Het lijkt een doodnormale dag als achttien mensen de metro van Kopenhagen instappen, maar helaas verloopt de dag voor vijftien van hen niet zoals ze hadden verwacht. Onverwachts wordt namelijk de metro stilgezet en blijken er drie kapers aan boord te zijn. De kapers dwingen hun medepassagiers uit te stappen en ze nemen hen mee naar een metrostation dat nog in aanbouw is. Hier worden de gijzelaars opgesloten in een kooi met water en een dekentje terwijl de gijzelnemers de onderhandelingen starten voor het losgeld dat ze met de gijzeling willen verdienen.
Zodra de buitenwereld doorkrijgt dat er een gijzeling gaande is wordt Philip Nørgaard van de antiterreurbrigade opgeroepen om te proberen de gijzelaars veilig naar buiten te krijgen. Hij krijgt daarvoor een team toegewezen waarin ook zijn net bij hem vertrokken ex-vriendin zit, Louise. Louise vertrok bij Philip omdat ze dacht dat hij haar niet de hele waarheid vertelde over een drama dat hij heeft zelf meegemaakt en daar zou ze nog best wel eens gelijk in kunnen hebben. Het lijkt er zelfs op dat de gijzeling die gaande is misschien wel iets te maken heeft met het verleden van Philip, waarbij hij zelf ooit gegijzeld werd.
Naast Philip, Louise, de gijzelnemers en de groep gegijzelden is er ook nog een belangrijke rol voor journaliste Naja Toft. Zij wordt door de gijzelnemers benaderd om interviews te houden met de slachtoffers om zo de sympathie van het volk te winnen en er voor te zorgen dat de Denen massaal geld zullen doneren om de gijzelaars vrij te krijgen. Via een Skype-verbinding krijgt ze elke keer een slachtoffer te spreken voor een interview en deze wordt live uitgezonden. Hier schuilt natuurlijk enig gevaar in, want het is niet te voorspellen wat de gijzelnemers zullen doen op live-televisie. Wat als ze besluiten iemand te vermoorden terwijl de hele wereld kijkt?
Er zijn dus veel personen en veel verhaallijnen in de serie. Er wordt geprobeerd om de vele personages diepgang te geven door regelmatig flashbacks te laten zien uit hun levens. Helaas zijn deze flashbacks niet altijd even geslaagd en is de enige persoon van wie de flashbacks interessant zijn Philip Nørgaard. Er worden regelmatig flashbacks vertoond waarin we zien hoe hij zelf gevangen gehouden wordt. Wat is daar allemaal precies gebeurd? En waarom hangt daar zo’n mysterie omheen? Het antwoord komt natuurlijk pas in aflevering 8, de laatste aflevering van de serie. Elke aflevering beslaat één dag en dus valt te concluderen dat de gijzelaars acht dagen gevangen zitten onder de grond.
Ondanks de wat overbodige flashbacks weet Below the Surface toch zeker te boeien. De spanningsopbouw is zoals we die gewend zijn van de meeste Scandinavische series, gewoon prima dus. Bij vlagen weet de serie je zeker tot het puntje van de stoel te trekken en zo ongeveer halverwege wordt het bijna onmogelijk om nog te stoppen met kijken. Er is drama, er is actie en af en toe doet de serie wat sfeer betreft zelfs denken aan Homeland. Belangrijk is de vraag of er wel of niet losgeld betaald moet worden aan terroristen en hoe dit drama tot een goed einde gebracht kan worden. Is het mogelijk om de gijzelaars te bevrijden? En dan is er natuurlijk ook nog de vraag of de gijzeling van Philip in het verleden iets te maken heeft met het huidige gijzelingsdrama.
Spannend is de serie dus zeker en dat komt mede door de prima cinematografie die bijna doet denken aan een Hollywoodfilm in plaats van een Deense serie. Daarnaast weten de (voor ons Nederlanders grotendeels onbekende) acteurs ook stuk voor stuk prima te overtuigen in hun rol en wordt er dus prima acteerwerk geleverd door bijvoorbeeld Johannes Lassen als Philip, Sara Hjort Ditlevsen als Louise en Paprika Steen als Naja Toft. Al met al is Below the Surface dus een serie die absoluut de moeite van het kijken waard is. De Scandinaviërs doen dus zeker geen afbreuk aan hun reputatie en weten weer een spannende en af en toe actievolle serie te presenteren. Of er nog een tweede seizoen komt is helaas nog niet besloten, maar laten we hopen van wel.