Vin Diesel is en blijft gemaakt voor actie
Ray Garrison is een brute marinier die geschikt lijkt te zijn voor elke klus. Hij zorgt ervoor dat hij altijd weer veilig terug thuis komt bij zijn vrouw. Wanneer hij op een nacht gewoon thuis is wordt hij ontvoerd door terrorist Martin Axe. Zijn vrouw is ook ontvoerd en wanneer Ray gevraagd wordt om geheimen te verklappen die hij simpelweg niet weet, wordt zijn vrouw recht voor zijn ogen vermoord. Ray waarschuwt de terrorist dat hij hem dan beter ook maar kan vermoorden en wordt wakker in een laboratorium, waar hem wordt uitgelegd dat hij inderdaad is vermoord en dat professor Emil Harting hem weer tot leven heeft gewekt, en hem ook nog op een aantal punten flink heeft verbeterd. Ray kan zich hier aanvankelijk niets van herinneren, dus wat is er nu echt gebeurd?
Bloodshot is het soort film dat op het lijf geschreven is van Vin Diesel. Een flinke dosis actie, met een niet al te uitgebreid verhaal, verpakt in een best prima ogend jasje. Dat is dit keer niet anders. De actie had misschien zelfs nog wel wat meer over de top gemogen, maar dat mag de pret niet drukken. We zullen als kijker wel een beetje open moeten staan en niet de film gaan vergelijken met andere actiefilms van Vin Diesel, want daar lijkt Bloodshot in de verste verte niet op.
Neem de film niet al te serieus, en dan zal een film als Bloodshot je best kunnen verrassen. Het verhaal is niet al te ingewikkeld in de eerste oogopslag. Stoere marinier doet het goed; thuis is hij de perfecte vent, maar dan gaat alles mis en wordt hij vermoord. Tot zover niet heel veel nieuws. Dat hij echter tot leven wordt gewekt en verbeterd is, is een ander verhaal. Hier lijkt de film een beetje een mengeling te worden tussen The Matrix en een Jason Bourne. Als Ray iets moet kunnen waarvan hij de vaardigheden nog niet bezit, dan kan hij die kennis opdoen door de nanites in zijn bloed. Een beetje zoals Neo ineens Kung-Fu kon in The Matrix.
Verrassende wending?
Toch wordt het verhaal langzaam maar zeker iets ingewikkelder. Niet dat een oplettende kijker dat niet zou zien aankomen overigens. Waar het verhaal redelijk rechtlijnig begint, gaan de makers daarna over op een wat meer alternatief verhaal. Zekerheden zijn ineens weer weg en alles wat je dacht te weten kan zomaar ineens weer anders zijn. Dit klinkt uiteraard een beetje vaag, maar dat is precies de bedoeling.
Mooie rol van Guy Pearce
In de rol van Emil Harting zien we Guy Pearce voorbij komen. Hij speelt een wetenschapper die diverse mensen heeft “verbeterd”. Zo zien we een jongedame genaamd KT die een ademhalingsprobleem had. Hij heeft haar dusdanig aangepast dat ze nu zonder problemen elke giftige stof kan ademen, zonder dat dat invloed op haar heeft. Een ander heeft dan weer een soort super geavanceerde prothese. Met andere woorden, de beste man heeft niet stilgezeten.
Zijn rol is interessant om naar te kijken. Er gebeurt ook redelijk veel met het personage. Andere personages komen er wat minder goed vanaf. Zo is het personage van Sam Heughan die Jimmy Dalton speelt, niet veel meer dan een kartonnen bord. Zijn personage is totaal oninteressant en had net zo goed weggelaten kunnen worden. Daarentegen is het personage van KT dan weer wel interessant. Waarschijnlijk is daarom dit personage ook veel beter uitgewerkt.
