. Want het Beest, die eigenlijk is een prins is, is niet altijd even charmant.
Wie ook niet zo charmant is, is het karakter Gaston. Al zijn daar de meningen over verdeeld. Gaston is dé man van het dorp. Groot, gespierd, populair en kampioen in dieren afschieten. Maar volgens Belle ook grof en verwaand en totaal geen match voor haar. Gastons maatje Lefou werkt helemaal op de lachspieren. Deze twee mannen zijn qua grootte elkaars tegenpolen, wat hun gezamenlijke scènes een genot maken om te zien. Al is er een, voor kinderen, vrij angstig moment. Deze scène is naar het einde toe, wanneer Gaston, Lefou en de rest van de mannen van het dorp op zoek gaan naar het Beest: “Dood het Beest!”. Maar dat is niet het enige moment wat voor de jongsten geen plezier is om naar te kijken. Twee scènes waar de wolven jacht maken op eerst Maurice en vervolgens op Belle, zijn scènes die je zou kunnen overslaan. Maar de twee leukste karakters zijn toch wel Pendule en Lumière, de kaars en het klokje die niet kunnen wachten om hun menselijke vormen weer aan te nemen. Lumière is de charmeur en Pendule is iemand van de regeltjes die geniet van de historie van het kasteel, met ook zeker leuke kanten: “Je hebt barak en barok”. Al brengt dit Belle wel op een plek waar ze niet mag zijn. 
De film heeft diverse magische momenten. De romantische dans, het muzikale moment dat Lumière het kasteel aan Belle toont, en het einde: Het moment dat het Beest zijn menselijke gedaante aanneemt. Een anti climax voor hen die aan het grote en agressieve Beest gewend zijn geraakt. Ondanks de ‘ouderwetse’ methode van het maken van animatiefilm, komt de magie echt tot leven in de film. De sfeer, de muziek, de leuke karakters en uiteraard de tekeningen en het magische verhaal maken deze film een van Disney’s favorieten onder de klassieke Disney animatiefilms. Met de diverse bewerkingen en de aankomende live action versie, blijkt wel dat het verhaal tijdloos is. Ook al is het complete fantasie, een persoon kan ‘beestachtige’ trekken hebben maar met de juiste persoon uitgroeien tot een goed persoon. Het is nog even wachten op het moment dat we Emma Watson in geel kunnen zien, maar we zijn er klaar voor!
