De Amerikaanse zakenman Alan Clay vertrekt naar Saudi Arabië om daar een programma aan de koning te laten zien waarmee hij door middel van een hologram op afstand met iemand kan praten. Maar eenmaal in Saudi Arabië gaat niets zoals het hoort te gaan. Iedereen heeft morgen pas tijd, en de volgende dag heeft weer iedereen pas morgen tijd. En de koning? Die komt waarschijnlijk nooit opdagen. Een enorme domper voor Alan die hoopte nu eindelijk een keer een succes te boeken in zijn leven.
De regisseur van deze film is Tom Tykwer. Hij regisseerde eerder al films als Cloud Atlas en Perfume: The Story of a Murderer. En hoewel er misschien nog iets meer uit deze film gehaald had kunnen worden, weet Tykwer prachtig neer te zetten hoe anders Saudi Arabië is dan onze westerse wereld. De autoritjes dwars door de woestijn leveren daarbij prachtige shots op, en de personages lijken precies juist gekozen. Het is wel een zeer rustige film, en daar moet je van houden. Het verhaal is rustig, de personage zijn rustig, en alles kabbelt op een rustig tempo verder. Door echter precies de juiste acteurs voor de personages te kiezen, blijft de film boeiend om te kijken.
Tom Hanks is eigenlijk de persoon die de hele film draagt. Hij doet wat hij het beste kan in de rol van Alan Clay, en zet een personage neer waar je echt bij meeleeft. Het is een fenomenale rol die Hanks als geen ander weet neer te zetten. Goed gecast en dat geldt ook voor de anderen. Een personage dat bijvoorbeeld een beetje humor in de film brengt is Yousef, gespeeld door Alexander Black. Ook hij zet een goede performance neer en dat geldt ook voor Sarita Choudhury die de rol van Zahra op zich heeft genomen. Uiteindelijk brengt elk personage in de film zijn eigen charmes mee en is daarmee een toevoeging die de film interessant houdt.
De film draait natuurlijk om Alan Clay, die probeert zijn leven wat beter op de rails te krijgen en die vooral hoopt nu eindelijk eens wat geld te verdienen zodat zijn dochter kan studeren. Maar naast het aandoenlijke verhaal van Clay draait de film ook om de verschillen tussen een land als Saudi Arabië en de westerse wereld. Het is een land waar weinig mag maar veel gebeurt. Waar executies in het openbaar gebeuren maar liefde tussen man en vrouw eigenlijk niet getoond mag worden. Waar alcohol verboden is maar velen het gewoon in huis hebben. En bovenal is het een land met grootse dromen maar waar het woestijnzand overheerst. De koning? Die komt morgen wel, of overmorgen, of over een maand of een jaar.
Gelukkig ontmoet Clay de fantastische taxichauffeur Yousef, die hem bijna elke ochtend naar het kantoor (een tent) midden in de woestijn brengt. Langzaam maar zeker raken ze bevriend en laat Yousef aan Clay zien hoe het leven werkt in Saudi Arabië. Vervolgens ontmoet Clay ook nog de prachtige dokter Zahra. Eén van de weinige vrouwelijke artsen, die moeite moet doen om als vrouw te werken, al helemaal in zo’n belangrijke positie. Clay vindt het dan ook steeds minder belangrijk dat hij moet wachten op de koning. Hij trekt er op uit met zijn vriend Yousef, en hij doet zijn best om zijn dokter Zahra wat vaker te zien. En zo rijgen de dagen zich langzaam maar zeker aan elkaar tot het moment dat Clay eigenlijk helemaal niet meer naar huis wil.
Als je een film met een fantastisch verhaal, veel humor of actie wilt, dan kan je deze film beter links laten liggen. Maar ga je simpelweg voor een mooie film die kalm doorkabbelt, dan is deze prachtig. In het begin zit er nog een redelijk vleugje humor in, vooral in de conversaties tussen Clay en Yousef in de taxi. Naarmate de film vordert lijkt de humor minder te worden en komt er een romantisch tintje om de hoek kijken als Zahra in beeld komt. Daarnaast brengt de film vooral Saudi Arabië als land in beeld en komt Clay zelfs onverwachts als niet-moslim in Mekka terecht als hij met Yousef op reis gaat. Al met al is het niet alleen een reis naar en door een nieuw land voor Clay, maar vooral ook een reis naar berusting en een nieuwe kijk op het leven.
