Recensie: Aladdin

Samenvatting
Aladdin is een komische, romantische film met een vleugje magie. De kenners van de animatiefilm zullen de magie aan de matige kant vinden en misschien diverse scènes missen. De live action versie maakt dit goed door een verandering in het karakter van prinses Jasmine, de humor van de Geest en uiteraard de muziek van Alan Menken.
7.5

Disney’s animatie versus Live Action

Aladdin, wie ken de straatrat uit Agrabah niet? Wanneer Aladdin in contact komt met de mooie Jasmine, staat zijn leven op zijn kop. Erachter komende dat zij de prinses is, stelt de gemene op macht beluste Jafar hem voor een keuze. Alle schatten uit de Grot der Wonderen in ruil voor een magische oude lamp. Wanneer niet Jafar maar Aladdin in het bezit komt van deze lamp, lijken al zijn problemen uit de wereld. Met behulp van de komische blauwe Geest probeert hij zijn grootste wensen te vervullen, niet wetende dat er een kaper op de kust ligt.

Fans hebben er even op moeten wachten voordat Disney een live action versie van Aladdin uit hun hoed toverden. Aan director Guy Ritchie (Scherlock Holmes / Man from U.N.C.L.E.) de taak om de magie van de film uit 1994 over te brengen naar deze ‘echte mensen’-versie. Hij kreeg hierbij hulp van John August, die eerder meeschreef aan Frankenweenie en Charlie and the Chocolate Factory. Voor de liefhebbers was het een geluk dat wederom Alan Menken voor de muziek zorgde. Naast de bekende muziek, kreeg ook Jasmine meer zing- en speeltijd.

Girl Power

Over het karakter Jasmine gesproken, actrice Naomie Scott (Power Rangers) zette een krachtige vrouw neer. In vergelijking met de animatieversie uit 1994 was de rol uitgebreider wat haar niet alleen interessanter maakte, maar ook onafhankelijker. Een vrouw die past bij het heden en haar eigen keuzes kan maken, en wetten kan veranderen. De rol van Aladdin werd neergezet door Mena Massoud en was redelijk herkenbaar met de animatieversie. Eigenlijk is er niets negatiefs of positiefs over het karakter te vermelden. Hij was de Aladdin die we kennen, maar de show werd gestolen door andere karakters. Voornamelijk de rol van Genie, deed Aladdin leuker voorkomen door diens reacties op Aladdins acties.

Er was veel te doen over de casting van de blauwe geest. Maar Will Smith heeft hem geweldig neergezet. De Geest is voornamelijk erg grappig en zorgt er daardoor tevens voor dat Aladdin beter uit de verf komt. Aan het einde van de film staat Geest voor een nieuw begin. Succes van eigen bodem is er voor Marwan Kenzari, die op goede wijze de rol van Jafar neerzet. Toch had er meer in deze rol gezeten. Kenzari zorgt er wel degelijk voor dat Jafar duister uit de hoek komt, toch mis je diepgang. We leren wel dat Jafar zich heeft opgewerkt en niet meer de eeuwige tweede wilt zijn. Desondanks komt het niet helemaal over.

Naast deze grotere rollen is er ook ruimte voor bijrollen, waaronder Jasmine’s vertrouweling Dalia (Nasim Pedrad). Dalia zorgt niet perse voor meer diepgang, maar wel voor een leuke twist. De rol van aapje Abu is tamelijk gelijk aan die van Iago. Hij brabbelt een beetje, wat geen verschil is met de animatiefilm en voert hetzelfde doel. Het niet pratende vliegend tapijt echter, zorgt door zijn non-verbale communicatie wel eens voor een lach.

Animatie versus Live Action

Uiteraard zijn er vele Disney fans die de animatie film goed kennen. Sommige kennen deze misschien iets te goed. Daardoor kan je tegen een aantal punten aanlopen. Daar dit een live action versie is, is er ook geprobeerd een realistischer beeld neer te zetten. Nadeel hiervan is, dat Iago – Jafar’s papegaai – weinig tekst heeft. In de bioscoop hoorde je dan ook meermaals het gemis van diverse scènes waar Iago een grote rol heeft. Zonder te veel in te gaan op details, is ook het magische aandeel in de film minder. Natuurlijk probeer je zoveel mogelijk toe te werken naar een realistisch beeld, een blauwe geest uit een lamp is allesbehalve dat. Laat dan ook Iago lekker gesprekken voeren met Jafar en zichzelf. Het meest romantische moment, de bekende scène op het vliegend tapijt, ziet er dan wel weer magisch uit. In tegenstelling tot de Grot der Wonderen. Hier lagen zo veel schatten om te bewonderen, toch werd je niet echt meegetrokken in de magie. Het was een donkere scène en tamelijk snel voorbij. Gelukkig volgde daarop in snel tempo de verassing uit de lamp met een waar muzikaal spektakel.

Naast het gemis van overmatige magie en een communicatief vaardige Iago, zijn er zeker goede punten. De bekende achtervolging op Aladdin in het begin van de film is erg goed gedaan. Het is bijna een 1-op-1 kopie van de animatie film en gewoon goed in beeld gebracht. De muziek en de zangkwaliteiten zijn top, en de twee nieuwe nummers passen perfect in deze nieuwe setting en de hedendaagse wil van vrouwen om zich te kunnen onderscheiden. Daarnaast zijn de diverse outfits niet anders te verwoorden dan prachtig.

Aladdin is een prachtige film met ook een goede boodschap van de Geest. Hij kan al je wensen vervullen en de uiterlijke verschijning veranderen, van binnen blijf je altijd dezelfde persoon. De humor van de geest en de kracht van prinses Jasmine, maakt dat het karakter Aladdin zelf een beetje op de achtergrond komt. Maar ook hij zet zijn rol goed neer, en maakt indruk wanneer hij van gebouw naar gebouw springt om de wachters te ontvluchten. De fans die de animatiefilm te goed kennen zullen punten missen, maar dat maakt deze live action versie op andere punten meer dan goed!

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.