Sommige films hebben geen aanleiding nodig om uit de oude doos te halen. Veel Disneyfilms vallen onder die categorie, maar The Jungle Book verdient toch wel een ereplaatsje. De naam Balou is bij iedereen wel bekend en zijn liedjes blijven uren in je hoofd hangen.
Even opfrissen: diep in de Indiase jungle is de baby Mowgli noodgedwongen achtergelaten voor de wolven – op een positieve manier, want ze voeden hem op alsof hij een van hen is. De panter Bagheera wordt zijn mentor en wanneer Mowgli oud genoeg is, besluit hij hem terug te brengen naar de mensenwereld, waar hij hoort. Dat ziet het mensenkind natuurlijk niet zitten en samen met de jolige en vriendelijke beer Balou trekken ze de jungle door, want dat is volgens Balou de beste plek waar je maar kan zijn.
Disney heeft dit verhaal niet zelf verzonnen. De animatiefilm is gebaseerd op een reeks boeken van Rudyard Kipling, uitgebracht van 1893 tot 1895. Van alle adaptaties is die van Disney wel de bekendste. Zo bekend zelfs dat er vorig jaar nog een prachtige half-film-half-CGI versie uitkwam die duidelijk geïnspireerd was op Disney’s animatiefilm. Het zal je niet verbazen dat ook deze adaptatie weer een succes was. De versie uit 1967 heeft dat grotendeels te danken aan het tijdloze verhaal: de vreemdeling, die geaccepteerd wordt in een andere omgeving. Eenmaal oud genoeg beseft hij dat hij anders is, en wordt vriendschap op de proef gesteld en maken vijanden misbruik van hem – een klassiek coming of age verhaal. Maar ook de liedjes spelen een belangrijke rol in The Jungle Book. Natuurlijk “Wat je van beren leren kan” maar ook “Ik ben net als jij” van Koning Louie. Ik ga er daarbij natuurlijk wel even vanuit dat je vroeger de Nederlandse versie keek.
Wat weinig mensen weten, is dat met The Jungle Book de trend is gestart om geanimeerde personages te modelleren naar de stemacteurs. Dat idee ontstond omdat het de eerste grote animatiefilm was waar überhaupt bekende acteurs voor werden gebruikt. Kijk maar eens goed naar de gieren, dat zijn toch net The Beatles? Uiteindelijk hebben ze helaas niet meegewerkt aan de muziek van The Jungle Book.
The Jungle Book was de laatste film waar de enige echte Walt Disney direct bij betrokken was, hij overleed namelijk tijdens de productie. Wie weet heeft dat de box office van The Jungle Book een boost gegeven, maar hoe dan ook mogen ze blij zijn dat het zo’n enorm succes was. Zonder dat succes was de animatie-afdeling hoogstwaarschijnlijk gesloten, en hadden we afgelopen halve eeuw tientallen animatiefilms moeten missen (en vergeet Pixar niet!). Maar het fijnste van deze film is dat het voor alle generaties geschikt is. Of je je nu verwondert om het verhaal, terugkijkt met nostalgie of je (klein)kinderen laat zien waar jij mee bent opgegroeid, The Jungle Book zal nooit lang in de doos blijven liggen.
