Recensie: Ant-Man and the Wasp

Captain America

Wat heeft Captain America nou weer met deze film te maken? Nou hij heeft er voor gezorgd dat Scott Lang opgesloten zit in zijn eigen huis. Nadat hij Captain America hielp in de film Captain America: Civil War heeft hij nu huisarrest gekregen en mag hij niet naar buiten. Gelukkig voor hem zit zijn huisarrest er bijna op. Tenminste, als alles goed gaat. Een klein probleem doet zich echter voor als Hope van Dyne en Dr. Hank Pym opeens besluiten dat ze hem nodig hebben. Een keuze heeft hij daarin eigenlijk niet echt want ze ontvoeren hem gewoon uit zijn huis.

De eerste Ant-Man was eigenlijk al een beetje anders dan de meeste Marvel-films. Deze stond volledig op zichzelf en was een echte familiefilm te noemen. Met het meespelen van Ant-Man in Captain America: Civil War is daar echter verandering in gekomen. Opeens werd het wel een onderdeel van het grote geheel en ook in deze nieuwe film zitten meerdere referenties naar de andere films. Leuk voor de Marvel-fans die alle films kijken, minder voor al die families die Ant-Man wel leuk vonden, maar verder niets met Marvel hebben.

Familiefilm

Ondanks dat Ant-Man and the Wasp vol zit met referenties naar andere Marvel-films, is het niet zo dat je deze per se gezien moet hebben om de film te begrijpen. Ant-Man heeft ook in deze film gelukkig zijn eigen stempel weten te behouden en is nog steeds die leuke familiefilm gebleven. Dit komt natuurlijk vooral door de band van Scott en zijn dochter. Ook al heeft hij huisarrest, hij doet er alles aan om zijn dochter te vermaken.

Ook als Scott weer aan de bak moet als Ant-Man doet hij zijn best om er te zijn voor zijn dochter, die het stiekem alleen maar leuk vindt dat haar vader weer voor superheld speelt. Voor Scott is het echter een groot dilemma. Als hij weer de superheld gaat uithangen dan is de kans groot dat hij de gevangenis ingaat en er niet meer kan zijn voor zijn dochter. Als hij het niet doet, dan zou het echter wel eens slecht af kunnen lopen voor zijn vriendin Wasp, waar hij nog steeds een oogje op heeft. Maar volgens zijn dochter kan hij als Ant-Man alles en moet het mogelijk zijn om er zowel te zijn voor zijn dochter als voor Wasp.

Kleine minpunten en groot amusement

Ant-Man and the Wasp is een film die vol met actie zit en waar je je geen moment bij hoeft te vervelen. De dreigingen zijn in deze Marvel-film echter niet zo groot dat de wereld aan het vergaan is, en dat is eigenlijk best prettig. De actie wordt daarnaast goed afgewisseld met een lekkere dosis humor en dat maakt deze film ook weer erg leuk om te kijken. Het verkleinen en vergroten van mensen en objecten blijft gewoon enorm vermakelijk om te zien en dat is ook iets wat deze film toch wel uniek maakt. Wat is er nou leuker dan een persoon die voor walvis wordt aangezien, een enorme Pez die door de lucht vliegt, een auto die verandert in een speelgoedauto of een Wasp die over het blad van een mes heen rent?

Het acteerwerk is ook weer prima en veel van de spelers uit de eerste film zijn weer terug. Paul Rudd speelt weer voor Ant-Man/Scott Lang, Abby Ryder-Fortson is zijn dochter Cassie, Evangeline Lilly is Wasp/Hope van Dyne, Michael Douglas is Dr. Hank Pym en Michael Pena zorgt voor de meeste grappen als de goede vriend Luis. Daarnaast zijn er een paar nieuwe gezichten zoals die van Walton Goggins, Laurence Fishburne en Michelle Pfeiffer. Hoewel de film echt wel een paar mindere puntjes kent en het verhaal niet echt ijzersterk is, valt er toch niet anders te zeggen dan dat het weer een leuke film geworden is. Zeker een aanrader dus als je nog een leuke film zoekt met de kids (helaas wel 12+) om in de bioscoop te bekijken.