De lieve, blonde Emma raakt in de problemen en moet voor straf een maand lang werken op een paardenranch bij haar in de buurt. Hoewel ze niks met paarden heeft, begint Emma dapper aan haar eerste klusjes. Naarmate de tijd vordert krijgt ze echter een steeds specialere band met de ranch en de paarden. Wanneer de ranch in financiële problemen komt, besluit Emma dan ook dat het tijd is om in actie te komen. Dit weinig inspirerende verhaal is in de basis het plot van Emma’s Chance. De film is een chickflick, geschikt voor het hele gezin, geregisseerd door Anna Elizabeth James. In de hoofdrollen zien we de onbekende acteurs Greer Grammer, Joey Lawrence en Missi Pyle.
Emma (Greer Grammer) is een meisje dat door haar ondeugende vriendinnen in de problemen raakt als ze ’s nachts op avontuur gaan bij de paardenranch. Voor straf moet Emma een maand lang werken op de ranch. Hoewel ze daar in eerste instantie helemaal geen zin in heeft en met een chagrijnig hoofd de stallen staat uit te mesten, raakt ze al gauw betrokken bij de ranch. Vooral het grote, indrukwekkende paard Chance trekt haar aandacht. Emma krijgt te horen dat er niemand is die op Chance mag rijden, omdat Chance zo gevaarlijk is. Toch bouwen Emma en Chance een bijzondere band op en langzaamaan wordt Emma steeds gelukkiger op de ranch. Maar dan blijkt dat de ranch financiële problemen heeft, waardoor hij gesloten dreigt te worden. Emma besluit mee te doen aan een springwedstrijd samen met Chance om zo hopelijk geld voor de ranch terug te verdienen. Ik zal het einde van de film niet verklappen, hoewel deze zich misschien wel enigszins laat raden.
Al met al is het een solide film. Het plot is niet origineel of verbazingwekkend, maar vermakelijk. Ditzelfde geldt ook voor het acteerwerk in de film, niets om over naar huis te schrijven, maar er valt ook maar weinig kritiek op te leveren. De relatie tussen mens en paard spat niet van het scherm af, maar is wel zichtbaar. De regie is prima en de muziek klopt bij wat er gebeurt. Alles steekt precies zo in elkaar dat het een film is die lekker wegkijkt voor het hele gezin. Mensen die paardenliefhebbers zijn zullen wellicht meer plezier beleven aan deze film dan mensen die helemaal niks met paarden hebben, aangezien zo’n driekwart van de film zich afspeelt met een paard in beeld.
Leuke bijkomstigheid voor de paardenfans is dat aan het eind van de film we te zien krijgen welke paarden hebben meegespeeld in de film. Het blijkt dat deze paarden ook daadwerkelijk geadopteerd zijn en met hun blije snoetjes in beeld vertelt de aftiteling kort iets over wat er met de paarden gebeurd is. Een ere-rol is weggelegd voor de ezel die ook daadwerkelijk op deze ranch staat.
Het is best wel leuk om een keer een film te zien zonder enig romantisch subplot, want de belangrijkste relatie is in deze film overduidelijk de band tussen Emma en haar paard Chance. Die paar mannen die in de film zitten spelen een ondergeschikte rol. Een paar jongens op school, een mannelijke trainer op de ranch en de bad guy; een cowboy met een accent die de ranch maar al te graag ten onder ziet gaan. Wat dat betreft zou de feminist bijna tevreden kunnen zijn met deze film, ware het niet dat er geen enkel personage met een andere huidskleur in de film zit. Alle personages zijn volledig en ontzettend blank. Erg maatschappelijk vooruitstrevend is de film dus ook niet te noemen, maar dat kunnen we natuurlijk ook niet echt verwachten van een verder zeer gemiddelde chickflick.