15 jaar na de release van de musicalfilm Moulin Rouge wordt de film omgezet naar een echte musical. Wanneer we het romantische drama in de theaters kunnen bewonderen is nog onbekend, maar dit nieuws is reden genoeg om Baz Luhrmanns film uit 2001 eens Uit Den Ouden Doosch te halen.
Het is het einde van de negentiende eeuw als de jonge Britse schrijver Christian neerstrijkt in Parijs, Montmartre. Hier ontmoet hij de Franse schilder Toulouse-Lautrec die hem kennis laat maken met de bohemien levensstijl. Toulouse en zijn kameraden zijn bezig met een toneelstuk en zien in Christian de ideale vervanger van hun schrijver. Het is de bedoeling dat het toneelstuk wordt opgevoerd in Harold Zidlers Moulin Rouge, waar de nachtclubeigenaar een wereld heeft gecreëerd van theater, muziek en cancan. De avond dat Christian de beroemdste danseres van de Moulin Rouge, courtisane Satine, van de kracht van hun toneelstuk moet overtuigen, wordt hij verliefd op haar. Dit is het begin van een romance die door de aanwezigheid van de rijke Hertog, de Duke, verdoemd is. 
Moulin Rouge is een musicalfilm met een prachtige setting, mooie muziek, interessante karakters en een boeiend verhaal. Er is echter slecht één origineel nummer voor de film geschreven, de overige nummers zijn allemaal bewerkingen van diverse klassieke nummers, zoals Elton Johns Your Song. De nummers worden allemaal wel prachtig uitgewerkt en gezongen door de hoofdrolspelers. David Bearwald schreef het enige originele nummer Come What May en won daar een Golden Globe voor. Hiernaast won de film twee Oscars, voor kostuum en setting, en werd Moulin Rouge meerdere keren genomineerd. De film is geregisseerd en geschreven door Baz Luhrmann, die ook de films Romeo + Juliet en The Great Gatsby op zijn naam heeft staan. De twee hoofdrollen zijn voor Nicole Kidman en Ewan McGregor die hun rollen zeer gedenkwaardig neerzetten. Kidman speelt Satine, een prostituee die eigenlijk meer wilt in het leven en vindt dat bij McGregors personage Christian. Schrijver Christian die boven alles gelooft in liefde ziet op zijn beurt in Satine zijn droomvrouw. Enige kink in de kabel is dat zij beloofd is aan de Duke.
De Duke wordt gespeeld door Richard Roxburgh, die zijn karakter dusdanig neerzet dat niemand hem mag. Hij is de rijke geldschieter van de Moulin Rouge die voor het toneelstuk speciaal wordt omgebouwd tot een echt theater. De Duke heeft zijn zinnen gezet op Satine, die op haar beurt alles op alles zet om haar affaire met Christian geheim te houden. De baas van de Moulin Rouge is Harold Zidler, gespeeld door Jim Broadbent. Zidler is een geweldig typetje die het beste voor zijn theater wil en Satine diverse malen helpt. Er worden meerdere nummers gezongen die zo in elkaar zijn verweven dat ze het in verhaal mooi tot uiting komen. De scène waarin Satine en Christian in de ‘Elephant’ zijn, is daarvan het beste en mooiste voorbeeld. 
Het is moeilijk om een paar mooie momenten uit de film te bespreken, aangezien de hele film fantastisch in elkaar zit. De setting, muziek, kleding, dansacts en karakters; alle aspecten sluiten mooi op elkaar aan. Een scène waar dit goed in te zien is, is het moment dat de Argentijn (Jacek Koman) Christian vertelt hoe stom het is om verliefd te worden op een prostituee. Iedereen van de Moulin Rouge is op dat moment bijeen om te wachten op het oordeel van Satine en de Duke die op dat moment dineren. De scène mondt uit in een dramatische Argentijnse Tango op de muziek van The Police: Roxanne. De film is voornamelijk een drama, maar door de aanwezigheid van Broadbents karakter Harold Zidler, valt er ook nog wat te lachen. Zidlers hele voorkomen maken hem bijna tot een karikatuur, al is er een moment, tijdens het nummer The Show Must Go On, dat zelfs Zidler meehelpt om het dramaniveau te verhogen.
Er is eigenlijk weinig kritiek te leveren op deze film. Moulin Rouge is een hele mooie film waarin de romance tussen de twee hoofdrolspelers gedoemd is te mislukken. De setting, de muziek, de kleding, de dansen, de karakters; alles zit goed in elkaar en de film laat je geen enkel moment vervelen. Soms valt er zelfs nog wat te lachen, maar overal is het een zware dramafilm waarvan je het einde eigenlijk al ziet aankomen vanaf de eerste minuut. Voor hen die in plaats van het dramatische einde een goed einde willen zien, moeten de film misschien een paar minuten eerder stopzetten, want dan eindig je met het mooiste en het enige originele nummer van de film: Come What May. Nu maar wachten op de musicalversie!
Pingback: 10 fantastische filmfeeën - Play Watch Read