Desmond Doss is een bijzondere en erg gelovige jongen. Na een aantal gebeurtenissen thuis is hij vastbesloten om nooit een wapen te gebruiken en zijn medemens lief te hebben. Toch besluit hij om, net als alle andere jongens die hij kent, zich aan te melden voor het leger. De Tweede Wereldoorlog is aan de gang en sterke jonge mannen zijn hard nodig. Desmond Doss, die de medische wetenschap altijd al erg interessant vond, besluit om zich aan te melden als hospik. Zo hoeft hij geen levens te nemen maar kan hij levens redden.
De film begint rustig met een nog jonge Desmond Doss en zijn broertje die aan het stoeien zijn. Desmond schrikt zich dood als hij zijn broer per ongeluk pijn doet. Ook later als hij groot is doet hij zijn best om anderen te helpen en niet pijn te doen. Zo helpt hij een man die klem is komen te zitten en gaat met hem mee naar het ziekenhuis. Eenmaal daar ontmoet hij de prachtige zuster Dorothy Schutte waar hij op slag verliefd op wordt. Gelukkig gaat ze er mee akkoord om met hem uit te gaan en hun relatie bouwt zich op. Maar dan besluit Desmond om net als zijn vrienden ook het leger in te gaan om te helpen vechten tegen de Japanners.
De hele intro van hoe Desmond in het leger terecht komt duurt misschien wel iets te lang. En dan blijft het verhaal ook nog eens rustig door kabbelen terwijl Desmond zijn training volgt op de militaire academie. Hij weigert echter om een wapen te gebruiken en dit zorgt ervoor dat hij niet al te vriendelijk behandeld wordt. Want zonder wapen kan je jouw vrienden toch niet beschermen? De krijgsraad besluit echter dat Desmond al het recht heeft om zich zonder wapen in de strijd te mengen en zo gebeurt het dat Desmond de voorste vuurlinie ingaat zonder wapens om zichzelf en zijn vrienden te verdedigen. Het moment dat Desmond naar de oorlog vertrekt is ook het moment dat de film totaal verandert van misschien wel iets te rustig, naar een waar actiespektakel.
Met een regisseur als Mel Gibson zal het je waarschijnlijk niet verbazen dat de oorlogsbeelden die je voorgeschoteld krijgt net iets bloederiger zijn dan je waarschijnlijk gewend bent. De strijd is heftig en het bloed en de ledematen vliegen je om de oren. Daarnaast krijg je ook nog beelden voorgeschoteld van al het ongedierte dat zich tegoed doet aan de opstapelende lijken. Geen film die geschikt is voor mensen met een zwakke maag dus. Toch is het niet zo dat deze beelden storend zijn, of te overdreven. Ze geven juist een extra sfeer mee aan de film, namelijk die van de gruwelijke oorlog die het ook echt was. Want wat je als kijker zeker niet moet vergeten is dat deze film berust op een waargebeurd verhaal. Iets wat de film misschien nog wel intenser maakt dan deze toch al is.
Desmond blijkt zich te ontpoppen tot een ware held en weet enorm veel levens te redden. En dat allemaal zonder een wapen vast te houden. De gevechten spelen zich af rond een enorme richel die de Hackshaw Ridge genoemd wordt. Het is onmogelijk om te zien wat er aan de andere kant gebeurt en dit maakt de strijd zodra deze begint al enorm spannend. Na een aanval die vrijwel alle Amerikanen terug over de richel naar beneden gejaagd heeft, blijft Desmond nog alleen boven achter. Als een ware held probeert hij in zijn eentje de gewonden van het slachtveld naar de richel te krijgen en deze naar beneden te laten zakken. Ondertussen moet hij ook nog eens alle nog rondlopende Japanners ontwijken. Het is amper te geloven hoe hij dit voor elkaar krijgt en het lijkt misschien een groot verzinsel van de film, maar niets is minder waar. Het berust allemaal op de waarheid.
Behalve de intense beelden en het prachtige verhaal laat de film ook nog eens fantastisch acteerwerk zien. Vooral de acteerprestatie van Andrew Garfield, die Desmond T. Doss speelt, is niet anders dan indrukwekkend te noemen. Wie had gedacht dat een jongen die bekend staat om zijn rol als Spiderman zo’n rol zou kunnen dragen? Hij wordt daarin ook nog gesteund door prima bijrollen van onder andere Vince Vaughn (sergeant Howel), Hugo Weaving (Tom Doss) en Luke Bracey (Smitty). Eigenlijk is er gewoon niemand in de film aan te wijzen die echt een slechte prestatie neerzet en dat is bewonderenswaardig.
Het grootste minpunt van de film is misschien wel dat het begin te rustig is en net iets te lang duurt. Toch weet het wel een prima sfeer neer te zetten en komt de film bijna over als ouderwets, wat in dit geval een goed iets is. Met ietwat romantiek, een beetje drama en een kleine portie humor weet het begin gelukkig nog net wel interessant genoeg te blijven. Wat de film echt de moeite van het kijken waard maakt is echter het oorlogsgedeelte waar het allemaal om draait. Het gevecht om de Hackshaw Ridge is spannend, intens, realistisch en actievol. Het trekt je naar het puntje van je stoel met ingehouden adem. Dat dit een waargebeurd verhaal is lijkt bijna absurd.
