Twee weken terug haalden we nog Scream uit de oude doos. Vandaag blikken we terug op de misschien wel bekendste satire op horrorfilms die er is gemaakt: Scary Movie. Het is niet voor niets dat er maar liefst vier vervolgfilms op zijn gekomen. Voor wie Scary Movie gezien heeft (en dat moet haast wel, of je hebt onder een steen geleefd) mag het duidelijk zijn dat dat niet is vanwege de scherpe satire – want die is er nauwelijks. Nee, Scary Movie moet het vooral hebben van de absurde humor, onderbroekenlol en grappige acteurs.
Het verhaal is kinderlijk eenvoudig: een groep tieners rijdt per ongeluk een man aan en dumpt zijn dode lichaam in de zee. Een jaar later verschijnt een mysterieus persoon met het bekende Scream-masker op die ze een voor een komt vermoorden. Een verwijzing naar I Know What You Did Last Summer dus. De groep tieners bestaat uit verschillende archetypen: het sexy blondje (Carmen Electra), het domme blondje (een fenomenale rol van Anna Faris), de sukkel, de heldhaftige, de stoner (Marlon Wayans, die samen met zijn broer ook het script schreef), en opvliegende roddeltante (Regina Hall). Vooral Faris, Wayans en Hall tillen de satire naar een hoger niveau met sterke gezichtsuitdrukkingen en naïviteit.
Waar in horrorfilms de moordenaar maar weinig screentime krijgt om het spannend te houden, is ‘Ghostface’ hier juist vaak aanwezig. Niet alleen de slachtoffers zijn oliedom, ook de moordenaar is een ontzettende klungel. Hij laat zich makkelijk afleiden en is allesbehalve onvoorspelbaar. Het bekende gezicht uit de Scream-reeks (wat op zijn beurt weer is afgekeken van het bekende schilderij ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch) verandert zelfs soms van gezichtsuitdrukking om het verschrikte gezicht op de hak te nemen. Bijvoorbeeld als Ghostface besluit een jointje mee te roken met Shorty de stoner.
Naast Scream worden er ook nog andere horrorfilms geparodieerd: The Sixth Sense, The Blair Witch Project, The Exorcist, The Shining, Halloween. Maar ook andere films worden belachelijk gemaakt: The Matrix (bullettime), American Pie (een verwijzing tijdens een seksscène) en The Usual Suspects (de ontknoping). Scary Movie is een pulp aan filmverwijzingen en de lol zit ‘m er vooral in om de verwijzingen te spotten. Bovendien neemt de film zichzelf totaal niet serieus en wordt zelfs de spot gedreven met het feit dat het een parodiefilm is: op een gegeven moment stelt een van de personages dat wat ze meemaken net de film Scream lijkt, “same dialogue and everything”.
Hoewel de film an sich helemaal niet goed is en er later vele betere parodiefilms zijn verschenen, is het een echte klassieker. Scary Movie zette de toon voor een hele nieuwe reeks films aan het begin van deze eeuw, wat al een kleine voorbode was voor het veelvuldig gebruik van ‘metaness’ (het naar zichzelf verwijzen) dat we tegenwoordig zien. Na Scary Movie verscheen onder andere Disaster Movie (dat rampenfilms zou parodiëren maar in feite allerlei genres door elkaar gooide), Epic Movie (met allemaal succesfilms), Date Movie (over romkoms) en Not Another Teen Movie (over verschillende tienerfilms door de jaren heen). Het zal je niet verbazen dat er veel films en rollen zijn genomineerd voor de ‘raspberry awards’: de slechtste film of (bij)rol van dat jaar. Een deel van deze films is ook van de Wayans-broertjes en vorig jaar hebben ze zelfs nog een soortgelijke parodie uitgebracht: Fifty Shades of Black. Hoewel de hype van dit soort parodiefilms inmiddels wel over is blijven het toch leuke films om een avondje te lachen om slapstick, seksgrappen en satire.
