Het is in de zomer van 1967 als er rellen uitbreken in Detroit. Rellen die gaan om de rassenongelijkheid. Er raken veel mensen gewond, er worden er heel veel gearresteerd en er komen maar liefst 43 mensen om het leven. De film Detroit vertelt het verhaal van één van de gebeurtenissen die tijdens de rellen plaats vonden. Het incident speelt zich af in het Algiers hotel waar drie Afro-Amerikaanse jongens doodgeschoten worden door de blanke politie. Wat zorgde ervoor dat dit incident plaatsvond? Had het voorkomen kunnen worden? En wie waren er schuldig? Detroit probeert hier een zo goed mogelijk beeld van te geven.
Zoals er bij de aftiteling nog even vermeld moet worden, is Detroit een film die gebaseerd is op de getuigenis en herinneringen van een aantal personen die betrokken waren bij dit incident. Van bepaalde gebeurtenissen is echter nooit bewezen dat die gebeurd zijn en/of door wie. Een aantal politieagenten die schuldig lijken te zijn in de film, zijn door de rechter niet als zodanig schuldig bevonden. Is dit iets wat je mee moet nemen in je gedachten bij het kijken van deze film? Dat is natuurlijk geheel aan jou. Echter, bij een film als deze is het toch goed dat dat op het einde nog even vermeld wordt.
De film begint wat rommelig, met snelle beelden van de escalerende rellen in de stad Detroit. Dit is hoogstwaarschijnlijk met opzet gedaan, maar helaas wordt het net wat overdreven waardoor het begin niet lekker loopt. Van deze rommelige beelden die een aantal personen en incidenten laten zien gaat de film plotseling over naar het optreden van een jongensgroep. De aanvoerder van deze zingende jongens is de super enthousiaste Larry. Helaas voor hem wordt het optreden stopgezet, nog voor ze kunnen beginnen, vanwege de opstootjes buiten. Een teleurgestelde Larry vertrekt samen met zijn vriend Fred naar het Algiers Hotel in de hoop daar een veilig onderdak te vinden.
In het hotel bevinden zich ook twee blanke dames die de jongens voorstellen aan een aantal andere hotelgasten. Als één van deze hotelgasten een geintje uithaalt gaat het finaal mis. In de volle overtuiging dat er een sluipschutter in het hotel zit komt de politie het hotel binnenvallen. Deze blanke politieagenten zijn alles behalve begripvol of vriendelijk naar de voornamelijk donkere hotelgasten en de ondervragingen gaan dan ook zeker niet volgens het boekje. De enige persoon die er nog een beetje voor probeert te zorgen dat het niet uit de hand loopt is de donkere beveiligingsman Melvin Dismukes.
De film zit over het algemeen gezien niet echt heel goed in elkaar en duurt daarnaast ook nog eens behoorlijk lang. Gelukkig weten een aantal ijzersterke performances ervoor te zorgen dat de film toch redelijk blijft boeien. Daarnaast helpt het natuurlijk ook enorm dat het een film is die gebaseerd is op een waargebeurd incident. Dit maakt het verhaal namelijk nog schokkender dan het al is. Het idee dat er zulke heftige dingen gebeurd zijn en dat er zulke angstaanjagende enge mensen op de wereld rondlopen zorgt er voor dat je als kijker regelmatig geshockeerd naar het scherm zit te staren. Met name het sterke acteerwerk van de extreem racistische politieagent Krauss (Will Poulter) draagt hieraan bij.
Ook de overige acteurs verrichten prima werk, met John Boyega als de Afro-Amerikaanse beveiliger, Algee Smith als Larry, Jacob Latimore als Fred, Anthony Mackie als de teruggekeerd oorlogsveteraan en vele anderen. Met zijn 143 minuten is de film een wat lange zit, maar vertelt deze wel een boeiend en vooral schokkend stukje geschiedenis. Regisseuse Kathryn Bigelow, die ooit als eerste vrouw een Oscar won voor beste regisseur met The Hurt Locker, zet met deze film niet haar beste werk ooit neer, maar weet van Detroit toch een mooi historisch drama te maken.
