Every Day vertelt het verhaal van Rhiannon, “the girl next door” die een normaal tienerleven heeft (inclusief een typische tienerrelatie) en op een normale dag naar school vertrekt wanneer er plots vreemde dingen gebeuren. Haar vriendje, die zich meestal maar weinig van haar aantrekt, verandert voor één dag in de meest attente en spontane jongen. Rhiannon heeft het gevoel dat ze eindelijk weer klikken, maar de volgende dag is dat gevoel weer helemaal weg… Ze vindt die klik wel bij anderen op school, mensen die ze nog nooit gesproken heeft. Omdat haar nieuwsgierigheid geprikkeld is, stelt ze zich langzaamaan voor de onwaarschijnlijke waarheid: de persoon waar ze telkens mee klikt, is eigenlijk A, een ziel die elke dag in een ander lichaam wakker wordt en het overneemt voor die dag. Hoe begin je een relatie met iemand die elke dag een ander lichaam “heeft”?
Deze film is gebaseerd op het gelijknamige boek van David Levithan uit 2012. Het verhaal werd voor film herwerkt door Jesse Andrews en geregisseerd door Michael Scusy, vooral bekend van de HBO film “Grey Gardens” uit 2009. De muziek werd geschreven door Elliott Wheeler, die een aantal bekende films en series op zijn palmares heeft staan, onder andere “The Great Gatsby” en “The Get Down”.
Bij het bekijken van de cast van deze film valt natuurlijk op dat heel veel acteurs eigenlijk twee rollen spelen; hun personage en het personage overgenomen door A. Ze doen dat allemaal best goed, want het voelt inderdaad alsof we twee totaal verschillende personages ontmoeten. Zo is er een jongen (gespeeld door Lucas Jade Zumann) die als A heel spontaan en vrolijk is en de volgende dag als een geschrokken kind denkt dat hij de duivel ontmoet heeft. De hoofdrol wordt vertolkt door Angourie Rice, die op haar jonge leeftijd al een aantal mooie titels heeft kunnen realiseren; “Spider-Man Homecoming”, “The Nice Guys” & “The Beguiled”. Ondanks dus een paar goede acteerprestaties, valt er ook wel wat ongemakkelijkheid te lezen op het scherm, waarvan het niet helemaal duidelijk is of het zo bedoeld was en waardoor de kijker een beetje ongemakkelijk kan worden.
Doordat er in de korte samenvatting van het plot al vrij veel over het verhaal wordt weggegeven om aan te geven wat deze film speciaal maakt, zet de eerste helft van de film niet veel verrassing of spanning in het verhaal voor de kijker. Hier ontdekt Rhiannon wat de kijker al lang weet; dat alles verklaard wordt door manier waarop A van lichaam naar lichaam reist. Veel van de rest van de film is vrij voorspelbaar en soms zelf cliché. Los daarvan kaart de film een aantal interessante thema’s, verwikkelingen en vraagstukken aan (bijvoorbeeld wanneer A terecht komt in het lichaam van een meisje dat zelfmoord wil plegen.
Op de DVD staan een aantal leuke extra, zoals “book to film” en verwijderde scènes.
Doordat een groot deel van het verhaal al uit de doeken moet worden gedaan om de kijker te overtuigen deze film te zien, is het enige mysterie dat overblijft; “Hoe gaan ze het oplossen?”. Dat zou op zich geen probleem zijn als de eerste helft van de film niet vooral draaide rond: “Wat is er aan de hand?”, want dit weet de kijker dus al. Bovendien voelt de film vaak wat voorspelbaar en cliché aan, bijvoorbeeld wanneer de twee tieners giechelend hand in hand door de lege schoolgangen van de leerkrachten weglopen. Het verhaal is best leuk als je fan bent van dit soort films, omdat de set-up toch wel origineel is, maar het is geen must-see voor kijkers die al geen grote fan van teenage drama en romance films zijn.
