Recensie: Captain Marvel

Samenvatting
Captain Marvel is een schitterende film waarbij de eerste vrouwelijke superheld een eigen film krijgt in het Marvel Cinematic Universum. De jaren negentig-setting zorgt voor herkenbare momenten voor de mensen die dat tijdperk hebben meegemaakt. Het verhaal komt misschien wat traag op gang, net als de geloofwaardigheid van Brie Larson als Captain Marvel. Toch is het verhaal uiteindelijk weer kloppend met het Marvel-universum en kunnen we op den duur ook genieten van Brie Larson. Samuel L. Jackson zorgt voor de nodige humor en dat is ook wel eens fijn.
8

Eerste held van het jaar

Vorig jaar verscheen The Avengers: Infinity War en dat bracht heel wat teweeg bij de fans. Over een maand zien we daar dan eindelijk het vervolg op. Om ons alvast voor te bereiden is er eerst nog een nieuwe held opgestaan in het Marvel Cinematic Universe, een universum wat zijn vierde fase gaat afsluiten. DC Comics had al veel succes met Wonder Woman en dus kan het niet anders dan dat Marvel ook een van hun vrouwelijke helden op het witte doek tovert. Haar naam is Carol Danvers, oftewel Captain Marvel. En zij komt geen seconde te laat, want volgende maand maakt zij ook haar opwachting in Endgame. Maar voor het zover is gaan we nog bijna dertig jaar terug in de tijd, namelijk de jaren negentig!

In 2013 is begonnen met de film en een kleine jaar later werd de film dan eindelijk aangekondigd. De rol van Danvers bleef alleen nog even onbeantwoord. Toen werd Brie Larson tijdens de San Diego Comic-Con voorgesteld als hoofdpersonage Carol Danvers. Toch heeft het wel even geduurd voordat Captain Marvel dan eindelijk in de bioscoop draaide. Een zoektocht naar het juiste verhaal rond Carol Danvers duurde wat langer en uiteindelijk werd pas in april 2017 gekozen voor het regie-duo Anna Boden en Ryan Fleck.

Eerste Marvel-productie

Voor beiden is Captain Marvel de eerste Marvel-productie die zij regisseren. Erg bekend zijn ze eigenlijk niet, toch hadden ze hele goede ideeën voor de film en dat overtuigde men bij Marvel om de uitdaging aan te gaan. Het bekendste werk van de twee is dan misschien de film Mississippi Grind waarin Ryan Reynolds en Ben Mendelsohn een grote rol spelen. De grote vraag is dan ook of zij wel zijn opgewassen tegen het geweld van de verfilming van comics. Wonder Woman was een groot succes en Marvel wilt dat graag evenaren, is het dan wel verstandig om de regie over te laten aan een duo met weinig ervaring? We kunnen je in ieder geval al geruststellen. Het is helemaal goedgekomen met deze film.

Komt langzaam op gang

Waar vele Marvel-films last van hebben, is ook van toepassing op Captain Marvel. Het komt allemaal wat langzaam op gang, maar het verveelt je eigenlijk nooit. Zo ook niet in Captain Marvel eigenlijk. We leren Carol Danvers kennen als Vers, een krijger van het Kree-ras. Zij moet de strijd aangaan met de Skrull, een strijd die al heel wat jaren duurt. Dit is niet de enige strijd die zij heeft, want zij heeft last van haar emoties en herinnert zich helemaal niets meer. Wat volgt is een ontsnapping aan de Skrull en daarbij een enkeltje naar Aarde. Niet de Aarde zoals wij die nu kennen, maar de Aarde uit de jaren negentig. Ze krijgt steeds meer mee van wie zij is en dingen lijken niet wat het is. Een tweestrijd zorgt ervoor dat zij haarzelf beter leert kennen en wie ook de echte vijand is. Het duurt alleen best wel lang tot je eindelijk op dat punt bent aanbeland.

Het verhaal draait niet alleen maar om Carol Danvers, oftewel Captain Marvel. We zien ook een jongere Nick Fury die geen hoge positie heeft bij S.H.I.E.L.D.. Nog verrassender, we zien hem zelfs zonder het bekende oogkapje en lange jas. En als kers op de taart mogen we ook nog genieten van Phil Coulson, de man die schittert in de televisieserie Agents of S.H.I.E.L.D.. Het verhaal bouwt zich langzaam op en vult ook wat gaten in zoals waarom Fury het oogkapje uiteindelijk gaat dragen en wie nu precies de Kree zijn. En dat allemaal in een setting van de jaren negentig. De film ademt dat ook goed uit, de momenten dat Danvers in een videotheek beland en in een telefooncel probeert te communiceren met haar thuisplaneet. Dit soort fragmenten zorgen voor het juiste gevoel.

Aanstormend talent

Brie Larson gaat al wat jaren mee in de filmindustrie, maar een echt grote naam was zij tien jaar geleden nog niet. Een aantal jaar geleden werd ze pas echt bekend bij het grote publiek met optredens in Trainwreck en de hoofdrol in Kong: Skull Island. In Captain Marvel is voor haar de hoofdrol weggelegd. Het begin van de film komt zij wel erg houterig uit de startblokken. Niet iedere scène is even geloofwaardig en haar gevecht met haar emoties komt ook niet gelijk goed uit de verf. Naarmate de film vordert, zijn ook haar scènes een stuk aangenamer om naar te kijken. Je ziet dat de lol er ook afspat bij haar op den duur en dat zorgt voor hilarische momenten. Op het einde van de film kan je alleen nog maar sympathie opbrengen voor haar. Niet alleen sympathie, maar vooral ook respect. Ze weet als eerste vrouwelijke superheld in het Marvel Cinematic Universum een rol neer te zetten waarbij zij niet overkomt als een slachtoffer, maar als een sterke vrouw.

Naast Brie Larson is er ook een rol weggelegd voor Samuel L. Jackson als Nick Fury. Hoe Jackson het voor elkaar krijgt weten wij niet, maar hij weet precies hoe zijn dertig jaar jongere ik eruit zag en weet dat ook te projecteren. Hij lijkt niet op de wat oud uitziende Fury zoals we die kennen uit de Avengers-films. Je zult ook geregeld om hem moeten lachen tijdens Captain Marvel omdat hij ook een humoristische kant heeft. Een kant die we niet eerder hebben gezien van hem tijdens het Marvel Cinematic Universum.

Ziet er ontzettend goed uit!

Visueel gezien is Captain Marvel erg sterk, maar dat mogen we ook wel verwachten van een Marvel-film. Men weet op een mooie manier te wisselen tussen het heden en verleden van Carol Danvers. Ook de gevechten tussen haar en haar vijanden leveren mooie beelden op. Vooral complimenten aan het team waarbij zij spelen met de jaren negentig-setting zoals een GameBoy, een flipperkast en de ouderwetse piepers. Zelfs een kalender op de achtergrond laat het jaartal 1995 zien. We kunnen dan ook niet wachten tot zij volgende maand ons weer een bezoekje gaat brengen, maar dan in samenwerking met de Avengers.

 

Geschreven door
Sylvano heeft in 2008 Undercover-Gaming opgericht wat in 2013 overging in Undercover-Network en nu Play Watch Read is geworden. In zijn vrije tijd is hij te vinden op de Xbox One, PlayStation 4 of de Nintendo Switch. Naast gamen leest hij ook geregeld een boek en is zijn favoriete schrijver Harlan Coben. Ook pakt hij geregeld een film mee in de bioscoop of ligt hij languit op de bank te bingewatchen.

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.