Vandaag uit Den Ouden Doosch een klassieker die je gezien móet hebben. En heus niet alleen omdat de fenomenale Robin Williams overleden is, ook daarvoor was Good Will Hunting al een film die bij iedereen op de watchlist zou moeten staan. Hoewel er, vroeger en nu, ook mensen zijn die de film maar overschat vinden en teleurgesteld waren na de hype rondom Good Will Hunting. Voor een beslissende analyse trokken wij hem met heel veel plezier nog eens uit de oude doos.
Good Will Hunting is een film uit 1997 met een nog piepjonge Matt Damon in de rol van Will Hunting. Hij is een rebellerend genie, een ontzettend slimme jongen die niks lijkt te doen met zijn fantastische gave. Samen met zijn drie vrienden hangt hij rond op straat of in de kroeg en hij werkt als schoonmaker op een school. Dat is dan ook waar zijn intelligentie voor het eerst opvalt. Professor Gerald Lambeau (Stellan Skarsgard) heeft een bizar moeilijke wiskundige opgave op het bord geschreven en de volgende dag heeft iemand hem plots opgelost. Deze iemand blijkt, tot Lambeau’s grote verbazing, niemand minder te zijn dan de schoonmaker. Lambeau raakt gefascineerd door de jongen en wilt niets liever dan dat Will zijn geniale talenten inzet en volledig gebruikt. Om hem zover te krijgen is alleen wel de hulp nodig van Sean Maguire (Robin Williams), een baardige maar zachtaardige psycholoog. Sean stemt toe om de jongen te begeleiden, maar doet dat geheel op eigen wijze. Een bijzondere relatie tussen Sean en Will komt tot bloei.
De cast van de film is dus zeker niet mis. Naast de fantastische Robin Williams en Matt Damon, staan onder andere Stellan Skarsgard en een hele jonge Ben Affleck, Casey Affleck en Cole Hauser. Het acteerwerk in de film is dan ook fantastisch en emotioneel. Robin Williams weet iedere emotie scherp neer te zetten en tegelijkertijd ontzettend sympathiek te blijven. Voor Matt Damon was deze film een van zijn eerste grotere producties en sindsdien is hij, terecht, doorgebroken in steeds grotere films. Zijn personage Will Hunting is frustrerend maar weet de kijker toch mee te slepen waarbij de meeste kijkers het niet de hele film droog zullen houden. Ook Stellan Skarsgard weet een overtuigende, geobsedeerde en langzaamaan doordraaiende professor te spelen. Een rol die hij later nog eens dunnetjes zal over doen in The Avengers en Thor, waar hij de gekke professor Erik Selvig speelt. Professor Lambeau is begrijpelijk in zijn obsessie en ook hij weet een gevoelige snaar te raken wanneer hij beseft dat Will Hunting wellicht nooit zijn talenten volledig zal kunnen benutten, hoe hard hij zijn best ook voor hem wilt doen.
Mede door het acteerwerk, maar ook door het verhaal en de spanningsopbouw, weet de film twee uur lang constant te boeien. De kijker blijft aan het beeld gekluisterd en laat zich gewillig meevoeren in het verhaal, dat op geen enkel moment saai of langdradig aanvoelt. Dit heeft ook te maken met hoe geloofwaardig en herkenbaar het verhaal is. De verlatingsangst die Will heeft door zijn moeilijke jeugd voelt ontzettend realistisch aan. Ondanks deze geloofwaardigheid, wordt de film nergens voorspelbaar of cliché. Zelfs het einde weet nog origineel te zijn en te verbazen. Het zal sommige kijkers dan ook verbazen dat deze film geschreven is door de jonge Matt Damon en Ben Affleck! Dat verdient toch zeker wel een applausje.
Nog een leuk feitje ter afsluiting: Het bankje in het park waar het gesprek tussen Sean Maguire en Will Hunting plaatsvindt, is sinds het overlijden van Robin Williams een herdenkingsplek geworden. Er liggen nu bloemen, foto’s en briefjes en er is zelfs een petitie gestart om een standbeeld ter ere van Robin Williams te plaatsen in het park!
Het eindoordeel is dus dat deze film een waar pareltje is, en absoluut niet overschat! De twee Oscars en vele andere prijzen die de film gewonnen heeft zijn helemaal op hun plaats. De film is met recht een klassieker te noemen en iedereen die hem nog niet gezien heeft, moet hem verplicht vanavond nog gaan kijken. Het acteerwerk, het verhaal, de cast en de nostalgie van Robin Williams maakt het allemaal meer dan de moeite waard. En misschien is het ook geen slecht idee om een doos tissues bij de hand te houden.
