Recensie: Baby Driver

Samenvatting
Baby Driver is een vermakelijke film met heel veel muziek en mooie actiescènes. Het acteerwerk is goed en vooral Ansel Elgort verrast. Hij blijkt perfect geschikt gecast als Baby Driver. Het verhaal zelf stelt an sich niet zoveel voor, maar door onder andere de goede sfeer en geslaagde humor blijft de film van begin tot het eind vermakelijk. Wel verliest de film op sommige momenten een beetje de vaart, maar niet dusdanig dat het de film echt onderuit haalt. Baby Driver is vooral een aanrader voor de liefhebbers van actiefilms die toe zijn aan iets anders dan de dertien-in-een-dozijn-films.
7.5

Baby Driver is een jonge getalenteerde chauffeur van vluchtauto’s. Door gehoorschade hoort hij de hele dag een pieptoon, die hij overstemt met muziek. Hij kan dan ook geen moment zonder zijn muziek, zelfs het scheuren met de auto doet hij op het ritme van de muziek. Het leven in het criminele circuit bevalt hem niet, maar hij heeft helaas weinig keus. Totdat hij de vrouw van zijn dromen ontmoet, voor wie hij bereid is alles op het spel te zetten. Vluchten kan hij als de beste, dus waarom er niet vandoor gaan en zijn huidige leventje achter zich laten?

Deze film is het werk van regisseur Edgar Wright, die onder andere bekend is met films als The World’s End, Hot Fuzz en Shaun of the Dead. Het script van Baby Driver schreef hij zelf. De hoofdrol wordt vertolkt door Ansel Elgort, die bekend werd door zijn rol in The Fault in Our Stars. Ook is hij een bekend gezicht uit de Divergent-filmreeks. Kevin Spacey, recentelijk vooral bekend van House of Cards, heeft ook een belangrijke rol. Verder zijn onder andere Jon Bernthal, Jon Hamm, Eiza González, Lily James en CJ Jones van de partij. Het acteerwerk is over het algemeen goed. Met name Ansel Elgort verrast in positieve zin.

baby-driver_st_2_jpg_sd-high_2017-tristar-pictures-inc-and-mrc-ii-distribution-company-l-p-all-rights-reserved

Er zit zoveel muziek verwerkt in deze film, dat je het bijna een musical zou kunnen noemen. Eigenlijk continu hoor je muziek. Het is vooral opvallend dat de muziek zo goed is afgestemd op wat er in beeld is. Op heel veel momenten maakt de hoofdpersoon bewegingen die exact bij een bepaald moment in een muzieknummer passen. Eigenlijk een beetje zoals de trailer ook al laat zien. Vaak is dat expres, want Baby Driver kan niet stilzitten tijdens het luisteren van zijn muziek. Trommelen op het stuur, koffie halen alsof de stad een grote dansvloer is en zijn opa aan het lachen maken met zijn soepele moves.

De actiescènes zijn heel goed vormgegeven. Het zit allemaal strak in elkaar en blijven zelfs grotendeels geloofwaardig. Geen kuddes mensen die alleen aanwezig zijn om doodgeschoten te worden, maar echte personages verwikkeld een strijd leveren op leven en dood. Dat maakt Baby Driver alles behalve een doorsnee actiefilm. Ook de manier waarop het gerace met de auto’s en de andere actie in beeld is gebracht maakt dat de film zich onderscheidt van het gros van de actiefilms. Als kijker is het goed te zien wat er precies allemaal gebeurt. Qua vormgeving verveelt te film geen moment. De sfeer doet denken dat de film zich in het verleden afspeelt, onder andere door de muziekkeus, ook al speelt het zich duidelijk wel af in het heden.

baby-driver-hamm-gonzalez-elgort-foxx

Een minpuntje wel is dat film op sommige momenten een beetje de vaart verliest. Het verhaal op zich is namelijk niet heel bijzonder en er zijn dus maar weinig ontwikkelingen wat betreft de verhaallijn. Een heel belangrijk deel van het plot is Baby Driver zijn verliefdheid voor Debora. Ondanks dat veel van de filmtijd gaat naar hun prille liefde, komt het niet helemaal overtuigend over. Hoezo zet Debora alles op het spel om met Baby Driver het avontuur tegemoet te rijden? Dat heeft deels ook te maken met het feit dat het personage Debora niet overkomt alsof ze heel erg in is voor zulke spontane (en als je erover nadenkt, bizarre) acties.

Geschreven door
Michael is sinds een paar jaar elke week in de bioscoop te vinden, meestal om zich te laten verrassen tijdens de Sneak Preview samen met redactrice Merel. Thuis kijkt hij nog met enige regelmaat oude Nederlandse komedieseries zoals Het Zonnetje in Huis: het verveelt hem echt nooit. Het fenomeen luisterboek vindt hij echt een uitkomst en hij is nog altijd een trouwe Nintendo-liefhebber.

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.