L.B. Jeffries is een fotograaf die helaas door een gebroken been niet uit zijn kleine, warme appartement kan. Hij zit in een rolstoel en wordt gelukkig regelmatig bezocht door zijn vriendin Lisa, en door Stella, die hem verzorgd. Ondanks dat is hij er vaak alleen. In die eenzame momenten ontdekt hij de genoegens van het voyeurisme. Gewapend met een verrekijker en fototoestel bespiedt hij door zijn achterraam de appartementen aan de overkant. Zijn obsessie neemt zulke heftige vormen aan dat hij eigenlijk geen aandacht meer heeft voor zijn vriendin Lisa. Toch is het niet helemaal nutteloos. Op een bepaald moment begint L.B. het vermoeden te krijgen dat Lars Thorwald, een van zijn buren, zijn invalide vrouw heeft vermoord. Zijn vriendin gelooft hem in eerste instantie niet, omdat ze denkt dat de vrouw op vakantie is. Maar waarom zou ze dat doen zonder haar trouwring?
Rear Window is een film geregisseerd en geproduceerd door Alfred Hitchcock. Hitchcock baseerde zich voor deze film op het korte verhaal It Had To Be Murder van Cornell Woolrich uit 1942. De film ontving nominaties voor vier Academy Awards, waaronder die voor Beste Regisseur en Beste Scenario. Veel critici beschouwen Rear Window dan ook als een van de beste en spannendste films van Alfred Hitchcock. De film inspireerde ook vele remakes. In 1955 bijvoorbeeld verscheen er een Kantonese versie van de film, genaamd Hou Chuang. In 1998 kwam er een remake met dezelfde naam en de film diende als inspiratie voor de films Sisters en Body Double van Brian De Palma, en The Conversation van Francis Ford Coppola. Ook de film Disturbia uit 2007 is gebaseerd op Rear Window, waarbij de hoofdpersoon in dit geval door een enkelband en huisarrest de tijd heeft om de buren te bespieden.
De film werd volledig opgenomen bij Paramount Studios. Er werd ook enorm veel gebruik gemaakt van spannend geluid, daarvoor werden diverse natuurgeluiden opgenomen en ook muziek werd subtiel gebruikt. Muziek speelt sowieso een grote rol in Rear Window. Zo is op een bepaald moment Bing Crosby te horen met To See You Is To Love You en horen we nummers van onder andere Nat King Cole en Dean Martin. Daarnaast wordt ook veel opera en andere klassieke muziek toegepast bij de soundtrack. Een groot deel hiervan kwam van Paramount’s label Famous Music.
Op 4 Augustus 1954 was er een speciale benefiet voorstelling van de film waar belangrijke mensen van de Verenigde Naties bij aanwezig waren. Dit alles vond plaats in het Rivoli Theater in New York City. De opbrengsten van deze bijzondere voorstelling gingen naar de American-Korean Foundation. Dit is een organisatie die vrij kort na de Koreaanse Oorlog werd opgezet en werd geleid door President Eisenhower’s broer. De wereldwijde release daarentegen was op 1 september 1954 en leverde uiteindelijk een slordige 5,3 miljoen dollar op bij de Amerikaanse box-office.
Eigenlijk pas veel later werd het grote succes van Rear Window een feit. Hoewel de film toentertijd overwegend positief was ontvangen was het box-office resultaat feitelijk vrij mager. Inmiddels ruim zestig jaar later is de film een ongelofelijke culthit en staat de film nog steeds zeer hoog in de IMDb top 250, waar de film de veertigste plaats bezet. Alleen Psycho (1960) van Hitchcock heeft een hogere positie in deze lijst, namelijk de vierendertigste. Toch wordt door veel mensen Rear Window als de betere film beschouwd. Dat ligt in dat geval vooral aan het ontzettend sterke cinematografische werk van Hitchcock, die altijd aanvoelt alsof hij de volledige controle in handen heeft. De film zit vol kleine details en is meesterlijk in het op het verkeerde been zetten van de kijker. De hele film lang heb je als kijker een soort creepy gevoel dat aan de oppervlakte blijft hangen, zelfs bij een scène die niet echt iets spannends heeft.
Rear Window is een meesterwerk van de hand van de meester van de spanning, Alfred Hitchcock. Zelfs ruim zestig jaar na het verschijnen van de film heeft deze nog een impact op zijn kijker. Inmiddels is de film door de Library of Congress geselecteerd voor veilig bewaren in het National Film Registry van Amerika. Dit omdat de film cultureel, historisch en esthetisch belangrijk werd bevonden. De film komt in bijna alle belangrijke filmlijsten voor als één van de beste films aller tijden en is wat ons betreft echt een film die iedereen die een warm hart heeft voor films, zou moeten zien.
